อาก๋ง...จุดปล่อยตัวของการเดินทาง
ถึงแม้เตี่ยจากผมไปนานแสนนานหลายปีแล้ว
แต่ทุกครั้งที่ทิมดาบ-ลูกชายของผม...แหงนมองท้องฟ้า เขาบอกว่า เตี่ยอยู่บนฟ้าเสมอ
ผมก็มีความรู้สึกเหมือนกันว่า เตี่ยอยู่บนฟ้า และจ้องพวกเราเสมอ...และเดินทางไปกับพวกเราเสมอ
ทิมดาบอยู่ปอสองแล้วครับ เตี่ยจะเชื่อไหมครับ...
ว่าเด็กชายแรกคลอด ตัวเท่าปลาช่อนที่ถอดเปลือกออกสีแดงปนเขียวคล้ำ...คนนี้จะมีชีวิตรอดบนโลกนี้ต่อไปได้
แต่เตี่ยบอกว่าต้องรอด เพราะบนฝ่าเท้าของทิมดาบยังมีเส้นรอยเท้าอยู่
ทิมดาบเป็นเจ้าชายในตู้อบนานเกือบเดือน...ไปตรวจสายตาเกือบปีที่ตัวจังหวัด เพราะการอยู่ในตู้อบนานนั้นเอง
และทิมดาบไม่ยอมพูดยอมจา...จนกระทั่งเกือบสี่ขวบ ผมก็เพียรทุกวิถีทางทั้งทางวิทยาศาสตร์และความเชื่อพื้นบ้าน
ช่วงนั้นเอง...ทิมดาบไปอยู่บ้านคุณตาคุณยายที่ต่างอำเภอ...เตี่ยคงรู้ว่า เมื่อการห่างไกลลูกตอนลูกมีปัญหามันช่างทรมานผมเหลือเกิน
ช่วงนั้นเตี่ยก็เริ่มแก่และป่วยอิด ๆ ออด ๆ และแม่ก็เข้าไอซียูสองครั้งในเวลาใกล้เคียงกัน
ผมเริ่มตัดสินใจจะลาออกจากงาน (เพราะมีพี่น้องหลายคนรับราชการ และคงยังให้แม่ของทิมดาบทำงานต่อ เพราะเขาจะได้เบิกสิทธิ์รักษาของทิมดาบ)
แต่แล้วปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้น...คุณยายโทรมาบอกว่า...จู่ ๆ ทิมดาบก็พูดเป็นประโยคยาว ๆ ได้ก่อนที่จะพูดคำสั้น ๆ
และไม่นาน เตี่ยก็จากพวกเราไป...ทำให้มีความรู้สึกว่า...ผมไม่พร้อมที่จะรับมือกับเหตุการณ์ที่ดีและเลวร้ายในเวลาพร้อมกัน
ตอนนี้...ผมเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น...เข้าใจชีวิตมากขึ้น...และรู้ว่า เตี่ยรักลูกทั้ง 13 คน เพียงใด
ขนาดผมมีลูกชายคนเดียวยังเขย็ดขยาดมากพอดู
เมื่อมีใครถามผมว่า ผมหวังอะไรในตัวลูกหรือไม่...ถ้าคนไม่สนิทมากที่จะเล่าเส้นทางชีวิตของผมทิมดาบให้ฟัง...ก็บอกว่า อยากให้เขาเป็นคนดี
แต่ถ้าเป็นคนสนิทมาก ก็จะเล่ายาวครับ...ว่าแค่มีชีวิตต่อบนโลกนี้ได้...ก็บุญโขมากแล้ว
วันนี้ของทิมดาบ...เป็นเด็กชายปกติ...ไม่ชอบพูด แต่ชอบฟังคนอื่น...มีซนเป็นนานครั้ง...เรียนหนังสือปานกลาง...วาดรูปไม่เป็นเลย...กีฬาก็เล่นเพียงแบคมินตันตามประสา...ถีบจักรยานภายในซอยหมู่บ้าน
เขาชอบเพียงดูเรื่องราวของต้นไม้ ท้องฟ้า ดวงดาว อวกาศ และเล่นเปียโนได้พอสมควร
วันที่ 3 มีนาคม ...ไม้ของเขา (คุณอา หรือลูกสาวคนสุดท้องของเตี่ย) จะแต่งงานครับ
แม่ไม่รู้ว่า ชีวิตหลังแต่งงานจะดีหรือเปล่า แต่แม่ดีใจมากเมื่อทราบข่าว เพราะรู้ว่า ตนเองจะได้ลูกชายเพิ่มอีกคน
