กุลมาตา
นาง ธันยา พิชัยแพทย์(นามสกุลเดิม) แม็คคอสแลนด์

ดูลูกเล่น..เห็นอะไร


..การที่เด็กเล่นอยู่กับธรรมชาติ การที่พวกเขาเรียนรู้กับธรรมชาติ สร้างนักวิทยาศาสตร์น้อยๆได้แน่นอนค่ะ..






"ภาระน้อยๆของแม่"..วิดิโอที่ทำประกอบเพลง "อยากมีภาระ" ค่ะ..


กลับมาเขียนบันทึกที่"โกทูโน" อีกครั้ง

รู้สึกดีที่ได้กลับมาฝึก รวบรวมความคิด

ในแง่มุมต่างๆอีกครั้งหนึ่ง

สิ่งที่ได้เห็น ได้เป็น ได้สัมผัสในชีวิตจริง

เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับท่านผู้อ่านที่นี่

.... .... ....

สำหรับวันนี้ ดิฉันนั่งคิดถึงลูกชาย

ซึ่งมีอาการพิเศษอ่อนๆ

ทั้งคุณหมอ ผู้เชี่ยวชาญก็มีความเห็น

ต่างกันออกไป ในการสรุปอาการของลูก

การทำ Chiropractic คือศาสตร์ของการจัดกระดูก เพื่อรักษาโรคต่างๆ


ล่าสุดคุณหมอที่ทำไคโรแพรคติค

(Chiropractic)ให้ลูก

ก็ให้ความเห็นว่าเป็น"โรคสมาธิสั้น"

(Attention Deficit Hyperactivity Disorder)

เป็นการรักษาบำบัดลูกที่ทำอยู่ในปัจจุบันค่ะ

ทั้งรักษาอาการพิเศษ และรักษากระดูก

ส่วนที่มีปัญหาด้วยค่ะ 

ที่ผ่านมาก็ให้ความเห็นว่าเป็น "Pervasive

Development Disorder"(PDD)

สรุปว่ามีอาการ Autistic อ่อนๆ

ก็มีการบำบัดและดูแลซึ่งแม่ต้องทำเองค่ะ

ครูพิเศษช่วยฝึก ประเมินให้

และให้คำแนะนำแม่ว่าต้องทำอะไรบ้าง

หรือผู้เชี่ยวชาญบางคนก็ให้ความเห็นว่า

เป็น Asperger Syndrome ก็มีค่ะ

หรือคุณหมอที่เคยรักษา ไม่ได้สรุปว่าเป็นอะไร  

ใช้ปรับพฤติกรรม ปรับอีคิว ดูตามอาการ

เช่น อาการเป็นเด็กกว่าวัย การควบคุมอารมณ์

พฤติกรรมบางเรื่องยังไม่ดี

การรักษาใช้ทั้งยาและฝึกSI (Sensory Integration)

.... ....

แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไร ในฐานะแม่

ดิฉันก็ต้องช่วยลูกทุกวิถีทางที่ทำได้

ตามคำแนะนำของคุณหมอ ครูพิเศษผู้เชี่ยวชาญ 

ช่วยประคับประคองลูก ให้เติบโตและดีขึ้น

เท่าที่แม่คนนี้จะทำได้ ด้วยธรรมะ

พาลูกเข้าวัดประจำค่ะ

เมื่อวานนี้..ดิฉันไปรับลูกที่โรงเรียน

นั่งคอยเขาเล่นกับเพื่อนที่สนามของโรงเรียน

เขาเล่นจับ"ตั๊กแตน" ที่สนามหญ้ากันค่ะ

คลุกดิน คลุกหญ้าอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

ดิฉันอดยิ้ม เอ็นดูเด็กๆและลูกชายตัวเองไม่ได้

ดิฉันสนับสนุนให้เขาวิ่งเล่นกับเพื่อนหลังเลิก

เรียนทุกวัน

หรือเล่นกีฬา เช่น บาสเกตบอล

มากกว่านั่งเล่นคอม หรือกดโทรศัพท์

เพราะช่วงที่ผ่านมาลูกติดมากๆ

ซึ่งไม่ค่อยดีต่ออาการที่เขาเป็น

แม้แต่เด็กปกติ ก็ไม่ดีอยู่แล้ว

แม่ต้องดึง โน้มน้าว จำกัดเวลา

ทำทุกอย่างให้เล่นไม่มากค่ะ

.... ....

ความสุขของลูกชาย..วิ่งคลุกดิน

คลุกหญ้าในสนาม หาตั๊กแตนตัวน้อย

ท่ามกลางธรรมชาติเท่าที่มี ที่โรงเรียน

ดิฉันยอมนั่งคอยลูก จนกว่าเขาจะเล่นจนพอใจ

ดีกว่ากลับบ้านมานั่งเล่นคอม

เล่นเกม กดโทรศัพท์ค่ะ

เสียงครูชาวฟิลิปปินส์พูดกับเด็กๆว่า

"Scientists!!!"

ดิฉันเห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

การที่เด็กเล่นอยู่กับธรรมชาติ

การที่พวกเขาเรียนรู้กับธรรมชาติ

สร้างนักวิทยาศาสตร์น้อยๆได้แน่นอนค่ะ

.... ....

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 479859เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2012 14:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 21:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากคุณNongjung และคุณEGA มากๆค่ะ

ขอบพระคุณดอกไม้และกำลังใจจากพระมหาแล อาสโย ขำสุข

คุณหนูรี และคุณปริมค่ะ

สวัสดีครับ

                การเล่นเป็นสิ่งยิ่งใหญ่

                มีในวัยเยาว์เราเสริม

                เล่นผิดไม่สวยช่วยเติม

                ช่วยเพิ่มทางถูกลูกจำ

นาย ธนา นนทพุทธ

ขอบพระคุณกลอนไพเราะค่ะคุณธนา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท