บทส่งท้าย - กำแพงเพชร.
* ปีใหม่ย่างกรายเข้ามาอย่างเรียบง่าย แม้หลายคนยังกลัวคำทำนายของด.ช.ปลาบู่ในที่สุดก็ผ่านมาด้วยดี ทุกชีวิตปลอดภัย.ในวอลโว่.
เธออาจจะใช้ความสามารถไปหากิน..ในการเป็นช่างภาพได้แน่ๆ จะลำบากตรงที่จะไปเอาใครมาเป็นแบบเท่านั้นเอง ! นายแบ๊งค์ยังคงทำหน้าที่ พนักงานขับรถที่ดีนำรถออกจากที่พักแล้วมุ่งหน้าจากตัวเมืองออกไปทางอำเภอพรานกระต่าย ผมยังเป็นผู้โดยสารที่นั่งคู่มากับคนขับตลอดทางทั้งไปและกลับ สาวน้อยและสาวใหญ่ต่างนั่งซ่อนตัวอยู่ที่เบาะหลัง โดยไม่ลำบากนักเพราะรถที่นำมาครั้งนี้เป็นแบบสี่ประตู สามารถเหยียดขาได้พอสมควร..แต่ควรระมัดระวังให้มาก เพราะอาจเผลอเอาขามาพาดคอคนข้างหน้าก็เป็นได้..อันตรายครับ !
๒๕.แม่เอาสร้อยมาหน่อยหนูจะสวมให้แฟนแล้วครับ.-ที่บ้านฝ่ายหญิง กำแพงเพชร ๒ ธ.ค.๕๔.
สักพักใหญ่เราจึงมาถึงบ้านหลังเดิม..มีผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงมานั่งรอทำพิธีกันแล้วหลายคนพอเราทักทายผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงเสร็จ ก็นั่งคุยกันสักพักจึงเริ่มพิธีแบบเรียบง่ายตามแบบฉบับของพิธีพื้นบ้าน กล่าวคือแม่ฝ่ายชายไหว้พระแล้วนำเงินและทองหมั้นยื่นให้ทางฝ่ายหญิง นายแบ๊งค์และแม่เป็นผู้ยื่นเงินทองหมั้นให้กับผู้ใหญ่ฝ่ายหญิง ผู้ใหญ่ฝ่ายชายกล่าวเล็ก-น้อยๆ ผมได้รับอนุญาตให้นั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมเพราะทางผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงทราบดีว่า ผมคงลงมานั่งพื้นไม่สะดวก..แต่ไม่ยอมให้ขาดทุนจึงขอกล่าวบ้าง จบคำกล่าวของผมแล้วทางฝ่ายหญิงยินดีและพอใจ น่าจะเชื่อใจด้วยว่าเราคงไม่ทอดทิ้งลูกสาวของเขา อันนี้ผมไม่ได้รับปากเพราะผมคงไม่ได้ไปอยู่ร่วมกับเขาด้วย ท่านอ่านแล้วน่าจะเข้าใจดีว่าคนเราเดี๋ยวนี้เวลาแต่งงานมักทำกันใหญ่โตเสมอ บางคู่ยังใช้หนี้ไม่หมดเลยเอ้า ! แยกทางกันเสียแล้วแถมยังชอบพูดกันเป็นเล่นว่า.รักกันแบบพี่น้องค่ะ !ไม่รู้ว่ากลางคืนเอาท้องชนกันอยู่หรือเปล่า? ทำไมชอบเอาอย่างดาราฝรั่งกันจริง..ถ้ามีผัวไม่ครบแปดคนคงกลัวจะอายหนูอลิซาเบท..อ่านจบแล้วคงทราบน๊ะว่าเป็นพิธีที่เรียบและง่ายจริงๆ จากนั้นก็มาทานอาหารเที่ยงกันเพราะเราวางแผนว่าจะกลับสัตหีบกันก่อนเที่ยง..เอามาทานข้าวพร้อมๆกันเลยครับ. กับข้าวมื้อนี้อาจจะจืดไปหน่อยน๊ะครับ..ตามแบบฉบับของคนเมืองนี้.
