รัก ♥ ของแม่ ♥
รัก... ♥ ของแม่ ♥
...สืบเนื่องจากบันทึก เรื่อง “สมบัติของแม่” ของน้อง “กล้วยไข่” ทำให้ข้าพเจ้าเกิด “แรงบันดาลใจ” ในการดูแลรักษา “มรดกของแม่” ในอีกมิติหนึ่ง
...ข้าพเจ้าเริ่มติดตามบันทึกของหนูกล้วยไข่ จากเรื่อง “ไม้ไผ่ ป้องกันยุง”! เพราะสงสัยใคร่รู้เป็นหนักหนาว่า...ไม้ไผ่พันธุ์นี้ คงจะมีคุณสมบัติพิเศษ เช่นกลิ่นฉุนรุนแรงเหมือนต้น "ตะไคร้หอม" หรือไรหนอ?
...เมื่อได้พบเห็นไม้ไผ่พันธุ์นั้นแล้ว ยิ่งรู้สึกประทับใจผู้ที่นำมาแบ่งปันยิ่งนัก ทุกครั้งที่นึกถึง รอยยิ้มจะผุดพรายขึ้นทันทีโดยอัตโนมัติ อันเป็นคุณสมบัติพิเศษของไม้ไผ่ ที่ข้าพเจ้าต้องขอขอบคุณ หนูกล้วยไข่ ไว้ที่บันทึกนี้ ^___^
ส่วนบันทึกเรื่อง "สมบัติของแม่" ดอกผักตบที่เธอนำมาฝากชาวG2k.นั้น ตอนเด็กๆข้าพเจ้าก็ชอบเป็นชีวิตจิตใจ ดอกไม้ในน้ำสีม่วงชมพู...บอบบาง...อ่อนโยนยิ่งนัก ข้าพเจ้าชอบเก็บจากหนองน้ำใกล้ๆบ้านเช่นกัน แต่จำไม่ได้ว่า เคยนำไปฝากแม่หรือไม่ ^___^
...ความใส่ใจ ทะนุถนอมของเตี่ย ต่อต้นมะเฟือง ไม้ยืนต้น หนักเพียงไร ก็ยอมเหนื่อยยกสูง หนีคุณน้องน้ำ เพื่อความอยู่รอดของชีวิตหนึ่ง...
...บรรดาเรือ หลากหลายประเภท ที่คุณแม่ของเธอได้ถ่ายทอดวิธีดูแลรักษาให้ลูกๆ ทั้งๆที่รู้ว่ามันคงจะอยู่ได้อีกไม่ยาวนานนัก แต่ข้าพเจ้าเชื่อว่า หนูกล้วยไข่ คง “ได้ยิน” ว่าคุณแม่ได้ฝากสมบัติชิ้นพิเศษ...กว่าเรือให้เธอแล้วในสถานการณ์นั้น...
...การขัดเรือ ล้างเรือ ลงยา ฯลฯ ด้วยความใส่ใจ มอบหมาย ถ่ายทอดวิถีการเป็นอยู่ มีความหมายต่อลูกหลานอย่างไร .... วันนี้ ข้าพเจ้าได้ซึมซับ สัมผัสด้วยใจต่อใจตนเองบ้างแล้ว...
............................................................
...ในวันรุ่งขึ้น หลายวันก่อน หลังจากเห็นภาพเตี่ยของหนูกล้วยไข่ นำต้นมะเฟืองหนีน้ำ คุณแม่ขัดหัวเรือ น้องชายขัดท้ายเรือ เรือลำเล็กที่ลงยาแล้ว คว่ำตากไว้บนโอ่ง....
...ข้าพเจ้าตื่นเช้าตรู่ ห่มผ้าให้แม่อีกชั้น ก่อนจะปฏิบัติกิจส่วนตัว ปรับสมดุลสุขภาพตนเองตามขั้นตอนแล้ว กลับเข้ามา สวัสดีตอนเช้า ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบคุณยาย (แม่) ซึ่งทุกวันท่านจะยิ้มมมและหัวเราะหึๆตอบ..."สบายดี" ทุกเช้า เพราะระบบขับถ่าย...ดีทุกวัน!^___^
...เมื่อเริ่มปฏิบัติการ... ปลดสายมุ้ง ตะแคงตัวท่าน และทำการเช็ดตัวด้วยสบู่เหลวมะขาม...น้ำอุ่น เปลี่ยนผ้าและพลาสติกปูที่นอนชุดใหญ่ เพราะไม่ได้ใช้ผ้าอ้อมให้คุณยายแล้ว ทั้งการเช็ดตัว ทุกขั้นตอน ข้าพเจ้า...เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับคุณยาย!