ผมจึงเขียนบันทึกส่วนตัวนี้มอบข่าวดีให้เตี่ยครับ
วันอาทิตย์หลังจากเรียนเปียโนเสร็จ...ผมพาทิมดาบไปเช่าชุดครับ (เพราะซื้อใหม่คงแพงน่าดู และไม่คุ้ม เพราะเขาตัวโตเรื่อย ๆ)
มีชุดจีนรับพิธียกน้ำชายามเช้า และชุดสูทยามค่ำ เป็นงานแต่งงานที่เรียบง่ายธรรมดาครับเตี่ย เพราะมีแต่ญาติพี่น้องของเรา แต่เฉพาะญาติก็ร้อยกว่าคนแล้วครับ
ตอนเช้า ๆ ก็มีเลี้ยงพระด้วยครับ
ตอนค่ำ ทิมดาบให้คุณครูช่วยซ้อมเพลง เพื่อเล่นในงานแต่งงานของคุณอาเขา
ถึงแม้จะเป็นเพลงหวาน ๆ ปนเศร้าบ้าง แต่คุณอาเขาอนุญาตให้เล่นเพราะเป็นเพลงหนึ่งที่เตี่ยชอบฟัง
ทิมดาบเลยมีโอกาส โปรยเพลงแสนรัก ขึ้นไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง
และเตี่ยคงมีความสุขมาก กับงานแต่งงานของลูกสาวคนสุดท้อง
และชีวิตคู่ของน้องสาวของผม...กับจุดปล่อยตัวของการเดินทาง
ความเห็น (8)
ทิมดาบเหมือนอาก๋งหรือเปล่าครับ?
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
อ่านเป็นบันทึกแรกของวันนี้
ทำให้คิดถึงเตี่ยเช่นกัน ขอบคุณนะคะ
ตอนเตี่ยพี่หนูรี จากไปใหม่ๆ หลานชายตัวน้อยอายุ 3 ขวบ กลับมาเยี่ยมในวันหยุด
ถามหาอาก๋ง ..."ทำไมก๋งไปสวรรค์นานจังยังไม่กลับ อยากให้ก๋งทำธนูให้หน่อย"
เล่นเอาเราๆพี่น้อง น้ำตาคลอเบ้า ^^
*ประทับใจเรื่องเล่าดีๆนี้ค่ะ
*หลานทิมดาบหล่อเหลา คมคาย น่ารักมากๆค่ะ..
*ขออวยพรคู่สมรสให้มีความสุขตามที่ปรารถนาทุกประการนะคะ
มาเป็นกำลังใจให้หลานทิมดาบเล่นเปียโนค่ะ และอวยพรให้คู่บ่าวสาวมีความสุขสมปรารถนานะคะ
- ป้าPleว่า....หลานน่ารักนะคะ
- เมื่อการห่างไกลลูก.....ตอนลูกมีปัญหามันช่างทรมาน....มองภาพออกค่ะ(P'Ple...เป็นอยู่ค่ะ....ลูกไปเรียน.... (ห่างไกล+คิดถึง)
- เป็นเด็กชายปกติ...ไม่ชอบพูด แต่ชอบฟังคนอื่น (ตรงนี้ดีมากค่ะ....ได้กำไร...ฟังมากได้มากค่ะแต่...พุดมากเสียมากค่ะ)
- ซน..นานๆๆครั้ง...เรียนหนังสือปานกลาง......ดีแล้วค่ะ..ขอให้เป็นเด็กดี..ดีที่สุด
- เล่นกีฬา...แบคมินตัน...ก้ดีแล้วค่ะ ...+ ปั่น...จักรยาน
- โชคดีกว่าคนอื่นๆๆมากมายค่ะ
ฝีมือบรรเลงเพลงแสนหวานจากหลานชายคนหล่อ
เป็นกำลังใจให้คู่บ่าวสาวก้าวผ่านสู่คู่รัก....ครองเรือน
เป็นพ่อแม่ของบ้านให้ลูกหลานชื่นชม
เหมือนพ่อแม่ของทิมดาบ
เหมือนเตี่ยและแม่ของพ่อของทิมดาบ...แน่นอนเลยค่ะ
อีก 5 ปี จะตามดูทิมดาบ
สมัครประกวด AF
อื้อฮือ หล่อจัง
อ่านสนุก ทิมดาบ น่ารักมาก และมีพ่อที่รักลูกสุด ๆ ถ้าก๋งอยู่คงปลื้ม