เมื่อเริ่มต้นมาเป็นครูภาคปฏิบัติ ไม่เหมือนทำงานเองในฐานะพยาบาล
ลองมาหลายแบบ เปลี่ยนแปลง พัฒนา จากหลายหลักการ
PBL -- SDL -- Concept Mapping-- Reflective journal --- Cluster
พบว่า แต่ละวิธี มีข้อดี ข้อเด่น เหมาะสำหรับแต่ละสถานการณ์
วันนี้ขอ share การเรียนเป็นกลุ่ม cluster
เนื่องจากมีนักศึกษามาขึ้นปฏิบัติทั้งปี 3 และ 4
ทักษะของนักศึกษามีความแตกต่าง จึงอาศัยความแตกต่างมาช่วยเสริมสร้าง
ปี 3 แม่นทฤษฎี และหลักการ เพราะเพิ่งเรียนจากห้องเรียน แต่ขาดความมั่นใจ
ปี 4 มีทักษะ ความรู้ แต่อาจหลงลืมเพราะจากจางหายนาน
จึงขอให้พี่ปี 4 ตรวจงาน paper ปี 3 แล้วครูตรวจอีกครั้ง
หลังจากนั้นเปิดเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในประเด็นที่คล้ายคลึงและแตกต่าง
ต้องขอยืมคำของอ.JJ ที่ว่า ขยันถาม ขยันหาเวที
พบว่า นักศึกษาได้ดูแลผู้ป่วยของตน แต่สามารถมองภาพของผู้ป่วยของเพื่อนได้ ปี 3 ได้ feedback งานของตน ปี 4 ได้ทบทวนความรู้จากงานของน้อง และทราบว่าตนต้องหาความรู้ส่วนไหนเพิ่ม เพื่อสามารถแนะนำน้องได้ ไม่มีการตีกัน ไม่พอใจกัน เพราะประสบการณ์การฝึกไม่พอเท่าจำนวนนักศึกษา เพราะพี่สอนน้อง เท่ากับพี่ต้องแม่นก่อนจึงสามารถบอกกล่าวน้องได้ พี่ถูกกระตุ้นให้กลับไปทบทวน โดยไม่ต้องบอก
นักศึกษาส่งบันทึกผลการเรียนรู้ (Reflective Journal) ในตอนเย็น รู้สึกสนุกในตอน conference ไม่เบื่อที่ต้องรอครู feedback เพื่อนที่ละคน ก่อนจะมาถึงคิวตน เพราะได้เปรียบเทียบในแต่ละหัวข้อการวินิจฉัยการพยาบาลไปพร้อมๆ กัน
ครูมักจะมีคำถามเพื่อหาเหตุผล และบอกนักศึกษาเสมอว่า ทุกการกระทำ--มีเหตุผล ขอเหตุผลที่นักศึกษามี เพื่อทำความเข้าใจกัน
การดูแลนักศึกษาหลายชั้นปี จึงประสาน ต่อเนื่อง เด็กไม่รู้สึกหงอยเหงา เสียผลประโยชน์ ว่าครูลำเอียงดูน้องปี 3 ปล่อยพี่ปี 4 ดูแลเพื่อนคนนั้น พอถึงหนู ครูหมดเวลา โดยอาศัยการมีเวทีร่วมกัน
เริ่มทำเมื่อ 9 มกราคม 2555