...ข้าพเจ้ารับรู้สึกได้ด้วยใจ! ในขณะที่...ท่านนั่งบนรถเข็น ดูข้าพเจ้าทำความสะอาดแผ่นพลาสติกปูนอน ฯลฯ ณ ขณะนั้น ข้าพเจ้าทำหน้าที่เพียงเป็น "ผู้ฉายสไลด์ภาพ" ให้คุณยายดู ข้าพเจ้าเคยเห็นท่านดูแลลูก(ตัว) “ไหม” เหมือนดูแลลูกในไส้เลยทีเดียว
...ทั้งขั้นตอนการล้างกระด้ง ฆ่าเชื้อด้วยใบหนาด...ตากแดดเปรี้ยงๆ การคลุมกระด้ง ขมวด-คลาย ผ้าคลุมกระด้งกันแมลงวัน...การให้อาหารคือใบหม่อน ต้องกางมุ้งทุกครั้ง... ในช่วงที่เขา (ตัวไหม) อดอาหารเพื่อลอกคราบครั้งที่หนึ่ง...สองต้อง...ฯลฯ กระทั่งมาเป็นเส้นไหม ให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ออกแบบลายผ้าตามใจชอบ พร้อมซึมซับแต่ละขั้นตอนบนวิถีชีวิตเช่นนั้น...
.....ข้าพเจ้านำความละเมียดละไมของแม่ มาฉายให้ท่านดู ในวันที่ท่าน...ทำอะไรไม่ได้แล้ว!
เมื่อภารกิจช่วงเช้า คือการดูแลเจ้าไหมหลายๆกระด้ง ซึ่งต้องเรียงซ้อนบนชั้น โดยทั้งสี่ขาของชั้นเรียงกระด้ง ต้องมีภาชนะหล่อ "กันมดแมลง" อย่างถี่ถ้วนเลยทีเดียว แม่จะรีบเข้าสวน เก็บใบหม่อนซึ่งปลูกในสวนเอง จนพอสำหรับตัวไหมวันต่อวัน ก่อนจะสาละวนกับการปลูกนั่น ถอนนี่ในสวนน้อยๆแห่งนี้ ซึ่งเป็นสวนผสม อุดมสมบูรณ์ด้วย พืชพันธุ์ผลไม้ หลากหลายชนิด แม่ไม่เคยปล่อยให้พื้นที่สวนรกเรื้อเลย แทบทุกตารางนิ้ว จะต้องผ่าน “คมเสียม” ของแม่ เพราะแม่ไม่นิยมถากหรือตัดหญ้า แต่จะใช้เสียมขุดๆๆ เขย่าถอนหญ้าทั้งรากเหง้าจนโล่งเตียนไปเป็นแถบๆ
( วันนี้ ต้นหม่อนและหมากในสวนที่รกเรื้อ ลำต้นสูงชลูด ไม่แพ้อายุคุณยายเลยทีเดียว ^____^ ส่วนแปลงนา ที่อยู่เลยสวนไปนั้น น้องสาวได้ทำการขุดสระ ปลูกมะม่วงและอื่นๆอีกเล็กน้อย)
...กลางค่ำกลางคืน แม่จะพาปั่นเส้นไหม กว่าจะใช้งานได้ ต้องผ่านหลายขั้นตอนพอสมควร ความอุตสาหะเหล่านั้น ข้าพเจ้าต้องฟื้นความทรงจำโดยเข็นรถเข็นพาท่านไปนั่งรับแดด พร้อมให้ข้อมูลเสริมเพียงเล็กน้อยว่า ที่แม่แข็งแรง ทำงานอึด ก็เพราะแดดตอนเช้าๆ มีวิตามินที่ช่วยให้กระดูกแข็งแรง ความจำดี (ว่าไปนั่น) ก่อนจะทำการ “ขนฟาง” จากท้องนาใกล้ๆ มากองที่ที่ข้าพเจ้าเรียกว่าสวนสวรรค์ใกล้ๆบ้านน้อย...เพิงหมาแหงนกลางทุ่งแห่งนี้