๒๖.มาทานมื้อเที่ยงพร้อมๆกันครับ. - ที่บ้านฝ่ายหญิง กำแพงเพชร ๒ ธ.ค.๕๔.
ลองดูชื่ออาหารน๊ะครับมี..ต้มยำปลาช่อน ขนมจีนน้ำเงี้ยวและน้ำยา.ลาบปลามีสองแบบ..สุกและดิบ. ตามด้วยผักกาดจอ ปลาแป๊ะซ๊ะ ผมได้รับเกียรติชนแก้วยาดองกับผู้ใหญ่ฝ่ายชายไปหลายแก้ว..รสชาดไม่เลวครับ.อิ่มแล้วก็ช่วยกันขนของหลายรายการขึ้นรถเพื่อนำกลับมาใช้ที่บ้านสัตหีบ พร้อมแล้วจึงอำลากำแพงเพชรกันเลย ก่อนออกนอกเมืองเรามาแวะถ่ายภาพศาลพระอิศวร ซึ่งเป็นมรดกโลกชิ้นสุดท้าย.พอเลี้ยวซ้ายออกมาก็จะเป็นรูปปั้นรัชกาลที่๕ ยืนเด่นเป็นสง่ามีต้นสักขนาดใหญ่ยืนต้นขนาบสองข้าง ข้างซ้ายสมเด็จพระราชินีฯมาทรงปลูกไว้นานแล้ว ส่วนต้นขวาในหลวงทรงปลูกไว้เช่นกัน ขณะถ่ายภาพต้นใหญ่โตมาก. ประมาณ๑๒๑๕ น.ก่อนออกนอกเมืองเรามาจอดซื้อเฉาก๊วยที่ร้านมีชื่อ ห่างจากหอนาฬิกาประจำเมืองไม่มากนัก ซึ่งสร้างไว้กลางถนนด้วยอิฐสีแดงมองเห็นเด่นชัด คล้ายจะเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของเมืองนี้ แม้มิได้ลงมาถ่ายภาพแต่คนขับรถก็ได้ยื่นมือออกไปถ่ายภาพ จึงได้ภาพมาฝากแบบมิได้ตั้งใจ.พูดถึงของกินที่กำแพงเพชรมีเฉาก๊วยมีชื่ออยู่๒เจ้าคือ : ๑.เฉาก๊วยกำแพงเพชร แม่ปิง. Kampangphet Jelly Grass.๒.เฉาก๊วยชื่อชากังราว.นายแบ๊งค์-แฟนลงไปซื้อมาแบบถ้วยพร้อมกิน และแบบถุงเพื่อนำมากินที่บ้าน..ขณะนั่งรอผมมองลงมาที่พื้นหน้าร้านยังพบว่า มีการนำขนมและน้ำมาวางแล้วจุดธูปไหว้เจ้าที่-เจ้าทาง. เพื่อให้การค้าขายเป็นไปด้วยดี..ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ !
๒๗.รูปปั้นรัชกาลที่๕. - ที่กำแพงเพชร. ภาพโดยนายพงษ์พัฒน์. ๓ ธ.ค.๕๔.
