ความรัก ไม่สมประกอบ...!

 

 

 

 

ความรัก ลมลมแล้งแล้ง

วาดวิมานแสร้ง ชีวิตฝัน

พกเพ้อหัวใจ วัยวัน

รำพึงรำพัน ดังสายลม......

 

มิตรภาพ ที่ไร้ซึ่งใบหน้า

มันเคลือบเคล้าน้ำตา ปร่าขม

จากค่ำคืนผิวเผิน รสนิยม

เหมือนดอกไม้ที่เด็ดดม แล้วโรยรา.....

 

ซ้ำซากในกลิ่นสี ที่ผันผ่าน

แต่มิเคยอิ่มในหวาน ปรารถนา

พบเจอแล้วพ้นพราก ผ่านพา

ทิ้งเบื้องหลังน้ำตา เดียวดาย.....

 

เหมือนเราต่างเคย รู้จัก

ความรักคุณค่าและความหมาย

บางยอกย้อนซ้อนซับ กลับกลาย

บอกอะไรมากมาย เรื่องราว.....

 

กี่ครั้งที่เรา เคยผิดหวัง

ให้เหงาเศร้าประดัง จนเกินกล่าว

สบโศกตรมหลบลี้ มากี่คราว

รังแต่ใจปวดร้าว ทุกราวรอบ.....

 

จึงโลกใบนี้มีแต่ คนอกหัก

เพราะความรัก มันไม่สมประกอบ

ผ่านมาผ่านไป ใคร่ ชอบ

หัวใจมอบชั่วเสี้ยว ประเดี๋ยวใจ.......

..............................

โดยคำ ลานเทวา

[โดยคำ ลานเทวา]

[Boo]

สรุปแล้ว รัก สามารถ ออกแบบ ได้ไหม คะ :)