...ยุคหลังๆมานี้เราให้ฉายา “ฟางข้าว” ว่า เป็น “ทองคำ” เมื่อได้รับรู้วิถีกสิกรรมธรรมชาติของ “ปู่ฟู” หรือ ท่าน “มาซาโนบุ ฟูกูโอกะ” ชาวญี่ปุ่น ผู้ถ่ายทอดแนว(คิด)ปฏิบัติผ่านหนังสือเรื่อง “ปฏิวัติยุคสมัย ด้วยฟางเส้นเดียว”
...แม่ เห็นฟางมีค่า นับแต่ข้าพเจ้ายังตัวเล็กๆ ยิ่งฟางที่ล่ามควายให้กินให้เหยียบย่ำ ปล่อยของเสียทั้งขี้เยี่ยว ยิ่งทับถมยิ่งนาน...เก่าเกรอะกรังแค่ไหนแม่ยิ่งชอบ! ต่อให้ต้องใช้จอบใช้เสียมแซะ ขุดๆๆ ยิ่งขนยิ่งขุด แม่ยิ่งมีแรง จนข้าพเจ้าอดทึ่งไม่ได้ในหลายๆครั้ง เพื่อนบ้านไม่หวง ถือว่าช่วยสะสางบริเวณเก็บฟางให้เขาไปด้วย
... “ปฏิบัติการขนทอง” คือฟาง จึงเป็นการสืบทอดเจตนารมณ์ อันมีค่ายิ่ง ที่ข้าพเจ้าพร้อมใจ "สืบทอด มรดก" ทางพฤติกรรมให้แม่ได้ชมเป็นดอกเป็นผลตอบแทนหยาดเหงื่อแรงงานของแม่ ณ บัดนี้.... ^____^
( มะขามเทศ พันธุ์...หวาน ที่ขึ้นเองกลางสวน น้องเขยทำการโค่นต้นใช้ทำฟืน เพื่อปรับพื้นที่สวน เตรียมปลูก"มันสำปะหลัง" เพราะไม่ต้องดูแลมากเหมือนผักผลไม้อื่น จึงทำการเก็บเมล็ดพันธุ์ เตรียมไว้ปลูกในหน้าฝน ริมหนองน้ำของหมู่บ้าน เป็นประโยชน์แก่ชุมชนเล็กๆนี้ต่อไป)
♠ ขอน้อมกราบรำลึก...สุดลึกซึ้งในพระคุณของแม่ เนื่องในวันครบรอบการให้กำเนิดข้าพเจ้า ♠
หมายเหตุ
• ข้าพเจ้าขออนุญาตอ้างอิงบันทึกเรื่อง "ไม้ไผ่ป้องกันยุง" ของหนู "กล้วยไข่" ด้วยความรู้สึกประทับใจในการตั้งชื่อเรื่องบันทึก ที่ฟังแล้วชวนติดตาม มีส่วนช่วยให้ข้าพเจ้าคิดชื่อเรื่องบันทึกของตนเองได้ เช่น เรื่อง "ราวตากผ้าลดโลกร้อน สุดแสนง่ายงาม" เป็นต้น
• ส่วนบันทึกเรื่อง "สมบัติของแม่" ของหนู "กล้วยไข่" ความใส่ใจของหนูกล้วยไข่ที่มีต่อบุพการี อย่างมีความสุข ด้วยความเคารพรักอย่างเป็นธรรมชาตินั้น ข้าพเจ้ายังขาดในบางส่วน จึงน้อมนำรสแห่งสุขอันบริสุทธิ์ ประณีต ที่รับสัมผัสได้ มาทำความแยบคาย เพื่อการเจริญสติแก่ตน ในชีวิตประจำวันอย่างต่อเนื่อง ขอขอบคุณ หนู "กล้วยไข่" อีกครั้ง สาธุๆๆ
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะ
...อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ...ปลื้มใจแทนแม่นะคะ...
สวัสดีค่ะพี่แสนฝน.
...สุขสันต์วันเกิด! สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจนะคะ.
...อานิสงส์ความดีที่พี่ทำขอให้คุณยายแข็งแรงมีความสุขด้วยนะคะ.
