กรณีศึกษาของเพื่อนนักศึกษากิจกรรมบำบัดเลขที่ 7 เป็นโรค Necrotizing Fasciitis ซึ่งเป็นการติดเชื้อจากแบคทีเรียในผิวหนังชั้นใน สามารถแพร่กระจายไปตามเนื้อเยื่อ Subcutaneous ได้ โรคนี้พบได้น้อย แต่การดำเนินของโรคค่อนข้างเร็ว การรักษาทำได้โดยการให้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ
อย่างไรก็ตามกรณีศึกษารายนี้มีโรคประจำตัวคือเบาหวานร่วมด้วย ทำให้แผลหายช้ามาก และหลังจากการผ่าตัดแต่ละครั้งผู้รับบริการก็ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรทำให้หน้าที่การทำงานของมือและแขนลดลง ข้อติด และมีแผลเป็น
เป้าหมายของผู้รับบริการคือสามารถทำอาหารเองได้อีกครั้ง ใบตองคิดว่านอกเหนือจากการบำบัดรักษาที่เพื่อนได้ให้ไป (คือ การลดบวม, เพิ่มช่วงองศาการเคลื่อนไหวของข้อ, เพิ่มกำลังกล้ามเนื้อของมือและแขน, ฝึกการหยิบจับและการช่วยเหลือตนเองในการทำกิจวัตรประจำวัน) เพื่อนสามารถเพิ่มกิจกรรมที่มีความหมายนั่นก็คือการทำอาหาร ในการฝึกผู้รับบริการรายนี้ โดยอาจใช้วิธีชดเชย (Compensate) เพราะจะช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้รับบริการแม้อยู่ในโรงพยาบาล และช่วยให้ไม่อยู่ว่างหลังการผ่าตัด
ไม่มีความเห็น