กับความคาดหวัง

               วันนี้ สกว. ได้จัด AAR ทีม Facilitator (FA) ที่ช่วยงานครุวิจัยเมื่อวันที่ ๒๖ ส.ค.๔๙ ที่ผ่านมา  การประชุมครั้งนี้ถือว่า คุณปรีดา หรือ คุณเล็ก เป็น FA ในการ AAR ให้กับเหล่า FA ทั้งหลายที่ช่วยงานครุวิจัย   โดยหัวข้อ AAR ประกอบด้วย 3 ข้อ คือ
              ๑. ความรู้สึกก่อนปฏิบัติหน้าที่เป็น FA ในงานครุวิจัย
              ๒. ความรู้สึกระหว่างปฏิบัติหน้าที่เป็น FA ในงานครุวิจัย
              ๓. ความรู้สึกหลังปฏิบัติหน้าที่เป็น FA ในงานครุวิจัย
             จากการ AAR ทั้ง 3 ข้อนี้ ประเด็นที่ดิฉันได้นั้น  ความรู้สึกส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการเตรียมตัวว่าเตรียมตัวมามากหรือน้อยเพียงไร  ถ้าเตรียมตัวมากความกลัว ความกังวล ก็จะน้อย ในขณะที่ถ้าเตรียมตัวน้อยจะมีความกลัวและความกังวลมาก  รายละเอียด เช่น การอ่านข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับงานและครูที่เข้าร่วม จะช่วยให้ง่ายในการตั้งคำถามและการดึงประเด็นของ FA    การทำความเข้าใจกระบวนการระหว่างทีม FA ในกลุ่มให้ชัดเจน  และการทำงานเป็นทีมช่วยเหลือกันของทีม FA เป็นต้น

               การ AAR ครั้งนี้ต่างจากการ AAR ของ สคส. เพราะ สคส. จะเริ่มด้วยหัวข้อความคาดหวังที่ได้เข้าร่วมงานนั้นๆ........แม้ในการ AAR ครั้งนี้ จะไม่ได้ระบุเป็นหัวข้อหลักแต่ก็เป็นประเด็นหนึ่งที่สำคัญ และดิฉันเองถือว่าเป็นประเด็นที่สะท้อนให้เห็นถึงความคิดและความคาดหวังของตัวดิฉันเอง  เพราะในทีมทำงาน FA เท่าที่ดิฉันรู้สึกและได้ยินทั้งก่อนและหลังการปฏิบัติหน้าที่ FA     ส่วนใหญ่มักมีคำถามว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นตรงกับที่ สกว. หรือ อ.สุชาตา คาดหวังหรือไม่ แล้วนำมาเป็นเกณฑ์ประเมินตนเองว่าได้ทำหน้าที่ FA ได้ดีหรือไม่   แต่เมื่อทราบจาก อ.สุชาตา ว่าท่านไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์มากมายเลย เพียงต้องการให้ทุกคนได้ฝึก ได้เรียนรู้ และครูในโครงการได้ ลปรร. เท่านั้นเอง.............สิ่งที่ อ.สุชาตา พูดนั้นทำให้ดิฉันคิดได้ว่าถ้าอย่างนั้น ความคาดหวังของคนปฏิบัติงานก็คือสิ่งที่คาดหวังกันขึ้นเองว่าผู้บริหารหรือหัวหน้าต้องการให้เกิดผลลัพธ์อย่างนั้น..อย่างนี้  จนเกิดความกังวลและเคร่งเครียดเกินกว่าที่ควรจะเป็น... และลืมนึกไปว่าสิ่งสำคัญที่ตัวเองได้จากชิ้นงานนั้นคือการได้ฝึกฝน ได้เรียนรู้  เพื่อพัฒนาตัวเอง 

               บ่อยครั้งที่ดิฉันเองก็คิดแบบนี้...กังวลกับความรู้สึกหรือความคาดหวังที่คนอื่นมีให้เรา...ไม่อยากให้ผิดหวัง.....แต่สิ่งทั้งหมดเป็นสิ่งที่เราคิดไปเอง...ซึ่งไม่เคยถามหรอกว่ามีความคาดหวังอย่างนี้จริงรึเปล่า......ทำให้ขาดความเป็นตัวเองไปเยอะและไม่ใส่ใจเก็บรายละเอียดปลีกย่อยจากประสบการณ์ดีๆ เหล่านั้นที่อาจมีคุณค่ามากกว่าสิ่งที่เรากำลังคาดหวัง....ขึ้นเอง