สวัสดีค่ะ อาจารย์ 
ดร. พจนา แย้มนัยนา
อาจารย์ ผ่านบทเรียนนี้มาก่อนแล้ว
จึงรู้สึกเป็นสุขไปด้วย
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพ่อที่น่าชื่นชม...คุณ 
คนบ้านไกล
ขอบพระคุณที่แวะมาส่งกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่นาง 
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
"เมล็ดพันธุ์แห่งแรงบันดาลใจ"
ตอนนี้ มีเมล็ดที่เก็บจากต้นมาแกะตากกับมือเองเลย
คือมะละกอสองสายพันธุ์ กับมะขามเทศค่ะ
ในสวนของแม่ จะต้องไปขุดกระชาย
และบรรดามันสายพันธุ์หลากหลาย
อื่นๆอีกมากมายที่แม่ลงไว้ ก่อนทำการไถ
ขอบพระคุณที่แวะมามอบดอกไม้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะสาว 
น้อย น้ำพอง
สองวันนี้ คุณยายตื่นเต้น (งดเค๊กคุณหลานสองวัน)
ได้ชิมข้าวเหนียวส้มตำ ฝีมือคุณลูก
น้ำหูน้ำตาไหลพรากเลย ^____^
ประหลาดใจมาก ปกติ แตะพริกไม่ได้เลย
แต่สองวันนี้ ทานข้าวเหนียวส้มตำเองกับมือ อย่างแซ่บขนาด ปลื้มมมม ^____^
ขอบคุณมากเด้อหล่า
สวัสดีค่ะ
รักของแม่ช่างยิ่งใหญ่ สุขสันต์วันเกิดและสุขสันต์ในวันแห่งความรักค่ะ
ศรัทธาและชื่นชมในความรักและคุณความดีที่มีต่อแม่ ประทับใจมากค่ะ
งดงามในเนื้อหา สบายตาเมื่อมองภาพถ่าย ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
คุณถาวร
ขออนุญาตใช้ภาษาของคุณถาวรมากล่อมเกลารัก(ชื่อบันทึก)ให้สละสลวยขึ้นนะคะ ^____^
ขอบคุณมากค่ะ
ตามมาอวยพรวันเกิดนะครับ
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และสิ่งดี ๆ ที่ทำมา
ให้มีความสุขมาก ๆ ครับ
ขอบคุณมากค่ะ
คุณหมอ 
ทิมดาบ
ช่วงนี้เช้าๆอากาศเย็นมากค่ะ
หลานสาว เรียกร้องให้ป้าทำหมวกกันหนาวของคุณหมอให้คุณยายค่ะ
ว่าแล้วก็ทอทอทอ ทำทันทีพับไปพับมา เอ๊ะไม่เหมือนนะ
เจ้าหลาน ต้องลุกจากที่นอนมาทำให้ อิอิ
และขอให้ป้าหาผ้าขนหนูมาทำให้เค้าอีกใบ หุหุ
สวมหมวกกันทั้งยายทั้งหลาน ได้หมวกแล้วเจ้าหลานก็นอนอุตุต่อ ^____^
มีภาพคุณยายสวมหมวกคุณหมอมาส่งเป็นการบ้านด้วยค่ะ อิอิ ปลื้มมมค่ะปลื้ม
อุ้ยย้าาา คุณยายมาเบิ้ลเลย อิอิ
สวัสดีค่ะคุณ 
อักขณิช
ไข่ไก่สุนทรียะและเห็ดฟาง...แอบข้างกำแพง
ยังมอบพลังชีวิต ให้สม่ำเสมออยู่นะคะ ^____^
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ 
Poo
ขอบคุณมากมายเลยนะคะ สำหรับกำลังใจ ในทุกๆมุมบันทึก
(ขอแอบบ่นเล็กๆ อุปสรรค กลางทุ่งคือ ส่งข้อความลำบากมาก เน็ตหลุด เชื่อมใหม่ตลอดเป็นสิบๆๆๆรอบแน่ะค่ะ บางวันเกือบสองชั่วโมง ไม่ได้อะไรเลย)
- สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน
- บันทึกนี้เป็นความดีงามของพี่ล้วนๆ
- ส่วนบันทึกหนูเป็นเพียงเรื่องที่เพิ่มเติมเข้ามา
- การอ่านแล้วเกิดแนวคิดใหม่ เขียนเป็นบันทึกของตนเองไม่ใช่เรื่องที่จะเขียนได้ง่ายๆ
