กิจกรรมบำบัดกับโรคเอดส์ (AIDS)

โรคเอดส์และบทบาทนักกิจกรรมบำบัด

AIDS (Acquired  Immune  Deficiency  Syndrome)

คือโรคกลุ่มอาการภูมิคุ้มกันบกพร่อง  เกิดจากเชื้อไวรัส HIV  เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะไปทำลายเม็ดเลือดขาว  ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายเสื่อมลง  เป็นผลทำให้เป็นโรคติดเชื้อต่างๆได้ง่ายกว่าคนปกติ  อาการมักรุนแรง  เรื้อรัง  และเสียชีวิตในที่สุด

สาเหตุ
การมีเพศสัมพันธ์
การรับเลือดและองค์ประกอบของเลือด
การใช้เข็มหรือกระบอกฉีดยาเสพติดร่วมกัน
จากมารดาสู่ทารก

อาการ
เป็นอาการแทรกซ้อนจากโรคต่างๆ เช่น ต่อมน้ำเหลืองโต, น้ำหนักลดลง, มีการติดเชื้อทางเดินหายใจซ้ำๆ, งูสวัด  ปากนกกระจอก, เป็นวัณโรคปอด, ท้องร่วง/ ไข้เรื้อรังนานกว่า 1 เดือน, เชื้อรา หรือมะเร็งในช่องปาก, มะเร็งต่อมน้ำเหลือง, ปากมดลูก เป็นต้น

การรักษา ป้องกัน

• ยาต้านหรือยับยั้งไวรัส
• รักษาและป้องกันอาการโรคแทรกซ้อน
• ตรวจเลือด  หลังจากมีพฤติกรรมเสี่ยง, ก่อนมีลูก
• ระมัดระวังเรื่องการใช้เข็มร่วมกัน 

บทบาทนักกิจกรรมบำบัด
เป้าหมายและทักษะความสามารถที่จะทำกิจกรรมการดำเนินชีวิตที่ดีขึ้น  เกิด well-being  และ quality of life  ทำให้สามารถยืดเวลาใช้ชีวิตช่วงที่เหลืออยู่ได้นานขึ้น

เป้าหมายระยะสั้น

1. เพิ่มความรู้ความเข้าใจในทักษะการจัดการความคิด  ให้ยอมรับความสามารถที่มีคุณค่าของตนเอง
2. เพิ่มทักษะการใช้เวลาว่างในการดูแลตนเอง
3. ควรเน้นการทำกิจกรรมที่ส่งผลดีต่อทั้งทางร่างกายและจิตสังคม  เช่น  ออกกำลังกายร่วมกับผู้อื่น  การมีส่วนร่วมในกลุ่มช่วยรณรงค์และช่วยเหลือผู้ยากจนที่เป็นเอดส์ 
4. มีความพอใจและเป้าหมายที่จะใช้ชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่าและมีความหมายต่อตนเองต่อไป  รวมถึงมีความพึงพอใจในการทำกิจกรรมที่มีเป้าหมาย

เป้าหมายระยะยาว

1. จัดการตารางชีวิตแต่ละช่วงชีวิตอย่างมีความสุขและมีเป้าหมาย  โดยเฉพาะช่วงสุดท้ายของชีวิต
2. เพิ่มคุณภาพชีวิตมากขึ้นจากการมีส่วนร่วมทำประโยชน์เพื่อสังคมและตนเอง
3. รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า  มีการดูแลสุขภาพตามคำแนะนำของหมออย่างเคร่งครัด