จดหมายถึงลูกฉบับที่สาม ความสุข(ตอนต่อ)

เมื่อนั้นเราเกิดความคับข้องใจเกิดความทุกข์  ดู ๆ ไปแล้ว เป็นการหาความสุขใส่ตัวแบบ เอาชีวิตจิตใจไปแลกกับมัน ตกเป็นทาสของมัน

ทั้งที่รู้ว่า ความสุขชนิดนี้เป็นความสุขที่เป็น อนิจจตา คือไม่เที่ยง 

 

ความสุขอีกอย่างหนึ่งคือ ความสุขในทางธรรม คือสุขแบบอิสระ

(มีต่อ)

ก่อนอื่นแม่ขอคัดลอกตารางเปรียบเทียบ ลักษณะคนที่มีความสุข และคนที่มีความทุกข์ ให้ลูกอ่านเปรียบเทียบดูก่อน

ลักษณะคนที่มีความสุข	ลักษณะคนที่มีความทุกข์
พึงพอใจในสิ่งที่ตนเองมี พึงพอใจในความสำเร็จของตนเอง พึงพอใจสุขใจในสภาพความเป็นอยู่ พูดเก่งและพูดดี   เคารพตนเอง ยอมรับนับถือตนเองอย่างเหมาะสม มีน้ำใจ มีเหตุผล ความความเอื้อเฟื้อเผื่อ        แผ่ ยกย่อง สรรเสริญผู้อื่น พึงพอใจและชื่นชมในความสำเร็จของผู้อื่น ยอมรับนับถือความคิดเห็นของผู้อื่น	สงสารตนเอง   ต้องการความช่วยเหลือ มีข้อเรียกร้องเสมอ ต้องการอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ต้องการความเห็นอกเห็นใจ       ไม่พอใจในสภาพตนเอง อาฆาต ต้องการแก้แค้น ตำหนิติเตือน     โทษผู้อื่นและโยนความผิดให้ผู้อื่น   มีความเห็นแก่ตัว

แล้วเดี๋ยวเราคุยกันต่ออีกนะครับ

 

 

แม่ติดงานเล็กน้อยครับ

[โสภณ เปียสนิท]

ที่ใดใช้อำนาจมากที่นั่นมีคอรัปชั่นมาก
อาจเป็นเหมือนเมืองไทยในตอนนี้ก็ได้
เพราะมีอำนาจรวมศูนย์อยู่ในเมือง
วิธีแก้ไขแบบสวิสฯคือกระจายอำนาจออกไป
กระจายอำนาจไปแก่ชุมชน
แก้รัฐประหารได้ด้วย
ท่านเรียกร้องปฏิรูปโครงสร้างอำนาจ
ให้ชุมชนช่วยกันทำ ตำบลคิดเองทำเอง
อำเภอ จังหวัด กลุ่มจังหวัด คิดเองทำเอง
จะแก้ปัญหาได้แน่
คุณหมอนักคิดกล่าว.............รายการเจาะข่าววงใน

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาตอบคำถามว่า
• พบ gotoknow ได้อย่างไร
• http://www.gotoknow.org/blogs/posts/67931

[ภูสุภา]

แม่อ่านหนังสือ พุทธธรรม ยอมรับว่า อ่านทำความเข้าใจได้ค่อนข้างยาก

จึงลองเอาให้ลูกชายอ่านเอง แล้วเว้าซื่อ ๆ ว่า

"ลูกครับ อ่านแล้วเล่าหรือย่อแก่นเนื้อ ๆ ให้แม่ฟังหน่อยเถิด"

 

ลูกตั้งหน้าตั้งตาอ่านได้สักพัก

หยิบเล่ม "คืนสู่สามัญ" ของพระไพศาล วิสาโล มาอ่านด้วย

 

แล้วลูกก็พูดให้แม่ฟังว่า

"ความสุข หรือคนที่มีความสุขก็คือคนที่รู้จักสังเกตและระลึกสิ่งเล็กหรือสิ่งใหญ่ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วมองเห็นข้อดี รับรู้ถึงความสุข ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จ หรือข้อเปิ่น ข้อผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ "

"อย่างเช่น วาน วาน นักเขียนจากบล็อกเกอร์ชื่อดังจากไต้หวัน หรือไม่ก็ พี่โน้ต อุดม แต้พานิช"

 

เข้าท่าเหมือนกันแฮะ

 

[ภูสุภา]

ความสุขอันประณีต

สำนวนของลูกอันสืบเนื่องมาจากกระดาษโน้ตแผ่นน้อยของพ่อ

 

แม่จะบันทึกไว้จ้ะ