นายแบ๊งค์ยังเป็นพลขับชั้นดีพร้อมเดินทางไกลตลอดเวลา ผมยังนั่งคุยมาเรื่อยๆ.เรามีแผนจะแวะเยี่ยมน้องสาวแฟนที่จังหวัดอยุธยา เพราะทั้งสองคนไม่ได้พบกันกว่า๒๐ปี.ไหนๆก็ผ่านทางนี้แล้วน่าจะแวะเสียเลย. ไม่ต้องไปรบกวนรายการวันนี้ที่รอคอย.ออกจากกำแพงเพชรเราข้ามสะพานย้อนกลับกรุงเทพฯทางเดิม ขณะนี้เราเดินทางช่วงกลางวันจึงมองเห็นถนนที่ขรุขระเป็นบางช่วง เห็นรถเทรลเลอร์บรรทุกรถเก๋งวิ่งตามมาบ้าง วิ่งสวนทางบ้าง.ความจริงผมตั้งใจจะแวะเยี่ยมเพื่อนทหารอากาศที่ตาคลี.รู้จักกันที่สถาบันภาษาลั๊คแลนด์. ตั้งแต่ค.ศ.๑๙๘๕โน่น. มาถึงแยกนี้จึงรู้ว่าคนละเส้นทางเพราะไปตาคลี.จะต้องแยกซ้ายไปอีกไกลพอสมควร จึงต้องผ่านไป. เราผ่านประตูเมืองกำแพงเพชรในหนึ่งชั่วโมงต่อมา หนูมี่อธิบายว่าที่ภูเขาหินซ้ายมือนั้นชื่อเขาหน่อ เป็นอันซีนของประเทศไทย. Unseen Thailand.* ผมขอใช้ทับศัพท์น๊ะครับเพราะกำลังเมาเฉาก๊วย..นึกไม่ออกจริงๆว่าภาษาไทยควรจะเขียนอย่างไรดี ? ช่วงเช้าและก่อนมืดจะมีบรรดาพี่น้องค้างคาวหลายร้อยตัว บินเข้า -บินออก.คงจะคล้ายๆกับที่ราชบุรีเป็นแน่! ระหว่างนั่งรถมาผมเห็นรถบรรทุกเพื่อการเกษตรบรรทุกอ้อย ล้นออกมานอกกระบะและสูงจนน่ากลัวว่า..จะพลิกลงมาอย่างง่ายดาย มองแล้วยังไงๆไม่น่าจะผ่านการตรวจหรือให้ต่อใบอนุญาตประจำปีได้เลย.อ๋อลืมไปว่า..เงินถึง. บ่ายสองพอดีที่เราผ่านสี่แยกเลี่ยงเมืองโดยไม่เข้านครสวรรค์ เลี้ยวขวามาจะเห็นห้างใหญ่โตที่ชื่อห้างโกบอลเฮ๊าส์. Gobal House. เสียดายที่ผมไม่สามารถหาข้อมูลมาเขียน ให้ท่านทราบว่าห้างนี้ทำธุรกิจอะไร ? อยากเดาว่าคงคล้ายๆโลตัส แม๊คโคร ฯ อะไรทำนองนี้แหละ.
๒๘.ศาลพระอิศวรในเมืองกำแพงเพชร. - ภาพโดยนายพงษ์พัฒน์.๓ ธ.ค.๕๔.
มาถึงช่วงนครสวรรค์-โกรกพระ.ถนนชำรุดมากขนาดกลางวันแท้ๆไม่มีสัญญานเตือนใดๆ ? อ้าวเบิกงบประมาณไปเกือบทุกเดือน หรืออยากรวยแบบท่านปลัด ? ถ้าเป็นกลางคืน..คนขับรถคงต้องเสี่ยงดวงกันเอาเองเป็นแน่ ! ใครที่ผ่านไปมาเส้นนั้นควรระมัดระวังไว้ให้มาก..เดี๋ยวจะหาว่าผู้เขียนไม่เตือน โดยเฉพาะช่วงงานพืชสวนโลก.