แลกเปลี่ยนแง่คิดชีวิตสบาย : อยู่กับตัวเอง


         โลกเราทุกวันนี้ช่างวุ่นวายเสียเหลือเกิน  เหตุที่วุ่นวายก็คงมาจากการดิ้นรนขนขวายของคนในโลกนี้ที่ไม่รู้จักหยุดจักพอ  และนับวันคนเราก็จะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ คงจะล้นโลกเข้าสักวันจนได้  คงไม่นานที่โลกจะเกิดวิกฤติเพราะคนมามากเกินไป  ธรรมชาติและสิ่งต่างๆ คงไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของคนเราได้

          แต่กว่าจะถึงวันนั้น ก็คงจะนานโขอยู่ เราอาจจะตายไปนานแล้ว  หรือหากยังต้องมาเกิดอีกก็คงรอบที่เท่าไรไม่อาจจะทราบได้ เราคงจะไม่สามารถไปกำหนดกฏเกณฑ์อะไรให้ทุกคนอยู่อย่างสันติ  ไม่เบียดเบียนหรือเห็นแก่ตัวเองและพวกพ้อง  ดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติ  เพื่อที่จะเป็นแหล่งให้พวกเราได้พึ่งพาอาศัยกันไปนานๆๆๆๆ

           คนเราทุกวันนี้เปลี่ยนวิถีชีวิตไปจากอดีตแทบจะหาร่องรอยไม่เจอ  แต่ขอสรุปว่า คนเราทุกวันนี้ดิ้นรนขนขวายหาสิ่งที่จะมาบำรุงบำเรอ ใช้สอยกันอย่างหน้ามืดตามัว วัตถุนิยม มองเพื่อร่วมโลกเหมือนคู่แข่งที่จะต้องแย่งชิงทุกสิ่งระหว่างกัน  กอบโกย เอาเปรียบ มองคนอื่นเป็นเหยื่อเพื่อที่ตนเองจะได้เอาชนะหรือหลอกล่อเพื่อให้ได้มาซึ่งรายได้หรือเงินๆๆ 

         "ใครจะเป็นจะตายช่างมัน   ขอให้ฉันและพวกพ้องอยู่รอดเป็นใช้ได้"

          ไม่ว่าเราจะหันหน้าไปทางไหน  ทุกทิศทุกทางเราจะเห็นสิ่งเหล่านี้อยู่ดาดดื่น ทั่วทุกซอกทุกมุม  เราคงไปปรับเปลี่ยนความคิด หรือทำให้สิ่งที่คนเราปฏิบัติต่อกันดีขึ้นมาได้ คงต้องมองความเป็นไปอย่างที่มันเป็น 

          เก็บมาคิดก็จะทุกข์และเสียเวลาเปล่า  ตอนนี้ก็ต้องทำใจและอยู่กับมันอย่างเข้าใจ 

  • พระอาจารย์ไพศาล  วิสาโล สอนว่า "อย่าเอาชีวิตเราไปผูกติดกับเหตุการณ์บ้านเมือง และความวุ่นวายทั้งหลาย ฯลฯ " 

  • ท่านพุทธทาสภิกขุ ก็สอนไว้ว่า "อย่ายินดี ยินร้ายฯ"

  • หลวงปู่สังวาลย์  เขมโกก็สอนว่า "รู้...เฉย ๆ ๆ ๆ"

  • และหลายข้อคิดจากหลักธรรมก็ล้วนมีแนวทางเดียวกัน 

          ซึ่งมหาบุรุษ องค์ศาสดาได้สั่งสอนพวกเราไว้นานมาแล้ว  คงต้องนำมาปฏิบัติอย่างจริงจัง  เราคงจะหนีไปไหนไม่พ้นเพราะที่ไหนๆ ก็คงวุ่นวายไม่แตกต่างกัน เพียงแต่เรารักษาใจเราไม่ให้ไปยึดเกาะ  อยู่ที่ไหนเราก็คงจะมีความสุขได้เสมอ 

   ......เราคงเปลี่ยนโลกไม่ได้...แต่เราเปลี่ยนตัวเราเองได้  และหากเราเปลี่ยนตัวเองได้....โลกนี้ก็จะเปลี่ยนตาม....

          รักตัวเอง...ก็ต้องกลับมาอยู่กับตัวเราเองนะครับ  อย่าปล่อยความคิดล่องลอยไปภายนอกตามเหตุการณ์ให้เสียเวลาเปล่า...แล้วจะพบว่าความสุขบางทีก็มีได้  โดยที่ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องมีทรัพย์สมบัติ  หรือยศถาบันดาศักดิ์อะไรมากมาย แค่มีกายครบ 32 ไม่เจ็บไม่ป่วย  มีปัจจัย 4  ก็นับว่ามีเพียงพอแล้ว....

บันทึกมาเพื่อการ ลปรร. ครับ

สิงห์ป่าสัก  4 ก.พ. 55

หมายเลขบันทึก: 477522เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2012 11:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 10:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ขอบคุณแนวคิดที่งดงามของการดำเนินชีวิตที่สุขสงบบนวิถีพอเพียงเช่นนี้ค่ะ

  • เข้าข่าย ใจปลอดพิษ จิตปลอดโปร่ง..น๊ะท่าน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท