...ถึงเวลา ...
ระหว่างวันที่ 5-11 ม.ค. 55 มีการแข่งขันกีฬา สพฐ. เกมส์ ณ จังหวัดสุพรรณบุรี และปีนี้โรงเรียนผาผึ้งวิทยาคม โรงเรียนเล็กๆบนดอยก็มีโอกาสได้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาระดับชาติกับเขาด้วย โดยได้เป็นตัวแทนของภาคเหนือ ในชนิดกีฬา กระบี่กระบอง เมื่อไปแข่งระดับภาคที่ลำปาง ก็ได้รับชัยชนะมา ซึ่งในตอนนั้นเมื่อดูระดับฝีมือของคู่แข่งแล้วก็สูสี เรียกว่าพอสู้ไม่ห่างชั้น แต่เมื่อมาดูระดับชาติแล้ว คงต้องบอกว่า ห่างชั้นกันคนละโยชน์ ...
...จะเพราะอะไร จะเป็นเพราะใคร คงไม่มีประโยชน์ที่จะมาโทษกัน แต่สิ่งที่มองได้จากมุมของผู้ที่มองและดูความเป็นไปมาตลอด คือ ความเต็มที่ของทุกสิ่ง...
บทเรียนที่ได้จากการแข่งขันครั้งนี้ ในด้านบวก เรามีโอกาสได้เข้าร่วมถือว่าเยี่ยมที่สุด และเป็นครั้งแรก อย่างน้อยก็พอประมาณฝีมือได้ว่าอยู่ระดับไหน ถ้ามีโอกาสครั้งต่อไป ...อะไรที่ต้องเปลี่ยนแปลง...รางวัล คือ ผลของความเพียรเท่านั้น แต่ที่มากกว่านั้น อาจเป็นสิ่งอื่น และสิ่งนั้นคืออะไรถ้ามองลึกลงไป...ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ
.....บางครั้ง บางหน บทเรียนที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้มีความหมาย หากไม่คิดเปลี่ยนแปลง..แต่ในองค์กรที่สอดประสานต้องเกี่ยวโยงกันในทุกส่วนหากไม่พูดและทำความเข้าใจ คงยากที่ทำให้เกิดความสำเร็จขึ้นกับงาน ต่างฝ่ายก็ยึดพื้นที่มั่นของตัวเองไว้แน่น อาจเป็นได้ว่ากลัวถูกยึดที่มั่น ...ถ้าลองเปลี่ยนไปมองมุมของอีกฝ่ายบ้าง แต่ก็คงไม่ได้ เพราะอาจสูงต่ำไม่เท่ากัน และที่สำคัญกว่านั้น มากกว่ามุมที่มองกัน คือ ....
ณ วันนี้ และวันต่อไปเรายังมีโอกาส โอกาสมีอยู่ในทุกๆวัน และทุกวัน.....
โรงเรียนเล็กๆบนดอยก็มีโอกาสได้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาระดับชาติกับเขาด้วย
..ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ..และเป็นที่น่ายินดีว่าขณะนี้มีพระท่านได้มาบุกเบิกเพื่อสร้างวัด ณ สถานที่แห่งนี้ ..เพราะส่วนใหญ่ชาวบ้านยังนับถือศาสนากันแต่ในทะเบียนบ้าน แต่หลักธรรมคำสอนไม่เคยรู้เลย..