อย่ายอมแพ้ : หากแม้มีศรัทธา


ล้มแล้วยิ้ม ยิ้มแล้วลุก การลุกก็เต็มไปด้วยความสุข

  

  

  

หากวันนี้ เราล้มลง

(รูปนี้เป็นรูปผมกับแม่ครับ ตอนนั้นเราไปเที่ยวทะเล "หัวหิน" กันครับ เป็นรอยยิ้มแห่งความสุขจาก "แม่" ผู้ที่รักลูกอย่างบริสุทธิ์และประเสริฐที่สุดครับ)

 "รอยยิ้มของแม่ ผู้ให้ที่ประเสริฐที่สุด"

ยังคงลุกขึ้นได้ใหม่

 

(รูปรอยยิ้มแห่งการทำความดีครับ เป็นรูปของลุงคนหนึ่งที่กระโดดลงไปจากเรือแพที่ผมนั่นอยู่ ตอนนั้นลุงไปคนพาย ลุงกระโดดลงไปเพื่อเก็บขยะในน้ำครับ ลุงทำความดีมาก ๆ เลยครับ ลุงบอกว่า สายน้ำคือชีวิตครับ ติดตามได้จากบันทึก)

 "รอยยิ้มแห่งการทำความดี"


ยังคงมีหนทาง หากยังมียิ้มสดใส

(รูปรอยยิ้มของนักศึกษา (ขวา) น.ส.ธิดารัตน์ ตอนนั้นผมพานักศึกษาเป็นทำงานวิจัยกับชุมชนครับ เรื่องการเสริมสร้างเศรษฐกิจชุมชนครับ เป็นรอยยิ้มที่เกิดมาจากความสุขในการทำงาน การทำวิจัยครั้งนั้นเรามีงบกันไม่กี่พันบาทครับ กับงานวิจัยนานสี่เดือน คนร่วม 80 คน พวกเราทุก ๆ คนมีความสุขกันมาก ๆครับ)

"รอยยิ้มจากการทำงานแบบบริสุทธิ์ใจมิได้หวังสิ่งใดตอบแทน"

ก้าวไป อย่าหวั่นไหวหวาดกลัว

 


(รอยยิ้มของนักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ ม.ราชภัฏอุตรดิตถ์ ที่เข้าร่วมขบวนแห่เทียนพรรษา)

 "รอยยิ้มแห่งความอิ่มบุญ"

พร้อมทนทุกข์หมองหม่น ผจญความมืดหมองมัว

(รอยยิ้มของเด็ก ๆ อันบริสุทธิ์ จากการที่ได้เข้าไปทำงานวิจัยกับชุมชน เรื่อง การเสริมสร้างการบริหารจัดการที่ดีของกองทุนหมู่บ้านฯ ครับ รูปนี้ถ่ายที่บ้านไร่ห้วยพี้ อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ครับ)

 "รอยยิ้มอันใสซื่อและบริสุทธิ์"


ไม่กลัวจะฝันถึงวันใหม่

 

(รอยยิ้มของนักศึกษาที่ได้เข้าไปทำงานร่วมกันชุมชน ในวันเก็บข้อมูลชุมชน ที่บ้านท่าสัก อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ครับ)

 "รอยยิ้มแห่งมวลมิตรสหาย"


หากวันใดอ่อนแอ ท้อแท้อย่าหวั่นไหว

(รอยยิ้มของอาจารย์กระดิ่ง และเด็ก ๆ ที่ร่วมร้องเพลงกันในงานประกวดเจดีย์ทราย จังหวัดอุตรดิตถ์ครับ)

 "รอยยิ้มแห่งความสามัคคี"

ขอให้ใจไม่สิ้นหวัง

(รอยยิ้มของพี่จำรอง ศรีระวงษา และคู่ชีวิต ที่กู้เงินฯ กองทุนหมู่บ้าน ไปลงทุนเลี้ยงหมูจนประสบความสำเร็จ ถ่ายไว้ในกิจกรรมถอดบทเรียนผู้กู้ที่ประสบความสำเร็จ ในโครงการวิจัยกองทุนหมู่บ้าน อำเภอท่าสัก จังหวัดอุตรดิตถ์ครับ) 

 "รอยยิ้มจากการประสบความสำเร็จในการทำงาน"

