ระบำร่อนแร่
ภาคใต้
เป็นดินแดนที่ติดทะเลทั้งฝั่งตะวันตกและตะวันออก
ทางด้านใต้ติดกับมลายู ทำให้รับวัฒนธรรมของมลายูมาบ้าง
ขนบประเพณีวัฒนธรรมและบุคลิกบางอย่างคล้ายคลึงกัน คือ พูดเร็ว
อุปนิสัยว่องไว ตัดสินใจ รวดเร็ว เด็ดขาด การแต่งกาย การแสดง เพลง
และดนตรีคล้ายคลึงกันมาก นาฏศิลป์ของชาวไทยภาคใต้ เช่น มโนราห์
ลิเกป่า ลิเกฮูลู หน้งตะลุง รองเง็ง เพลงบอก ตารีกีปัส ระบำร่อนแร่
ระบำกรีดยาง รำซัดชาตรี รำมโนราห์บูชายัญ มาลีสี่ถิ่นไทย
เป็นต้น
ระบำร่อนแร่
เป็นระบำที่ปรับปรุงขึ้นตามลีลาท่าทางในการประกอบอาชีพของชาวไทยภาคใต้
จัดแสดงถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
และสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
เมื่อครั้งเสด็จพระราชดำเนินเยือนภาคใต้เป็นครั้งแรก ในปี พ.ศ. ๒๕๐๒
ต่อมานักศึกษาระดับปริญญา
วิทยาลัยนาฏศิลปสมทบในคณะนาฏศิลปและดุริยางค์
วิทยาลัยเทคโนโลยีอาชีวะศึกษา พ.ศ. ๒๕๒๑ ได้นำระบำร่อนแร่มาปรับปรุง
และเรียบเรียงท่าขึ้นใหม่ โดยใช้เพลง "ตลุงราษฎร์" ซึ่งนายประสิทธิ์
ถาวร ผู้เชี่ยวชาญดนตรีไทยและศิลปินแห่งชาติ เป็นผู้แต่งทำนองเพลง
ทั้งนี้อยู่ในความควบคุมของนางสาวปราณี สำราญวงศ์
หัวหน้าภาควิชานาฏดุริยางค์ คีตศิลปศึกษา
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dHhMTnhaYjItWDZ4VVhVbDVoMVZxdFE6MQ
เคยรำอ่ะ นานมากแล้ววว คิดถึงจัง
ชอบระบำของทุกภาคค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆนะคะ คิดถึงคุณครูทุกคน...โดยเฉพาะ แม่ปราณี เวลาเข้าสอน ท่านจะอุ้มน้องแมวเข้าไปสอนด้วย..น่ารักดีค่ะ
ระบำร่อแร่หรือง่อนแง่นจ๊ะคุณน้อง
นาฏศิลป์ไทยชอบมาก เคยเรียนตอนม.3
ระบำเหมือนกันเลยนะคะคุณน้อง...
เคยดูแล้ว แต่รำไม่เป็น ก็สวยดีนะ
สวยๆๆๆ จัง
มาสอนบ้างนะ
ชอบมากๆๆ
คนรำก็สวยอยากไปเรียนจัง
อยากเห็นครูอิ๋วรำอ่ะ...ต้ออองวลสวยแน่เลย
ไว้มาต่อห้ยพี่บ้างนะ
สวยยยยยยยมากกกกกกกกก ยากรำแต่รำไม่เป็น
ร่อนแร่.....เป็นอาชีพของชาวใต้ ภูเก็ตพังาระนอง ที่มีอาชีพทำเหมืองแร่
การร่อนแร่ คือการร่อนเอากรวด หินดินทรายออกไป ให้เหลือแต่เนื้อแร่
แร่หนักกว่าหิน อุปกรณ์ที่ใช้ร่อน คือเลียง
ขอบคุณที่นำระบำร่อนแร่มาให้นึกถึงความหลัง
ด้วยจิตคารวะ
ระบำมีความมากเราต้องหันมาดูกันหน่อยนะค่ะก่อนที่มันจะหมดไป