"ประสบการณ์" เปลี่ยน "พฤติกรรม"

ขับรถมา ๑๘ ปีเต็ม ไม่เคยเกิดอุบัติเหตุแบบมีคู่กรณี แต่ในรอบ ๒ เดือน (ธันวาคม-มกราคม) ที่ผ่าน.. เกิดเหตุถึง ๒ ครั้ง ๒ ครา ทำให้เกิดการเรียนรู้..
ขับรถช้าลง - มองกระจกหลัง กระจกข้างทุกครั้งที่จะเปลี่ยนเลน - ระวังมากขึ้นเมื่อเจอรถมอเตอร์ไซค์ - จะเลี้ยว Utern หรือจอด จะเปิดไฟเลี้ยวล่วงหน้านานพอควร ร่วมกับมองซ้ายขวาหน้าหลัง จนแน่ใจว่าไม่มีรถ - ยอมให้รถบัสไปก่อน ยอมให้รถที่ต้องการแซงหรือขอทางไปก่อน (เค้าคงรีบ) - สรุปแล้วระมัดระวังมากขึ้น (จนบางครั้งรู้สึกว่าตัวเองเครียดหรือกลัว เกินไปรึเปล่า ??)

เข้าใจการทำงานของบริษัทประกัน (ทำให้รู้จักคำว่ารอ รอโดยไม่สามารถทำอะไรได้) เข้าใจการทำงานของอู่ซ่อมรถ (รู้จักคำว่ารอ รอรถออกจากอู่)

การเข้าร่วมปฏิบัติธรรม ๓-๕ วัน (๒ ครั้ง) ทำให้คล้ายกับว่ามีสติมากขึ้น (ในหนึ่งนาที ความคิดของเราเตลิดไปไกล หลายเรื่องมากจนนับไม่ถ้าน เคยขับรถมาทำงาน มานึกรู้ตัวอีกที อ้าว.. ถึงแล้วหรือนี่ สติไม่ได้อยู่กับตัวเองเลย) เวลาใจคิดไปเรื่อย จะนึกได้และกลับมาอยู่กับปัจจุบันเร็วขึ้น (kunrapee คิดว่าเป็นข้อดีของการเริ่มต้น)

ทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ ก่อนที่จะไม่อยู่ - ไปอบรม - ไปเที่ยว เพราะหลังจากกลับมาเราจะมีความสุขต่อไปอีกนาน ไม่ต้องตามเก็บงานเก่า ทำให้เบื่อและเซ็งยิ่งกว่าตอนก่อนไปเที่ยว (เรื่องดินพอกหางหมู.. หมดไปแล้ว หลังจากเคยทำมานาน จริงๆ ยืนยัน)

การเสียชีวิตของน้องพยาบาลอย่างกระทันหัน (น้องทำงานหลายแห่ง ทั้ง part time รพ.เอกชน เปิดคลินิกของตัวเอง เกิดเหตุเพราะลงเวรดึกไม่ได้นอนจะไปซื้อของเข้าคลินิก) ทำให้เริ่มปรับตัวเอง.. ทำงานหาเงินแบบพอดี มีเวลามากขึ้น มีเวลาให้แม่และครอบครัวมากขึ้น รู้จักพอมากขึ้น อะไรที่คิดจะทำ ก็ทำทันที ไม่ผลัดวันประกันพรุ่ง เพราะเราอาจตายโดยไม่ได้ทำอะไรเลย (มีน้อยใช้น้อยแบบพอเพียง ตามพระราชดำรัส)

ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆเคยคิดและบ่นหัวหน้า - ผู้บริหาร ทำไมไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่พอทำงานนานขึ้น เริ่มรู้เหตุผลมากขึ้น ทุกสิ่งอย่าง มีที่มาที่ไปของมันเองจะทำอะไรมันต้องมีขั้นตอน ขั้นตอนของงานราชการ

เมื่อมีคนทำหรือไม่ทำอะไร เราจะชอบคิดและต่อว่าเขาก่อน เมื่อฟังเหตุผลของเค้าแล้วจึงถึงบางอ้อ ทุกคนมีเหตุผลในการทำหรือไม่ทำทั้งนั้น ประสบการณ์นี้ทำให้ kunrapee ได้คิด.. ไม่คิดไปเองก่อน การคิดไปเองนั้น ส่วนใหญ่เราจะเอาประสบการณ์ของตัวเองมาคิด ทำให้เกิดข้อผิดพลาดได้ง่าย (ไม่รู้ว่าข้อนี้.. สื่อสารให้ทุกท่านเข้าใจหรือไม่)

