มิตรภาพภาพอาบละมุ่นอบอุ่นด้วยรอยยิ้มบ้านโป่งไฮธารน้ำใจสู่สายใยชุมชนมจร.ห้องเรียนวัดพระแก้วเชียงราย

 

 

              เงียบวังเวงเพลงปลายดอยจากเวิ้งฟ้า นึกถึงบทกลอนที่ตัวเองเคยเขียนไว้จนมีคนนำไปแต่งทำนองและร้องอย่างไพเราะมีความหมาย ฟ้าช่างกว้างนัก ภายใต้ฟ้าเดียวกัน บางที โอกาส ความเป็นอยู่ แตกต่างกันลิบลับ เมื่อได้ร่วมกับคณะพระอาจารย์และอาจารย์อีกท่านเดินทางไป ที่ โรงเรียนตชด.บ้านโป่งไฮ สู่ โรงเรียน บ้านโป่งไฮ อำเภอ แม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย ผ่านเส้นทางธรรมชาติ แห่งขุนเขา ป่าไม้ อากาศที่เย็นสบาย เต็มไปด้วยใจที่อิ่มอุ่นมีความสุข เสื้อกันหนาวมือสองสองร้อยตัวที่ได้รับความเมตตาจากผู้อำนวยการห้องเรียนพระอาจารย์พระครูสุธีสุตสุนทรใส่ถุงอยู่หลังรถ พร้อมหนังสือหลายลังวางรวมกันไป เพื่อนำไปให้พระโกษา พระที่เปี่ยมไปด้วยพลังศรัทธาในพระพุทธศาสนา ยอมอุทิศตนมาอยู่ที่ห่างไกล ความเจริญ เพื่อสอนเด็กชาวดอยที่ด้อยโอกาส และเผยแพร่พุทธศาสนา อบรมให้เด็กๆเป็นคนดี แม้เส้นทางบางเส้น จะขุรขระ ยากลำบาก ขึ้นดอยสูงไปเรื่อยๆตามเส้นทางที่ทอดยาวของภูเขา ไม่มีใครเหน็ดเหนื่อย ไม่มีใครบ่น มีแต่รอยยิ้มที่เปื้อนหน้าเต็มไปด้วยความสุข

            เส้นทางสู่บ้านโป่งไฮ  ต.แม่สลองนอก

แม้กระทั่งคนขับเองก็ตามที่ต้องรับบทหนักในการขับรถตลอดเส้นทางเพราะเมื่อนึกถึงจุดหมายปลายทางแล้วจะมีกำลังใจเข้ามาเติมเต็มเสมอ เสียงธรรมชาติ เสียงใบไม้ ริมทาง อากาศที่เย็นสบายดูงดงามสบายตายามพบเห็นในความรู้สึกยิ่งนึกถึงใบหน้าเด็กๆที่ไร้เดียงสารออยู่ ยิ่งอยากไปเจอจนต้องเขียนออกมาจากความรู้สึกของหัวใจ

ดู ดู ดู ใบหน้าเด็ก เหมือนธารใสไหลเย็นฉ่ำ
ดู ดู ดู มวลวิหกเต้นระบำฟากฟ้าเหิร
ดู ดู ดู พวกเราต่างคนมาไกลเหลือเกิน
พบอุปสรรคที่เผชิญท้าทายนัก

เพื่อขอพบจุดหมายทางข้างหน้า
ที่ทายท้าท้าทายได้ประจักษ์
รอยยิ้มเด็กใสซื่อสวยงามนัก
บ้านโป่งไฮ งดงามด้วยความรัก มิตรไมตรี

                  เยาวชนน้อยผู้รักษ์ป่า แห่งโป่งไฮ

               รอยยิ้มเด็กๆเวลาได้เสื้อ เวลาอาย เวลาดีใจ เวลาตอบคำถาม เวลาที่กระต่ายให้รางวัล เวลาที่ได้จับมือ โอบกอด กัน หลายคนบอกว่าเด็กดอยอาจจะไม่สะอาด เท่าที่เรารู้และเข้าใจกัน แต่สำหรับกระต่ายแล้ว เด็กสะอาดและงดงามในความรู้สึก

 

        เด็กๆที่นี่ขาดโอกาสเพราะอยู่ห่างไกลความเจริญ ขาดอุปกรณ์หลายอย่างด้านการศึกษา อุปกรณ์กีฬา ที่เรียนคือเพิงที่ดูไม่เพียงพอสำหรับเด็กๆคือที่ๆกระต่ายไปแจกเสื้อกันหนาวและหนังสือ

  รอยยิ้มของเด็กที่ได้รับเสื้อกันหนาว

 

           พระโกษาทำหลายโครงการไม่ว่า โครงการ สืบทอดอนุรักษ์ป่าต้นน้ำเด็ก60คนอยู่ในโครงการ และโครงการบวชเณรภาคฤดูร้อน โครงการแสดงตนเป็นพุทธมามกะ และสอนศีลธรรมในโรงเรียน ประมาณรวมแล้วเด็ก 187 คน เด็กๆไม่มีโต๊ะนั่งเขียนหนังสือ เท่าที่คุย ท่านอยากได้ โต๊ะญี่ปุ่นประมาณ15 ตัวเพื่อให้เด็กใช้นั่งเขียน หนังสือ อุปกรณ์กีฬา เครื่องเขียน เสื้อผ้า หรือแม้แต่ ต้องการร่วมสร้างสถานที่เรียนให้เด็กให้เพียงพอ

 

 

  หนุ่มน้อยคนนี้ได้เสื้อกันหนาว (จึงลองถามว่าเสื้อสีอะไร  คำตอบที่ได้ก็ คือ  "เสื้อสีเขียวครับ)

คลิกดูภาพกิจกรรมได้ที่นี่   คลิกเลยค่ะ

ท่านใดสนใจร่วมบุญครั้งนี้ ติดต่อสอบถามมาได้ที่เมลล์[email protected]คะ
สะพานใจสู่สายใยสะพานบุญ
กระต่ายใต้เงาจันทร์

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

สวัสดีค่ะ ขอชื่นชมกิจกรรมดีๆ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...

[ganeshnoi07]

สวัสดีครับ ดร. พจนา แย้มนัยนา

เดือนหน้าจะเดินทางไปอีกครั้ง เพื่อนำอุปกรณ์การศึกษาไปมอบให้ มีโต๊ะ แบบญี่ปุ่น หนังสือ สมุด ปากกา ดินสอ ฯลฯ ท่านผู้มีจิตศรัทธา บริจาคได้ตามกำลังศรัทธา