ข้อความจากชีวิต (ตอนที่ 5)

ตอนที่ 1          ตอนที่ 2

ตอนที่ 3          ตอนที่ 4 

          ที่เล่า (ซะยืดยาว) ข้ามปีมานี้ ก็เพื่อที่จะให้ข้อมูลคร่าวๆ ว่าชีวิต (การทำงาน) ที่ผ่านมาของผมนั้นมีเรื่องราวอะไรผ่านเข้ามาบ้าง (มีอะไรไหลเข้ามาใน “กระบอกไม้ไผ่” นี้บ้าง) แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ผมยังไม่ได้พูดถึง ซึ่งถือว่าเป็นส่วนที่สำคัญของชีวิตค่อนข้างมาก สิ่งนั้นก็คือเส้นทางการพัฒนาด้านใน (Inner Journey) หรือจะเรียกว่าเป็นเส้นทางการพัฒนาด้านจิตวิญญาณ  (Spiritual Development) ก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ที่ได้จากการฝึกภาวนา (ปฏิบัติธรรม) หรือการนำคำสอนของครูบาอาจารย์ทั้งหลาย  (รวมทั้งของท่าน Osho ที่ผมแปลหนังสือไว้หลายเล่ม) มาทดลองใช้ในชีวิตการทำงาน

           ทุกสิ่งทุกอย่างที่เล่ามานี้เป็นสิ่งที่ไหลบ่าเข้ามาในชีวิตของผม เป็นสิ่งที่ทำให้ผมแตกต่างไปจากคนอื่น (คนในโลกนี้ย่อมไม่มีใครที่เหมือนกัน) แต่ก่อนตอนที่ยังไม่เข้าใจ ตอนที่ยังมองไม่เห็นเอกลักษณ์ที่มีอยู่ในตัวเรา ก็มีบ้างเหมือนกันที่อยากเป็นเหมือนคนนั้นคนนี้ ทั้งๆ ที่คนแต่ละคนนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเหมือนกัน ท่านก็คือตัวท่าน ผมก็คือตัวผม กระบอกไม้ไผ่แต่ละกระบอก (ชีวิตแต่ละชีวิต) อยู่กันคนละที่ มีสิ่งต่างๆ (ที่ไม่เหมือนกัน) ไหลเข้ามาตลอดเวลา ปัญหาสำคัญอยู่ตรงที่ว่า เราอย่าปล่อยให้ “กระบอก” ของเราตันก็แล้วกัน ! . . . สวัสดีปีใหม่ครับทุกๆ ท่าน ขอให้ทุกท่านมีความสุขทั้งกายและใจ ปรารถนาสิ่งใดขอให้ได้สมหวังนะครับ

          อย่าลืมนะครับว่าเราต้อง "ยอมรับ" ในความเป็นตัวเราให้ได้ "อยู่กับสิ่งที่มี, BE ในสิ่งที่เป็น" แล้วท่านจะเห็นความงดงามของทุกๆ ชีวิต

                                                                                                                                 ประพนธ์ ผาสุขยืด

                                                                                                                                   1 มกราคม 2555

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์

[Boo]

อยู่กับสิ่งที่มี, BE ในสิ่งที่เป็น

สวัสดีปีใหม่และขอบพระคุณค่ะ