บางช่วงอันตรายมากเพราะพื้นถนนปูดขึ้นมาสูงพอสมควร น่าจะครูดท้องรถโดยเฉพาะรถเก๋งเตี้ยๆ ยิ่งน่ากลัวมากในช่วงกลางคืน. เรามาหยุดเติมน้ำมันและใช้ห้องน้ำที่ปั๊มขนาดใหญ่แถวๆบ้านเขาตาล ผมแปลกใจว่าทำไมวันนี้รถและคนจึงแน่นไปหมด ? มารู้ภายหลังว่าเรามาตรงช่วงวันหยุดยาวนั่นเอง. Long Weekend.ออกจากปั๊มมาถึงก.ม.ที่๒๒๓ พบว่ารถติดอีกยาวพอสมควร พอผ่านช่วงนั้นจึงรู้ว่าตำรวจทางหลวงพยายามปล่อยรถให้หลุดไป..แบบคอขวด..พี่แกเอากรวยยางมาวางบีบให้เหลือเพียง ๑เลน. ช่วงแรกก็จะดูว่ารถอาจจะติดพอสมควร แต่พอเลยกรวยไปแล้วรถทุกคันยังใช้ความเร็วได้เต็มที่สามโมงเศษๆนายแบ๊งค์จึงหาทางแยกมาเข้าจังหวัดอยุธยาได้ ระหว่างรอยูเทอร์นผมขอกลับมาที่เจดีย์ประจำเมืองกำแพงเพชรอีกสักนิดน๊ะครับ.ผมพยายามนำรูปลงให้ตรงกับการเขียนแต่..ไม่มีพื้นที่เพียงพอและมักจะเหลื่อมล้ำกันเสมอๆ คงต้องย้อนมาดูรูปประกอบก็แล้วกัน. ภาพหอนาฬิกาภาพต่อไปนี้ก็เช่นกัน ที่ผมประทับใจเพราะนอกจากจะสวยงามแล้วพี่แกยังขยัน เดินตรงเวลาเสียด้วย.
๒๙. หอนาฬิกาในเมืองกำแพงเพชร. - ภาพโดยนายพงษ์พัฒน์. ๓ ธ.ค.๕๔.
หลายครั้งที่ผมผ่านหอนาฬิกาตามที่ต่างๆ บ่อยครั้งที่พบว่านาฬิกาหยุดเดิน. ได้แต่แปลกใจว่าทำไมผู้ที่เกี่ยวข้อง..จึงไม่ยอมซ่อมทำหรือแก้ไขใดใด ?อยากบอกว่าควรจะดูแลเขาให้ดีดี ให้คิดถึงตอนที่อยากจะสร้างเขาขึ้นมาด้วย ไม่ใช่พอสร้างเสร็จหมดงบแล้วก็ทิ้งขว้าง คิดสักนิดว่าถ้าโลกต้องหยุดหมุนรอบดวงอาทิตย์ พร้อมกับนาฬิกาที่หยุดหมุนจะเป็นอย่างไร ? ดูแลเขาให้ดีดีน๊ะ ! สามโมงเศษๆนายแบ๊งค์จึงหาทางแยกมาเข้าจังหวัดอยุธยาพบ ระหว่างรอยูเทอร์นผมขอกลับมาที่เจดีย์ประจำเมืองกำแพงเพชรสักนิดน๊ะครับ.เพราะเป็นเจดีย์ทรงเดียวที่ไม่มีที่ไหนในประเทศไทยหรือในโลกนี้ นอกจากที่กำแพงเพชร. ตั้งอยู่กลางทุ่งไม่มีการก่อสร้างใดใดในบริเวณนั้น เพราะกลัวว่าจะไปบดบังความสวยงามนั่นเอง !พอลงทางยูเทอร์นก็เข้าเขตจังหวัดอยุธยากันเลย แฟนผมโทรติดต่อกับน้องสาวแล้วนัดมาพบกันที่วัดดา โดยน้องสาวออกมารอที่วัด.
๓๐.เจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์. - อยู่กลางทุ่งนอกเมืองกำแพงเพชร.ภาพโดยนายพงษ์พัฒน์. ๓ ธ.ค. ๕๔.
