World Diabetes Congress 2011: Shopping ของฝาก

วันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๔ (ต่อ)

เย็นนี้ดิฉันตั้งใจจะไป shopping ซื้อของฝากกลับเมืองไทย ถามพนักงานของโรงแรมว่าใกล้ๆ นี้มี shopping mall ใหญ่ๆ บ้างไหม ได้รับคำตอบพร้อมแผนที่ (สำหรับการเดิน) ว่ามีห้างที่ชื่อ Burjuman อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม ระหว่างทางจะมีร้าน Spinney ที่สามารถซื้อของกินได้

ดิฉันเดินไปตามทางในแผนที่ คอยสังเกตชื่อห้างร้านที่เดินทาง เห็น Spinney แล้ว ตั้งใจจะแวะตอนขากลับ เดินสวนกับฝรั่งหลายคนที่มาประชุม World Diabetes Congress เช่นกัน (ดูจากกระเป๋า) คิดว่าเขาคงเดินทางโดยใช้บริการรถไฟฟ้า ซึ่งมีสถานนีอยู่ในย่านนี้

 

ระหว่างทางเดินไปห้าง

 

เจอห้างๆ หนึ่ง (จำชื่อไม่ได้) เข้าไปเจอแต่ของใช้-ของเล่นสำหรับเด็ก จึงเดินต่อไปอีกพักหนึ่งจนถึงอาคารที่มีชื่อ Burjuman ดูด้านหน้าไม่รู้ว่าเป็นห้างใหญ่ แต่พอเข้าไปด้านในพบว่ากว้างใหญ่และมีร้านขายของมีชื่อมากมาย คนเดินไม่เยอะ

 

ภายในห้าง Burjuman

ดิฉันสำรวจดูแล้วซื้อของไม่ถูก เพราะไม่เคยใช้ของ Brand name ดังๆ ได้แต่ถ่ายภาพมาให้ดูกัน

ตอนเดินย้อนกลับได้แวะเข้า Spinney ซึ่งด้านหน้าเป็นร้าน MacDonald ทีแรกคิดว่าคงจะมีแต่ร้านอาหาร แต่พอเข้าไปข้างในก็ดีใจเพราะที่นี่คือ Supermarket ที่สามารถจะซื้อของฝากที่อยากซื้อได้ คนทางบ้านบอกให้ซื้อถั่วพิสตาชิโอ อินทผาลัม เลือกซื้อได้จำนวนหนึ่งไม่รู้ว่าถูกหรือแพงกว่าที่บ้านเรา

สำรวจดูผัก-ผลไม้ เห็นบวบงูลูกโตมาก บวบเหลี่ยม มะขามป้อม ฯลฯ เจอมะม่วงน้ำดอกไม้จากเมืองไทยมีคำอธิบายติดไว้ว่า “เปรี้ยวเล็กน้อย” ที่น่าแปลกใจคือเจอ Kiwi Dried ของประเทศไทยด้วย

 

ผักที่คุ้นตา

 

มะม่วงน้ำดอกไม้จากเมืองไทย

 

ประทับใจคนที่นี่ ขณะที่ดิฉันกดถั่วพิสตาชิโอจากเครื่องบรรจุใส่ถุง ถั่วไหลออกมาช้ามาก โยกแล้วโยกอีก คนที่มาซื้อของเห็นก็เข้ามาช่วยโยก ช่วยแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น เขาก็ไปเรียกพนักงานให้มาจัดการให้ เมื่อซื้อของเสร็จแล้วไปจ่ายเงิน ดิฉันไม่ได้ชั่งน้ำหนักของถั่วมาก่อน พนักงานก็เดินไปจัดการให้ด้วยท่าทีที่เต็มใจ

ตอนที่เดินกลับโรงแรม ภายนอกค่ำแล้ว อากาศเย็นกว่าตอนกลางวัน

วัลลา ตันตโยทัย