ปัญหาแม้จะหนัก ก็คงไม่เกินกำลัง

(รอยยิ้มของพี่คนหนึ่งที่ทำหน้าที่ในการถือไม้เพื่อดันสายไฟฟ้า ในงานประเพณีอันยิ่งใหญ่ของจังหวัดอุตรดิตถ์ "แห่เทียนพรรษา"

รอยยิ้มแห่งความสุขในการทำหน้าที่เล็ก ๆ ให้กับต้นเทียนใหญ่ ๆ เพราะถ้าไม่มีพี่เค้า ต้นเทียนก็ผ่านไปตามถนนไม่ได้ครับ)

"รอยยิ้มจากการได้เติมเต็มและสร้างสรรค์สิ่งที่ยิ่งใหญ่และสวยงาม"

อย่าหยุดยั้ง ก้าวไป

(รอยยิ้มของพี่ประนอม และสมาชิกกลุ่มทอผ้าอำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์ เกิดขึ้นในการจัดกิจกรรมเวทีชุมชน ของสำนักงานสหกรณ์จังหวัดอุตรดิตถ์ ซึ่งในขณะนั้นผมได้ร่วมเข้าไปเป็นที่ปรึกษาในการจัดการความรู้แบบมีส่วนร่วมครับ)

"รอยยิ้มจากความทุ่มเทและเสียสละเพื่อสมาชิก"


 

ขออย่ายอมแพ้

 

(รอยยิ้มของนักศึกษาและอาจารย์ภาศิริ อ.เพลิน ที่เข้าร่วมทำกิจกรรมเก็บข้อมูลชุมชน ในโครงการวิจัยเสริมสร้างเศรษฐกิจชุมชน บ้านท่าสักครับ)

"รอยยิ้มของครูและศิษย์"

อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้

(รอยยิ้มของอาจารย์ศิริกาญจน์ อาจารย์วริศรา และนักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ ที่ร่วมกันออกช่วยเหลือผู้ประสบน้ำท่วมที่บ้านหัวดง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์)

"รอยยิ้มของผู้ให้"

จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง

(รอยยิ้มของเด็ก ๆ ที่ชนะเลิศในการประกวดเจดีย์ทรายจังหวัดอุตรดิตถ์)

"รอยยิ้มแห่งความสำเร็จ"


เพลง "อย่ายอมแพ้"

ศิลปิน อ้อม สุนิสา สุขบุญสังข์ GMM grammy


บันทึกนี้ ได้เก็บรวบรวม "รอยยิ้ม"

เพื่อให้ "ยิ้ม" เป็นสิ่งที่ช่วยให้เราลุกได้เมื่อล้ม

ก็เพราะ "ยิ้ม" ช่วยให้เรา "สู้" ได้สู้กับสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาเพื่อกระทบเรา

ล้มแล้วยิ้ม ยิ้มแล้วลุก การลุกก็เต็มไปด้วยความสุข

"ยิ้มที่ใจ" ใจสุข "ใจจึงยิ้ม"

สถานการณ์ต่างมีขึ้นพิสูจน์วีรบุรุษฉันใด

ความสิ้นหวังและท้อแท้ต่อการทำความดี ก็มีขึ้นเพื่อพิสูจน์ความเข้มแข็งของวีรสตรีฉันนั้น

อย่ายอมแพ้ : หากแม้มีศรัทธา

ศรัทในตนเอง ศรัทธาต่อการทำความดี

สู้ ๆ ต่อไปนะครับป้าบวม ท่าน moomi และทุก ๆ ท่านที่กำลังหมดแรง หวั่นไหว และท้อแพ้

ขอเพียงแค่ยิ้ม และอย่ายอมแพ้ที่จะยิ้ม

"ยิ้มสู้"

ยิ้มเท่านั้นที่จะทำให้เราสู้ได้อย่างมีความสุข

 

 

พวกเราทุก ๆ คน คอยให้กำลังใจเสมอ

สู้ ๆ ครับ


ขอพลังแห่งรอยยิ้มสถิตกับทุกท่าน

เพื่อต่อสู้สร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามตลอดไปครับ

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

หมายเลขบันทึก: 47845เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2006 17:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
ใช่แล้วคะ...ยิ้ม.. ทุกเช้าที่กะปุ๋มลืมตาตื่นขึ้นมา...จะยิ้มให้กับตนเองก่อนเป็นอันดับแลก...เพื่อความเบิกบานแห่งจิตใจ...