เราเสียเวลาหาอยู่สัก๑๕นาทีเพราะเผลอไปเลี้ยวก่อนถึงวัดดา.ผิดที่สิครับ ! ในชีวิตผมเคยมาที่อยุธยากว่า๒๐ปีแล้ว ตั้งแต่ยังเรียนมัธยม๖ที่รร.วัดธาตุทอง มิได้นั่งรถหรือมาเรือเหมือนใครๆ สมัยนั้นผมมีรถจักรยานเสือหมอบ๑คัน ซื้อด้วยเงินจากการขายขนมกล้วย-ขนมใส่ไส้ สาเหตุที่อยากขี่เสือหมอบเพราะมีเพื่อนร่วมชั้น เป็นนักปั่นจักรยานทีมชาติจึงอยากเดินตามรอยเขาบ้าง ผมเคยลงแข่งที่สนามศุภชลาศัยด้วยน๊ะ.ขอบอก.แต่ไม่ได้เหรียญหรือแบ๊งค์อะไรเลย. การปั่นของผมไม่รุ่งครับเพราะจะมีโอกาสได้ขี่จริงๆ ตอนพ่อไปเข้าเวรนั่นแหละ!สมัยนั้นยังเป็นถนนเลนเดียว บ้านเมืองก็ยังไม่เจริญเท่าที่ควร แน่นอนครับมาเที่ยวนี้.ต่างกันราวกับบังคลาเทศและประเทศไทย..ถนนก็กว้างขวางกว่าเดิม ตึกรามบ้านช่องก็ใหญ่โตสวยงาม ที่ยังเก่าเหมือนเดิมหรืออาจจะเก่ากว่าเดิม..ก็คือเจดีย์หรือสถานหลายแห่ง.พอพบกันก็รับตัวขึ้นรถแล้วไปบ้านเธอพร้อมกันเลย. ระหว่างเดินทางผมพบว่าแม้น้ำจะเริ่มลดลงแล้วแต่สภาพพื้นดินบริเวณที่พัก..ยังดูชำรุดทรุดโทรมเป็นอย่างมาก.ที่จริงโบราณสถานเช่นนี้ ถ้าเป็นต่างประเทศเขาจะรักษาเป็นอย่างดี ไม่ยอมให้ใครนำรถมาวิ่งรอบๆหรือใกล้บริเวณที่ตั้งเหมือนบ้านเราได้เลย เพราะเขาเกรงว่า.แผ่นดินจะทรุดตัวลงมาและทำให้สถานที่เก่าแก่ต้องพังลงมาก่อนเวลาอันควร.
๓๑.เจดีย์ตั้งอยู่บนถนนกลางกรุงศรีอยุธยา. - ภาพโดยนายแบ๊งค์. ๓ ธ.ค.๕๔.
อยากบอกอีกครั้ง..ทั้งที่บอกไปหลายครั้งแล้วว่า..ที่นี่เมืองไทยนักวิชาการมากจนเดินเกี่ยวกันเกือบจะล้มอยู่ทุกวี่วัน ใช้ทุนเป็นเรือนแสนเรือนล้านไปศึกษาและดูงาน แต่ไม่ยอมนำมาพัฒนาไม่รู้ว่าติดตรงไหน ? โดยเฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้องจากกรมศิลปะฯ จากกรมทรัพย์ ฯ * ที่ต่างประเทศเขารักษากันอย่างจริงจัง ตอนที่ผมไปเที่ยวที่อนุสาวรีย์อิโวชิม่า ที่วอชิงตันดีซี. และที่หุบเขาวิสคอนซิล. นักท่องเที่ยวต้องจอดรถไว้แล้วต้องเดินเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ! น่าแปลกมากครับ เพราะที่บ้านเราต้องรอให้ถล่มลงมาก่อน พวกสถาปนิคต่างๆจึงจะออกมาแสดงผลงาน ให้ระวังให้ดีโดยเฉพาะที่..วงเวียนใหญ่ อนุสาวรีย์ชัยฯ หรือจะรอให้ถล่มลงมาก่อนจึงจะห้ามกันเสียที..ตามใจน๊ะลูกเพ่! นายแบ๊งค์ขับรถอย่างระมัดระวังเพราะต้องเข้าซอย ที่ไม่กว้างนัก แถมถนนยังมีดินเลนอยู่บนพื้นจนน่ากลัวว่ารถจะติด พอน้องสาวแฟนยืนยันว่าสามารถเข้าไปและกลับรถข้างในได้ เราจึงค่อยๆเข้าไป สุดทางเป็นทางตันมีบ้านแบบสลัมล้อมรอบอยู่แม้ด้านบนจะเป็นเลน แต่พื้นดินยังแข็งพอที่จะไม่ทำให้รถติด. แฟนผมแยกไปที่บ้านน้องสาวเพื่อคุยสารทุกข์กัน. ส่วนผมนำทางให้นายแบ๊งค์กลับรถรอให้พร้อม. ถ้าต้องการออกเดินทาง แล้วจึงมาคุยกับญาติอีกคนที่ใต้ถุนบ้านพักครูหลังเก่า.ซึ่งไม่มีครูมาพักแล้ว. เพราะเก่าจนมองเห็นพื้นไม้ผุทะลุลงมาบริเวณที่เรานั่งคุยกัน.
