การเรียน seminar ในครั้งนี้เป็นการเรียนคาบสุดท้ายของเทอมและของการเรียนในมหาวิทยาลัย รู้สึกใจหายเหมือนกัน วันเวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ และการนำเสนอในครั้งนี้ก็แปลกกว่าครั้งอื่นๆ ตรงที่ เหลือคนที่จะนำเสนอเพียงสองคนเท่านั้น
เนื่องจากเพื่อนๆ ได้นำเสนอกันไปครบหมดทุกคนแล้ว จึงเหลือเลขที่สองคนสุดท้ายมาปิดรายการ และแม้ในวันรุ่งขึ้นจะมีสอบปลายภาค เพื่อนๆ ก็มานั่งฟังและให้กำลังใจกัน เป็นความประทับใจเล็กๆ ที่อบอุ่นและมีความสุขจริงๆ
จบจากการนำเสนอ ก็ต่อด้วยการทำ KM (Knowleged management) เล็กๆ ด้วยกันกับเพื่อนๆ ในหัวข้อที่อาจารย์ได้ให้ไว้คือ "สิ่งที่ไม่มั่นใจในการทำ case ใน 1 ชั่วโมง" ซึ่งหัวข้อนี้มาจากการที่จะต้องสอบในวิชาการฝึกปฏิบัติงานทางคลินิก เป็นการสอบโดยอาจารย์ผู้คุมการฝึกปฏิบัติงาน case ที่ได้จะต้องเป็น case ใหม่ที่ไม่เคยเจอ และต้องทำการประเมิน วางแผน ให้การบำบัดฟื้นฟูใน 1 ชั่วโมง พร้อมทั้งเขียนสรุปส่ง
หลังจากการทำ KM เสร็จกันภายในกลุ่มเพื่อนร่วมสาขาแล้ว อาจารย์จึงมาช่วยในการตอบคำถามสิ่งที่สงสัย และให้ความกระจ่างในหลายๆ เรื่อง ซึ่งเป็นการเพิ่มความมั่นใจให้กับเราในการฝึกปฏิบัติงานในครั้งนี้
- เราต้องรู้จักการวางแผนล่วงหน้า และแบ่งเวลาให้พอดี เป็นจัดการตัวเองและจัดการกับเวลาให้ได้
- assessment เป็นการประเมินเชิงปริมาณ + คุณภาพ
แต่ evaluation เป็นการประเมินเชิงประมาณเพียงอย่างเดียว
- และจากการที่ได้ฟังอาจารย์ ดิฉันพบว่าสิ่งที่ดิฉันยังขาดหรือบกพร่องอยู่จะเป็นในเรื่องของการวางแผนและให้การบำบัดฟื้นฟู โดยดูแต่บริบทในคลินิก ไม่นึกถึงบริบทจริงของผู้รับบริการที่จะต้องนำไปใช้และไปฝึกที่บ้าน อีกทั้งความคิดไม่ค่อยเป็นระบบ
- MOHO จะเน้นในผู้รับบริการที่มี cognitive ดี แต่มีปัญหาเรื่องแรงจูงใจ หรือนิสัย ซึ่งจะเป็นการให้ผู้รับบริการคิดด้วยตนเอง
- OA เป็นการวิเคราะห์และสังเคราะห์กิจกรรมที่ิเชื่อมโยงกับชีวิตจริง จะได้ผลดีเมื่อได้ผลลัพธ์ในเรื่องของ Role performance, เป็นการเชื่อมโยง activities สู่ occupation และ function สู่ performance โดยที่จะฝึก function จนเกิดการเรียนรู้และเกิดเป็นทักษะ (ความสุข และความสามารถ)
- ในการใช้กิจกรรมการเล่นเป็นสื่อในการบำบัดฟื้นฟู เราต้องสามารถอธิบายได้ว่าจุดประสงค์ที่ให้เด็กทำกิจกรรมการเล่นนี้เพื่ออะไร และจะนำไปสู่ occupation อะไร
ขอขอบคุณความรู้และประสบการณ์ที่ได้รับในวันนี้ค่ะ^^
ไม่มีความเห็น