มือถือที่ไม่ได้รับสายจากอำนาจ แสงสุข

มีเพื่อนนายบอนถามถึง น.เมืองสรวง หรือ คุณอำนาจ แสงสุข ว่าวันนี้ เขาเป็นอย่างไรบ้าง

"ไม่ได้คุยโทรศัพท์กับเขาเลย เห็นโทรมาเมื่อ 28 ส.ค. แต่มือถือไม่ได้เอาไปด้วย เลยไม่ได้รับสาย.."

ไม่ได้ติดต่อช่วยเหลือเพื่อนเหมือนปีที่แล้วหรือ ?

ใช่เพราะเวลาว่างมีน้อยลง

การทำอะไรก็ตาม ต้องประเมินผล ใช้เวลา - แรงกาย แรงคิดไป ผลลัพธ์ที่เห็นเป็นอย่างไร

เพิ่มขึ้น- ลดลง - หรือ คงเดิม

การทำงานเพื่อชุมชน งานพัฒนา การอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น ผลลัพธ์มิใช่ตัวเงิน แต่สิ่งที่ได้รับคือ คุณค่าทางจิตใจ , มรดกทางวัฒนธรรม, วิถีชีวิตที่ดีขึ้น ฯลฯ

จะโทรคุยหรือไม่ได้คุยกับเพื่อน ในส่วนของนายบอนที่จะช่วยเหลือได้ ก็ยังคงเหมือนเดิมผลลัพธ์ไม่เพิ่มขึ้นหรือลดลง เช่น เวลาที่เพื่อนกลับบ้าน เมื่อโทรไปนัดเจอเพื่อน บางทีกลับเป็นภาระให้เพื่อนที่ต้องแบ่งสรรเวลาที่มีน้อยนิด เพื่อมาเจอกันอีก จนบางทีก็ไม่ได้เจอ ทั้งที่โทรนัดกัน

แต่ละคนมีภาระหน้าที่ต่างกัน มีหลายสิ่งที่ต้องทำ ต้องเลือกทำสิ่งที่สำคัญก่อน เรื่องหลักของเพื่อนคือ ครอบครัว และบทบาทในกองทุนศิษย์เก่า.....มากกว่านี้ เพื่อนจะหนักเกินไป แม้ใจสู้ แต่เวลามันไม่เอื้อ...

แค่การโทรคุย เพื่อนยังลำบาก กำลังทำงานอยู่บ้าง กำลังจะทานข้าวมั่ง เพราะโทรคุยกันที คุยกันนานมาก เป็นชั่วโมงเลย

แต่เวลาที่เค้ากลับบ้าน มีเวลาว่างหลังจากทำหลายสิ่งแล้ว โทรคุยแล้วสบายใจว่า ไม่ได้กำลังติดภาระทำอะไรอยู่ นั่นแหละผลลัพธ์ถึงจะเพิ่มขึ้นจริงๆ

[น.เมืองสรวง]

มีคำถามมาฝาก.........."ใผ่เรียน ใฝ่รู้ ใฝ่ดู ใฝ่ทำ ใฝ่นำ ใฝคิด ใฝ่ดำเนินชีวิต เพื่อพิชิตความไม่รู้และไม่มีโอกาส  บนพื้นฐานจิตสำนึก การฟูมฟักเลี้ยงดูก็มีส่วนสำคัญต่อการ

ดำรงค์ตน ภายใต้คำว่า " จิตใต้สำนึกแห่งการเรียนรู้"

อาจจะเป็นประสบการณ์แห่งการดำรงค์ตนในแต่ละคนว่า " เขาคิดอย่างไร" กับสิ่งที่เป็นและเห็นในสภาวะปัจจุบัน " ถ้าเขาทำ ทำอะไร และที่ไหน เมื่อไร ทำแล้วเขามีส่วนร่วมรับผิดชอบและผลประโยชน์พึงได้รับคืออะไรก็ต้องคิดต่อไปว่า....ความน่าจะเป็น เป็นได้มากน้อยเพียงใด.....ก็ขอให้เขาเพียงมีใจที่จะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ตนเอง และคนอื่น ก็เป็นสิ่งที่ดีแล้ว......... (ต่อเติม ...เติมเต็ม...)

......เพื่อนสบายดีนะ ถูกต้องเหมือนที่ "เพื่อน บอน ว่า เวลามีจำกัด...แต่ใจสู้ไม่เปลี่ยนแปลง.... มิตรภาพยังคงเหมือนเดิม......