๓๒. พื้นดินทรุดที่อยุธยา - ช่วงที่เราแวะเข้ามาแต่เป็นคนละพื้นที่..ขอบคุณภาพจากเน้ท.
ผมพบว่ามีเรือหลายๆสี ที่ผู้ใจบุญมอบให้ช่วงน้ำท่วม นอนอยู่บนแผ่นดินระเกะระกะเพราะไม่มีน้ำให้ลอยอีกแล้ว จึงไม่มีใครใยดีกับพี่น้องเรือเหล่านั้น แต่ที่ยังไม่ทิ้งไปเพราะอาจจะนำมาใช้ได้อีกในฤดูน้ำหลากงวดต่อไป. หรือรอทางการเรียกคืน ชาวบ้านต่างทำความสะอาดกันเกือบทุกหลังคาเรือน.. ช่วงนั้นไม่มีใครบอกผม..จึงทำให้ลืมเก็บภาพเหล่านั้นมาให้ท่านได้ดูกัน มาเริ่มเก็บภาพเอาก็ตอนที่เริ่มเดินทางออกจากอยุธยาแล้ว.หลังน้ำท่วมได้เกิดแผ่นดินทรุดเป็นทางยาว จนทำให้รถทุกชนิดไม่สามารถผ่านไปได้ ชาวบ้านและผู้ที่เกี่ยวข้องกำลังเดินสำรวจ ผมว่าถ้าจะต้องเกิดหายนะใดใดก็ให้รีบเกิดเสียก่อน เพราะในอนาคตถ้าประเทศไทยถูกเลือกให้จัดงานเอ๊กซโปร์ที่อยุธยาจะได้ไม่มีเหตุร้ายใดใด ?ถ้าได้รับเลือกด้วยและจะต้องมีเหตุอาเพศภัยต่างๆล่ะก็..คงจะไม่มีนายกคนไหนเอาอยู่..นอกจากหม่อมจากกทม.ท่านหนึ่ง.อ้า.ผมยังขอยืนยันว่าเราเอาอยู่ครับ..นายแบ๊งค์ซึ่งเป็นทั้งคนขับรถและตากล้องจำเป็น ยังคงทำหน้าที่ได้สมบูรณ์พอสมควร. แม้เขาจะมิใช่ตากล้องอาชีพแต่ภาพที่ออกมาหลายๆภาพถือว่า..ไม่เลวนัก.เช่นหอนาฬิกาที่ถ่ายจากกำแพงเพชร. เริ่มเย็นแล้วแต่เรายังต้องเดินทางไกลกันอีก. กลับสัตหีบ. จึงล่ำลาพี่น้องจากอยุธยาแล้วออกเดินทางมาโดยใช้เส้นทางจากบางประอินทร์ ย้อนผ่านทางเดิมมุ่งหน้ากลับสัตหีบกันเลย.
๓๓.เมืองอยุธยา - บ้านเมืองสะอาดตา และเจริญพอสมควร. ภาพโดยนายแบ๊งค์. ๓ ธ.ค. ๕๔.
