มาอยู่ลังกาแบบนับวันต่อวัน วันนี้เป็นวันที่ 18 ที่ผมมาอยู่เกาะ เปิดใจรับสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัว ทั้งภูมิประเทศ อากาศ ผู้คน วิถีชีวิต เป็นเรื่องที่น่าศึกษายิ่งนักในความเหมือนที่มีความแตกต่างระหว่างไทยกับศรีลังกา
สิ่งสำคัญที่จะต้องจัดการให้ได้คือการปรับตัวปรับใจและการจัดการความรู้ที่ดูเหมือนจะมากมาย ถ้าไม่ตั้งใจดูและค้นหาก็คงไม่เห็นและไม่ได้เรียนรู้
ศรีลังกาก็คงเป็นเกาะ เป็นประเทศพุทธเท่านั้น แต่ 18 วันมาจนถึงปัจจุบัน ผมพบว่าประเทศนี้มีอะไรที่น่าสนใจน่าเรียนรู้มากมาย ไม่ได้เป็นเพียงประเทศเกาะเล็กๆ ประชากร 21 ล้านคน ไม่ได้เป็นประเทศพุทธเท่านั้น แต่ในความเป็นพุทธมีหลากหลายนิกาย ในความเป็นพุทธ มีธรรมเนียม การปฏิบัติที่เหมือนและแตกต่างอย่างน่าพิศวง
ถ้าสมองผมเป็นคอมพิวเตอร์ คงต้องเพิ่มที่เก็บเมมโมรี เพราะต้องใช้พื้นที่เก็บมากและคงต้องอัพเกรดเรื่องความไวในการค้นหาด้วย
ตั้งใจแล้วว่า ผมจะถ่ายทอดเรื่องราวและประสบการณ์ชีวิตบนเกาะนี้ให้สาธารณชนได้รับทราบตามแนวทางของการทูตเพื่อประชาชน.......หวังแต่เพียงว่าคอมพิวเตอร์เครื่องนี้คงจะไม่รวนและแฮงค์เสียก่อน รวมทั้งฮาร์ดิสก์ไม่เสีย จนลงวินโดว์ใม่ไม่ได้(ซึ่งผมมักทำประจำกับเครื่องคอมที่ใช้อยู่)
ถ้าพรุ่งนี้ ยังมีและมาถึง.........เจริญสุขครับ
รออ่านครับท่านทูต ห้ามแฮ้งก่อนนะครับ 555
จะตามอ่านนะครับ
อจ.ขจิตครับ
มาทำงานที่โคลัมโบ เครื่องคอมเสียไปแล้ว 2 เครื่องทั้งที่บ้านและที่ทำงาน ดีแต่ที่มีประสบการณ์เรื่องโปรแกรมต่างๆ และการลงวินโดว์ใหม่ จึงกู้ได้ทั้ง 2 เครื่อง(ด้วยตัวเอง) รู้สึกขอบคุณพันธ์ทิพย์.....เป็นอย่างมาก
ศรีลังกาเป้นดินแดนที่น่าถ่ายภาพไม่แพ้อินเดียครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจนะครับ
ขอบคุณครับสำหรับดอกไม้กำลังใจ