- แต่ถ้าเป็นเรื่องที่มีอยู่แล้วในตัวคนเขียนเองก็คงผ่านฉลุย
- พี่ตะวันดินทำให้หนูเห็นคุณค่าของความกตัญญู ซึ่งพบไม่ได้ง่ายๆในปัจจุบัน และเป็นกำลังใจสำคัญในการเขียนบันทึกเรื่องต่อๆไปของน้องค่ะ
- หนูเคยใช้ใบผักตบมาทำตุ๊กตาเล่นกับพี่สาวด้วย แล้วหนูจะบันทึกเรื่องตุ๊กตาผักตบให้พี่อ่านโดยเฉพาะเลย (คงเป็นช่วงหลังสอบเสร็จ คือประมาณ 20 มีนาคมนะคะ)
- ขอบคุณมากนะคะ
- เอามะขวิด ผลไม้ที่หนูชอบทานมาฝากพี่ด้วยจ้า
- ชอบผักต้นไม้งามมากๆ
- ไม่ค่อยได้เห็นมะขามเทศสีแดงนานแล้ว
- พี่สบายดีนะ
สวัสดีค่ะ
มาชื่นชมความรักอันบริสุทธิ์....ขอเป็นกำลังใจในการทำความดี ด้วยความรัก นะคะ
เธอ คือสายสัมพันธ์อันลึกซึ้ง
เธอ คือความระลึกถึงกว่าใครก่อน
เธอ คือความห่วงหาเอื้ออาทร
เธอ คือความละเอียดอ่อนอันบริสุทธิ์
กลอนนี้เขียนให้แม่ตอนอยู่ ม หก :)
แวะมารายงานตัว...ครับ
วันทุกๆ วันเป็นวันแม่
ผมเองเพิ่งกลับจากบ้านได้ไม่ถึงสัปดาห์
ตั้งใจแน่วแน่ว่าวันศุกร์จะกลับไปโสเหล่ และรายงานตัวกับท่านอีกรอบ
ถ่ายภาพเบื้องหลังแห่งความรัก ริมหาดทรายชายทะเลหัวหิน มาฝากครับ
หนูกล้วยมาแว้ววว ^____^
สวัสดีจ้า 
กล้วยไข่
•หนูกล้วยเคยรู้สึกไหม เวลาเราทำอะไรแบบ "ซังกะตาย"อะนะ
ก่อนหน้า ที่จะอ่่านบันทึกหนูกล้วย
จิตใจเป็นแบบนั้นเลยนะ
• แต่ภาษาเรียบง่ายใสๆของหนูกล้วยในบันทึก "สมบัติของแม่"
"จ้าๆ"รับปากแม่ไปแบบอัตโนมัติ...นั้นแล้วมาคิดตามหลัง..."มันเกี่ยวอะไรกับหนู"
การ "คิดถึงแม่ก่อนคิดถึงตัวเอง" แบบอัตโนมัติ เป็นสมบัติของหนูกล้วยที่ดูเบาๆแต่แน่นหนัก เอ๊ะ ยังไงนะ ^____^
• สรุปว่า
หนูกล้วยช่วยจุดประกายให้ยินดีในการเจริญสติ ระลึกถึงสมบัติของแม่
จนรู้สึก เป็นสุข เบิกบานกับปัจจุบัน...ในช่วงเช้าได้ตลอดเลยหละ
แต่ยามบ่ายยามค่ำ ยังสัดส่าย ไม่เป็นสมาธินัก
• จะรออ่่านบันทึก ตุ๊กตาผักตบหลังวันที่ยี่สิบนี้นะจ๊ะ
• มะขวิด ชอบมากเหมือนกันเลย เปรี้ยวๆหวานๆ ช่วงอยู่นครปฐม ต้นใกล้ๆที่พักหลังคามุงจาก กลางคืนนอนนับ ตุ๊บตั๊บ รุ่งขึ้นใครตื่นก่อน ได้ลูกใหญ่ 55
ขอบคุณมากๆนะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ 
ขจิต
ฝอยทอง
• ผักงามระยะสั้นเองค่ะ ผักกินใบแต่น้องเขยเค้าใช้ฟางคลุมหนาไปหน่อย
งามได้ไม่กี่วัน ต้นแข็งเกร็นกลายเป็นรากไปเลย หุหุ
ผักกินใบใช้ปุ๋ยบำรุงหัว
ผักกินหัวใช้ปุ๋ยบำรุงใบ ถ้าไม่เข้าใจธรรมชาติของพืชผัก
ก็น่าเสียดายค่ะ
ยังไม่ได้ถ่่ายทอดเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเลย
• มะขามเทศสีแดง ฝักไม่ใหญ่มาก แต่หวานจริงๆค่ะ
• ตอนนี้ สบายดี...แล้วค่ะอาจารย์ ย้ายเข้าหมู่บ้าน เด็กๆมาเป็นกำลังใจเต็มบ้านทุกวันเลยค่ะ ^____^
•
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ 
...ปริม
ทัดบุปผา...