ที่จริงก่อนเดินทางมากำแพงเพชร ผมได้จดเบอร์โทรของเพื่อนๆทร.๐๙ติดมาด้วย.โดยตั้งใจว่าถ้ามีเวลาพอจะแวะเยี่ยมเพื่อนๆในเส้นทางผ่านบ้าง เพื่อนผมหลายคนที่เกษียณอายุแล้ว อาศัยอยู่ระหว่างทางผ่านที่อ่างทองบ้าง อยุธยาบ้าง เอาเข้าจริงๆไม่มีเวลาครับเพราะออกจากบ้านน้องสาวแฟนก็เริ่มมืดแล้ว จึงต้องเปลี่ยนใจแล้วค่อยเมลไปคุยกันภายหลัง. ระหว่างที่มาอยู่บนทางมอเตอร์เวย์ ช่วงนั้นยังไม่มืดนักทำให้มองเห็นโรงงานอุตสาหกรรมหลายแห่ง..ยังมีน้ำท่วมขังอยู่ริมถนนบางช่วงยังมองเห็นกระสอบทรายบ้าง ถุงบิ๊คแบ๊คบ้าง..ที่ถูกนำมากั้นน้ำและต่อมาก็ถูกชาวบ้านมารื้อทำลาย เพื่อแบ่งน้ำให้ไปท่วมโดยพร้อมเพรียงกัน จะได้ไม่มีใครเสียเปรียบใคร. นายแบ๊งค์คนขับชั้นดี ยังตั้งใจพาเรากลับบ้านโดยมิให้บอบช้ำ เรายังคุยกันไปตลอดเส้นทางจนมาแวะที่ร้านค้าบนทางมอเตอร์เวย์.. เพื่อซื้อของกินและใช้ห้องน้ำ มาถึงทางแยกบริเวณกระทิงลาย..ทีแรกตั้งใจจะเลี้ยวขวาผ่านพัทยาเพื่อแวะกินอาหารเย็นก่อนเข้าบ้าน ผมเห็นรถยังติดบนถนนเป็นช่วงๆเลยบอก ให้เลี้ยวซ้าย เพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่คับคั่งในเมืองพัทยาไปทางก.ม.สิบ. เราใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงปลายทางโดยปลอดภัย ทุกคนพร้อมใจกันแวะกินมื้อเย็นที่ร้านประจำไม่มีชื่อร้าน.ตั้งอยู่หลังที่พักผู้โดยสารที่ก.ม.สิบ. หลังอาหารค่ำแล้ว เรากลับมาถึงบ้านโดยปลอดภัยจากฝีมือนายแบ๊งค์ และสภาพรถที่ดีของเพื่อนร่วมงาน.แม้จะต้องจ่ายค่าเช่าหรืออื่นๆก็ตาม. ไม่รู้ว่าเมื่อไรจึงจะมีโอกาสดีดีได้เขียนเรื่องแบบนี้มาเล่าสู่ท่านได้อีก.
๓๓.ภาพรวมครั้งสุดท้าย. - ก่อนออกจากแกรนด์วิวรีสอร์ท. ๓ ธ.ค.๕๔. ภาพโดยพนักงานสาว.
การเดินทางครั้งนี้รวมเวลาประมาณ ๔๘ ช.ม. และค่าใช้จ่ายจริงพอสรุปได้ดังนี้ : ค่าน้ำมันดีเซลประมาณ ๓,๕๐๐บาท. ค่ารถ ๓.๐๐๐บาท. ค่ากินและที่พักประมาณ ๒,๐๐๐ บาท.รวมแล้วยังไม่ถึงหนึ่งหมื่นบาท. ถ้าเราเช่ารถตู้มาเองอาจเสียค่าใช้จ่ายมากกว่านี้และไม่สะดวกเหมือนเอารถมาเองเป็นแน่ ! เนื่องจากลูกชายผมขอเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายตลอดการเดินทาง ผมจึงอยากมีส่วนร่วมด้วยจึงขอจ่ายค่าอาหารเย็นมื้อนี้เสียเอง..อย่างน้อยถือว่าเราได้ใช้ชีวิตร่วมทางกันครั้งหนึ่ง แม้จะเป็นช่วงเวลาเพียงสองวันก็ตาม. เออ..พี่แกยังจะไม่ยอม..จะขอจ่ายเองเสียอีก! แต่ผมไวกว่าจึงได้จ่ายบ้างตามที่ตั้งใจไว้.เมื่อถึงที่หมายแล้ว.