เคยต้องการพูดแต่คนฟังชอบพูดแซง ไม่ยอมฟังเหตุผลของเราจนจบ รู้สึกเซ็งมาก และเคยพูดแซงเมื่อสิ่งที่ได้รับฟังไม่ตรงใจเรา.. มีน้องที่น่ารักคนหนึ่ง (kaaomy) บอกว่าควรรับฟังให้จบเพื่อจะได้รับรู้เหตุผลหรือความคิดของผู้พูด-ผู้เล่า kunrapee จึงปรับตัวเองใหม่ รับฟังมากกว่าพูด (ข้อนี้ เพิ่งเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง)

การพูดและสอนเฉยๆ อาจได้ผลลัพธ์ไม่ตรงตามต้องการ พูดมาก บ่นมากไม่ช่วยให้อะไรๆดีขึ้น ต้องทำให้ดูเป็นตัวอย่างและให้ลองทำ (Learning by doing) อยากได้คนช่วยงานแบบไหน ต้องสอน - แนะนำ - ฝึกปฏิบัติด้วยตัวเราเอง แล้วเราจะได้ดั่งใจต้องการ

การถูกนินทา-ว่าร้าย ทำให้ยอมรับความจริงที่ว่า.. ชีวิตเราไม่อาจอยู่คนเดียวได้ ต้องพบปะสังสรรค์ ไม่มีใครที่จะทำอะไรให้ถูกใจทุกคนได้ ฉะนั้นจงยอมรับที่มีคนพูดถึงในทางที่ดีและไม่ดี แค่.. เราพยายามทำทุกอย่างให้ถูกต้องที่สุด เบียดเบียนผู้อื่นให้น้อยที่สุดเท่านั้น.. เป็นพอ เหมือนกับว่า "ปลง" ได้มากขึ้น อะไรจะเกิดมันต้องเกิด ถ้าเรามีเรื่องต้องคิดเรื่องอะไรสักอย่าง ถ้าขณะนั้นยังคิดไม่ได้ทำไม่ได้ ให้หันเหตัวเองไปจากเหตุการณ์นั้นๆ แล้วค่อยกลับมาคิดมาทำ กลับกลายเป็นว่า.. คิดได้ทำได้ง่ายๆทั้งที่เมื่อกี้คิดเกือบตาย.. อะไรมันจะง่ายขนาดนี้..

การสูญเสีย (พ่อจากไปแบบไม่มีวันกลับ) มันมากจนเกินรับไหว (ในขณะนั้น) ยังไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการทดแทนบุญคุณท่านเลย แต่แล้ว.. เมื่อเวลาผ่านไป kunrapee ก็ผ่านมันไปได้อย่างมั่นคง และเริ่มคิดได้ว่า.. เรายังมี "แม่" อีกหนึ่งคนที่ต้องดูแล เริ่มเถียงแม่น้อยลง ยอมฟังแม่มากขึ้น ยอมทุกอย่างที่แม่ทำ (แต่มีบางครั้งที่หลุดเหมือนกัน แต่สรุปแล้วดีกับแม่มากขึ้น) คนแก่มีวิถีของตัวเอง น้อยใจเก่ง ชอบทำ ชอบบ่นไปตามเรื่อง แถมขี้ลืมอีกต่างหาก.. มีหลายครั้งที่.. ช่วยบอกน้องๆที่ยังมีพ่อ-แม่ ช่วยบอกญาติที่พาผู้ป่วยมาโรงพยาบาล ว่าเค้าโชคดีขนาดไหนที่มีโอกาสได้ทดแทนบุญคุณท่าน ซึ่งหลายคนไม่มีโอกาสที่ดีนี้เลย

ประสบการณ์ของแต่ละท่านอาจไม่เหมือนกัน

มีทั้งดีและร้าย

ขอเพียงแค่.. นำมา..

ปรับเปลี่ยนวิธีคิด ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในทางที่ดีเท่านั้น

เขียนใน GotoKnow โดย kunrapee
ใน แบ่งปัน เล่าเรื่อง

คำสำคัญ (Tags): #ประสบการณ์#พฤติกรรม

หมายเลขบันทึก: 475903เขียนเมื่อ 23 มกราคม 2012 20:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม 2013 21:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน