นิทานตำนานว่าว
ในสมัยของพระเจ้าอู่ทอง พ.ศ.1901 มีการกำหนดในพระอัยการ ว่า ห้ามประชาชนเล่นว่าวข้ามพระราชวัง แสดงว่าสมัยนั้นคงจะมีการเล่นว่าวกันมาก อาจเกรงว่าจะสร้างความเสียหายแก่ปราสาทราชมณเฑียร หรือไม่ก็กริ่งเกรงต่อความไม่ปลอดภัย เพราะเคยมีการใช้ว่าว เป็นเครื่องมือในการศึก เช่น สมัยพระเพทราชาทรงส่งกองทัพไปปราบกบฏเจ้าเมืองนครราชสีมา แม่ทัพได้ใช้ว่าวจุฬาเป็นเครื่องช่วยนำหม้อบรรจุดินดำข้ามกำแพงเมืองเข้าไประเบิดภายในเมือง ทำให้ปราบกบฏสำเร็จ
ส่วนการเล่นว่าวเพื่อการแข่งขัน น่าจะมีขึ้นในสมัยอยุธยา ว่าวเป็นเครื่องเล่นของเด็กแต่ในประเทศสยามลมพัดแรง จะเห็นว่าวใหญ่ ๆ เป็นฝูงไล่ไขว้คว้ากันในอากาศ มีผ้คนเป็นกลุ่ม ๆ พนันขันต่อกัน
การเล่นว่าวเป็นที่นิยมสืบต่อมาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ มีหลักฐานปรากฏในจิตรกรรมฝาผนังตามวัดต่างๆ หลายแห่ง มีการประดิษฐ์ว่าวให้รูปร่างหลากหลายมากขึ้น มีการแข่งขันว่าวถวายหน้าพระที่นั่ง
อยากเล่นบ้างจัง
ไปเล่นเมื่อไหร่ไปด้วยน๊า :)
ว่าวไทย เย้ๆๆๆ อยากเล่นว่าว...วู้ๆๆๆๆ
ว่าวไทย เย้ๆๆๆ อยากเล่นว่าว...วู้ๆๆๆๆ
ว่าวขึ้นดีไหม ฮิๆๆๆๆ
อ่านแล้วยากเล่นจังเลย นึกถึงสมัยเด็กๆ คะ น้องขา
ขอไปเล่นด้วยคนนะจ๊ะ อยากกลับไปเป็นเด็กจัง