ถ้าใครเคยไปใช้บริการรถบัสเกรฮาวน์ในสหรัฐอเมริกา เขาจะมีป้ายบอกไว้ว่า.Leave the driver with Greyhound. ปลอดภัยกันแล้ว..ก็เป็นเวลาพักผ่อนแล้วครับ ก่อนจบลงอย่างสมบูรณ์ผมยังมีภาพที่ไม่ควรข้ามไปอีกหนึ่งภาพ มัวแต่ตรวจทานจนไม่ทราบว่าจะนำลงตรงไหนดีเพราะภาพนี้กินเนื้อที่พอสมควร เลือกไปเลือกมาก็ได้ที่ลงที่ดีที่สุดคือแผ่นสุดท้าย เพราะไม่แย่งต้องพื้นที่ของใคร และไม่ต้องกลัวใครจะมาขอพื้นที่คืน.ปีใหม่ผ่านไปอย่างเป็นทางการแล้ว แม้หลายท่านมิได้ไปนับถอยหลัง ณ ที่ใด หรือนอนนับอยู่บนเตียงที่บ้านก็ตาม..ตลอดจนทุกคนที่รอดพ้นภัยนานาชนิดจากหนูปลาบู่..ที่ปู่ได้ออกมาเฉลยคำทำนายไว้ ผมขอให้ท่านที่ติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้น มีความสุขและสมหวังในวารดิถีปีใหม่ที่เพิ่งจะผ่านไปยังไม่ถึง ๒๔ ชั่วโมง มีพลานามัยที่แข็งแรง สุขสมหวังตลอดไปและจะได้รอพบกับปีต่อไป.
สวัสดีครับ.
โตนี่ฟาง.
๙ ธ.ค.๕๔.
แผนที่โดยสังเขปของเมืองกำแพงเพชร. ขอบคุณภาพจากเน็ท.
ความเห็น (2)
อ่านแล้ว ได้อมยิ้ม ขำๆ กับมุกแซว กัด เหตุการณ์บ้านเมืองได้อินเทรนด์ นะคะ :)
สวัสดีครับคุณปู..อยากถามว่าจริงๆแล้วตั้งใจพิมพ์ หรือว่าพิมพ์ผิด..คำว่ากัด..ที่จริงน่าจะเป็นคำว่ากับ..เอาเถอะจะเป็นคำไหนก็ตาม..จุดประสงค์ก็คือ..ด่าผู้ที่เกี่ยวข้องในฐานะปล่อยปละละเลย..ทำให้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นในบ้านเมือง..เมื่อไรคนประเภทนี้จะหายไปจากบ้านเมืองเสียทีโดยเฉพาะพวกที่ชอบออกมาแหกปากร้องปกป้องสิทธิเด็ก..พอเด็กแว๊นซ์ออกมายิงตำรวจปางตาย..พี่แกปิดปากเงียบเลยน๊ะ..คนพวกนี้ต้องให้โดนกับญาติของตนเอง..ปีใหม่แล้วว่าจะไม่พูดเรื่องเก่า..แต่ต้องพูดเพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องเก่า ซ้ำซากแล้วเจ้าทุกข์ก็ได้แต่ออกมาผ่านสื่อว่า..ขอให้เป็นครั้งสุดท้าย..จำได้ไหมที่ฝรั่งมักจะบอกว่าเนฟเวอร์แฮ๊พเพ่น..ไม่มีทาง..
โตนี่-ฟาง.
๒ ม.ค.๕๕