ยิ้มให้ตน...เป็นอันดับแรก(มาแก้ไขคำผิดคะ)...

เจอปัญหาอะไร...ก็ไม่หวั่นไหวคะ...

สร้างพลังใจ

พลังความคิดเชิงบวก...

ให้เกิดขึ้นแก่"ตน"...เสมอ

*^__^*

กะปุ๋ม

  • คือ....ไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี เล่นเอาอึ้ง..ไปเลย มองไม่เห็นแป้นพิมพ์แล้ว เพราะตามันพร่าไปหมด ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหนนักหนา

  • ขอบคุณ และ ขอบคุณ สำหรับกำลังใจก้อนใหญ่มากๆ มากจนรู้สึกว่ามันล้นหัวใจ มากจนพูดไม่ออก ได้แต่นั่งน้ำตาไหล 

  • ซาบซึ้งและประทับใจมากๆ

  • โครตรักเองเลย  ยังยืนยันคำเดิม

อาจารย์จอห์น ก็เหมือนกัน สู้ๆ สัญญาว่าmoomiกะป้าบวมจะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ

  • ขอบคุณอย่างมากเลยครับท่านกะปุ๋ม มาไวเช่นกันครับ
  • สำหรับผมยิ้มให้ตนเองอยู่เสมอครับ
  • เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องราวคราวหนัก ๆ เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ทำให้รู้เลยครับว่า "ใจยิ้ม" เป็นอย่างไรครับ
  • ความสุขแท้ทำให้ใจยิ้ม ยิ้มแบบเข้าใจสรรพสิ่งเลยครับ
  • ต้องขอบคุณกะปุ๋มอีกครั้งที่มาช่วยสร้างความศรัทธาแห่งรอยยิ้มในใจในยามที่หวั่นไหวและท้อแท้
  • สร้างศรัทธาและพลังใจในยามที่ต้องเผชิญกับงานต่าง ๆ ศรัทธาที่จะต้องพิสูจน์ตนเองว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องมากกว่าถูกใจ
  • และสร้างพลังในการสร้างสรรค์สิ่งดีงามเพื่อสังคม
  • ขอบพระคุณกะปุ๋มมาก ๆ ครับ
  • ขอพลังแห่งศรัทธาจงสถิตกับท่านกะปุ๋มตลอดไป
  • ป้าบวมและท่าน moomi ครับ พอผมได้มาอ่านความคิดเห็นของทั้งสองท่านแล้วน้ำตาซึมเลยเหมือนกันครับ
  • น้ำตาที่ไหลออกจากตาของเราทั้งสองในวันนี้ ไม่ใช่น้ำตาแห่งความอ่อนแอครับ
  • เป็นน้ำตาที่ไหลออกมาเพื่อล้างความท้อแท้และสิ้นหวังให้หมดไปจากใจเรา
  • ผม ป้าบวมและท่าน moomi จะเสียน้ำตากันเป็นครั้งสุดท้ายให้แก่ความท้อแท้นี้ครับ เพราะเราล้างมันออกไปหมดจากร่างกายและจิตวิญญาณของเราแล้ว
  • ถ้าหากเราต้องเสียน้ำตาอีกคราวหน้า จะต้องเป็นน้ำตาแห่งความภาคภูมิใจในความสำเร็จที่เราได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เป็นน้ำตาแห่งความภาคภูมิใจในทุก ๆ สิ่งที่เราทำร่วมกันมา
  • มิใช่เพื่อใครครับ เพื่อเราและสังคมของเราครับ
  • ขอให้พลังแห่งศรัทธาในความถูกต้องและดีงามนี้จงสถิตอยู่กับพวกเราและทุก ๆ คนตลอดไปครับ