...เธอ คือสายสัมพันธ์อันลึกซึ้ง
...เธอ คือความระลึกถึงกว่าใครก่อน
...เธอ คือความห่วงหาเอื้ออาทร
...เธอ คือความละเอียดอ่อนอันบริสุทธิ์
...ไพเราะลึกซึ้งเช่นนี้ เขียนให้แม่ตอนอยู่ม.หก!
ปลื้มมม แทนคุณแม่เลยค่ะ :)
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์พนัส 
แผ่นดิน
วันนี้...ฤกษ์ดียามดีวันศุกร์แล้ว
สุขสันต์วันหยุด กับครอบครัวใหญ่นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
กลับมาอีกรอบครับ
เห็นคุณแม่ใส่หมวกน่ารักจังครับ
หายไปนานจัง กำลังทำอะไรอยู่ครับ
แต่หวังงว่า คงมีความสุขเสมอนะครับ
สวัสดีค่ัะคุณหมอ ทิมดาบ
กำลังอยู่ระหว่างการปรับๆๆสรรพเพเหระค่ะคุณหมอ ^____^
ทั้งย้ายห้องทำงาน สร้างบ้านให้แม่พออยู่ได้ แล้วก็ย้ายบ้านต่อฯลฯ
ย้ายเข้าหมู่บ้านแล้ว เป็นโอกาสให้ถอดบทเรียนแห่งความสุข สดชื่น กับมวลมิตร...สหายต่างวัยค่ะ :)
ทีมงานเรา... แน่นทุกวันค่ะ :)
ปิดเทอมคงมันส์คั่กๆ :)
ขอบคุณมากค่ะ
ทดสอบๆ
มีภาพทีมงานใหม่...สหายต่างวัย กำลังช่วยกันล้มต้นแคหน้าบ้าน
ผู้เฒ่าผู้แก่บอกว่า มัน"กีด"หลังคา ไม่ดี มิตรสหาย เลยมา"โฮมแฮง"กันค่ะ:)
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/482101
เอาบันทึกมาฝากแล้วค่ะ พี่ตะวันดิน
มิตรสหายเด็ก ๆ ทั้งนั้นเลย
ฮ่าๆๆหมู่บ้านเรา
มีคนเฝ้าหมู่บ้านสองวัยเท่านั้นค่ะคุณหมออ้อ 
ทพญ.ธิรัมภา
ยังจูนคลื่นให้ตรงกันไม่ได้เลยค่ะ
เด็กคุย ทำความเข้าใจกันได้ง่าย แม้เรื่องใหญ่ยากๆ ผู้ใหญ่คุย ทำความเข้าใจกันยาก แม้เรื่องง่ายๆ เอ๊ะยังไงกัน :)
ได้คำตอบแล้วว่า เราไม่เหมาะกับการถอดบทเรียนในชุมชนเมืองเลยค่ะ
ต่างจังหวัด ความเป็นทีมปีสองปี ก็รู้ทางกันแล้ว
ส่วนทีมใหม่ มิตรสหาย ไม่ธรรมดานะเออ มองตาก็รู้ใจ :)
ขอบคุณมากค่ะ
อ่านแล้วก็คิดถึงแม่ รักของแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์ จริงเลยเนอะ เป็นรักที่ไม่มีเงื่อนไข ไม่เหมือนกับ............