....จริงๆก็ไม่อยากย้อนกลับไปคำนึงถึงอดีตที่ผ่านมา แต่เมื่อถึงวันครบรอบที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกG2Kและก็ผ่านไป2ปีก็อดที่จะย้อนกลับไปดูบันทึกเก่าไม่ได้
...ปัจจุบันให้รู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ไม่ให้กังวลถึงเรื่องอนาคตที่ยังมาไม่ถึงและไม่เอาเรื่องที่ผ่านๆมาคิดให้เกิดทุกข์ พระท่านสอนอย่างนี้
...และถ้ารู้ตัวทั่วขณะจิตก็ไม่ทุกข์กับมัน เพียงย้อนกลับไปเรียนรู้กับมัน
...2ปีที่เริ่มจะเหินห่างด้วยภาระงานที่รัดตัวและสุขภาพที่ต้องดูแลให้มากขึ้น ทำให้บันทึกเริ่มลดน้อยลง แต่หากมีเวลาเมื่อไหร่ก็อดไม่ได้ที่จะแวะเข้ามาอ่านสาระประโยชน์จากบันทึกของกัลยาณมิตรทุกท่านอยู่บ้าง
...ลองเปิดสารบัญดูสถิติ จะเห็นว่ามีกัลยาณมิตรผู้เข้ามาอ่านบันทึกอยู่เสมอ อย่างบันทึกอาจารย์ ดร. สนอง วรอุไร ตอบปัญหา สนทนาธรรม ไม่น่าเชื่อว่ามีผู้เข้ามาอ่านถึง 904 ครั้ง มากเป็นอันดับ1ซึ่งเป็นบันทึกเมื่อ 23 พ.ค.2553 อันดับ2เป็นบันทึกพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี พระธรรมดา..ที่ “ไม่” ธรรมดา เรื่องโดย อุษาวดี สินธเสน ซึ่งเป็นบันทึกที่ยาวมากโดยคัดลอกจาก หนังสือเดอะ ซีเคร็ด มีผู้เข้ามาอ่าน 664 ครั้ง
...ทำให้ผู้เขียนเห็นว่าแม้บันทึกจะเขียนไว้นานแล้วก็ยังมีผู้ติดตามเข้าไปอ่านบ้างอยู่เสมอ
...ต้องขอขอบคุณทุกๆกัลยาณมิตรที่เข้ามาอ่านมาให้กำลังใจ ทำให้ผู้เขียนที่เริ่มจะเหินห่างกลับมาอีกครั้ง แม้จะไม่บ่อยเหมือนคราวก่อน
...แต่จะขอบันทึกเรื่องราวของสรรพสิ่งรอบๆตัว อีกต่อๆไป
ขอบคุณครับ
ยินดีกับสองปี ณ บ้านหลังที่อบอุ่นหลังนี้ของพี่...
ยังคงติดตามตลอดไปครับ
ส่งกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีค่ะคุณพ.
ยินดีกับสองขวบปี แล้วรึคะ เวลาผ่านไปเร็วมากๆ
เหมือนเพิ่งคุยกันไม่ได้ ส่งกำลังใจเสมอค่ะ
อย่าโหมงานหนักเกินนะคะ รักษาสุขภาพด้วยปรารถนาดีค่ะ
ขอบคุณมากๆ สำหรับมิตรภาพและสิ่งที่ดีๆ ที่มอบให้กับพวกเราตลอดระยะเวลา 2 ปี ที่ผ่านมานะครับ
ขอบคุณจริงๆ ครับ