วันเวลา
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไป
สุขสดใสไม่เคยเดินตาม
วันเวลาหมุนเปลี่ยนโมงยาม
ต่างทับโถมแต่ความทุกข์ทน
ในเวลาเหงาเปลี่ยวกมล
เอาความฝันของฉันต่อเติม
บางเวลาได้มาช่วยเสริม
สานเป็นความสดใส
ไม่มากมายให้แค่มี
มีความหวังเป็นทางสร้างธรรม
มีความช้ำเป็นกำลังใจ
เอาความจริงที่แตกสลาย
ใส่เบ้าหลอมรวมเป็นพลัง
เอาความเลวที่เกราะเกรอะกรัง
กลั่นมันทิ้งกลิ้งเป็นตะกอน
เอาน้ำตาที่เคยเปียกที่เคยหมอน
ไปราดรดร่างคนรุ่มร้อนให้ชุ่มเย็น
ให้ชุ่มเย็นไม่ย้ำยี
ฝันนั้นล่องลอย ดุจหิ่งห้อยแสงริบหรี่
ฝันนั้นยังมี สิ่งสดใสในคืนเดือนดับ
รอตะวันรุ่งราง จะลาลับไม่รบกวน
ยามคุณร้าวรัญจวน ก็จะหวนแสงหิ่งห้อย
ลอยเรืองรองในคืนข้างแรม
................................
ยามคุณร้าวรัญจวนก็จะหวนแสงหิ่งห้อย
ลอยเรืองรองในคืนข้างแรม

nutim

  • เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องราวคราวหนัก ๆ เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ทำให้รู้เลยครับว่า "ใจยิ้ม" เป็นอย่างไรครับ
  • ความสุขแท้ทำให้ใจยิ้ม ยิ้มแบบเข้าใจสรรพสิ่งเลยครับ
  • ต้องขอบคุณกะปุ๋มอีกครั้งที่มาช่วยสร้างความศรัทธาแห่งรอยยิ้มในใจในยามที่หวั่นไหวและท้อแท้

    "ใครทำอะไร คุณปภังกรของพี่"  ....เหรอคะ...แบบอยากรู้......ยิ้มมีหลายอารมณ์.....อีกหลายยิ้มที่เราจะเจอ  "ยิ้มให้เธอ"  "ยิ้มทั้งน้ำตา" "ยิ้มทำไมจ๊ะ" "ยิ้มอีกแล้ว"  และ "ยิ้ม..ยิ้ม"
    • เป็นกลอนที่เพราะและมีความหมายดีมาก ๆ เลยครับคุณ nutim
    • รู้สึกว่านานแล้วผมจะได้เห็นหิ่งห้อยตัวเป็น ๆ ครับ
    • แต่ตอนนี้แสงแห่งหิ่งห้อยเหล่านั้นกลับมาสว่างในจิตใจของผมตลอดเวลาครับ
    • ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงอีกครั้งครับ
    • ขอพลังแห่งแสงธรรมจงสถิตกับท่านตลอดไปครับ
    • ยินดีอย่างยิ่งเลยครับคุณเมตตา
    • บางครั้งเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็คล้ายกับเกิดมาเพื่อสร้างปัญญาให้กับเราครับ
    • ถ้าไม่มีเหตุการณ์เลวร้ายหรือไม่ดีเหล่านั้น ผมเองก็คงจะไม่ได้รู้สึกรอยยิ้มและความสุขแท้ครับ
    • สำหรับเรื่องที่คุณเมตตาถามว่า  "ใครทำอะไร คุณปภังกรของพี่"  ....เหรอคะ...แบบอยากรู้......
    • อันนี้ไม่มีหรอกครับ เป็นกำลังใจและรอยยิ้มที่มอบให้กับป้าบวมและคุณmoomi ครับ รวมถึงทุก ๆ ท่านที่กำลังพิสูจน์ความดีงามในสิ่งที่ทำกับ ความไม่ดีต่าง ๆ ของคนส่วนใหญ่ที่ปฏิบัติกันจนกลายเป็นวัฒนธรรมในสังคมครับ
    • แต่ท่านทั้งสอง ผม และคุณเมตตาก็ผ่านเวลาเหล่านั้นมาได้ด้วยใจแห่งรอยยิ้มแล้วครับ
    • ขอบพระคุณคุณเมตตาอีกครั้งอย่างสูงครับ
    • ขอพลังรอยยิ้มแห่งใจจงสถิตกับคุณเมตตาตลอดไปครับ

    เข้ามาอ่านบันทึกนี้อีกกี่ครั้ง...ก็ยังน้ำตาซึม

    สุขใจ และอิ่มใจ กับพลังแห่งมิตรภาพที่ซึมซับได้ทุกอณู

    เฮ้อ...รู้สึกหัวใจพองโต จริงๆ  Love You 

    คืนนี้คงนอนหลับฝันดีแน่นอนๆ

    รักษาสุขภาพด้วย  ห่วงใยเสมอ

    ขอพลังแห่งมิตรภาพความรักความห่วงใยและความปรารถนาดีจงสถิตอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท