KM00081 : "คาราบาว"

วันนี้ (๒๗ ธ.ค. ๕๔) มาเขียนเรื่องเบาๆ บ้างครับ เพราะมีโอกาสได้ไปดูคอนเสิร์ต "คาราบาว" หรือ "มหกรรมคอนเสิร์ต คาราบาว ๓๐ ปี" ในโอกาสครบรอบ ๓๐ ปี ของวงคาราบาว ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ก่อนจะไปพูดถึงคอนเสิร์ต ขอเล่าเรื่องราวชีวิตที่มี "คาราบาว" เข้ามาเกี่ยวข้องสักหน่อย

สำหรับคนรุ่นผมส่วนใหญ่ก็จะรู้จัก "คาราบาว" กันตอนที่ออกเทป (สมัยนั้นยังเป็นเทป) ชุด "เมดอินไทยแลนด์ (Made in Thailand)" แต่สำหรับผมเริ่มรู้จักวง "คาราบาว" ครั้งแรกกับเทปชุด "ท.ทหาร อดทน" เพราะคุณอาซื้อมาฟัง ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักหรอกครับว่า "เพลงเพื่อชีวิต" คืออะไร แต่รู้สึกชอบแนวดนตรีและเนื้อหาของเพลงที่แตกต่างออกไปจากเพลงสมัยนั้น (ทั้งๆ ที่ตัวเองตอนนั้นก็ยังเล่นดนตรีไม่เป็น)  โดยเฉพาะเพลง "ตุ๊กตา" (http://www.youtube.com/watch?v=zU13fymHmdo) ที่ผมยังคงหยิบมาเล่นบ่อยๆ หากมีโอกาส เพลงต้นฉบับจะได้ยินความดิบของเครื่องดนตรี และผมชอบตอนจบของเพลงที่ว่า "ภาพตุ๊กตาในมือของเด็ก เปรียบได้ดังความจริงมากมาย เช่นสนตะพายให้เป็นงัวงาน" 

ชุด "เมดอินไทยแลนด์" เป็นชุดต่อมาและถือได้ว่าเป็นชุดที่ทำให้คนรู้จัก "คาราบาว" แทบทั้งประเทศ สมัยนั้นทำเอาเด็กวัยรุ่นอย่างผมและเพื่อนๆ หัดเล่นกีตาร์กันเป็นทิวแถว และรู้สึกว่าการได้เล่นกีตาร์และยืนร้องเพลงแบบ "พี่แอ๊ด" มันช่างเท่เหลือเกิน และแทบทั้งห้อง (หมายถึงเพื่อนๆ แทบทั้งห้อง) ก็เล่นกีตาร์กันเป็นเกือบหมด และมีฉายา "กีตาร์ยืม" กันหลายคน เพราะตอนนั้นคนมีกีตาร์ในห้องจะมีกันก็ไม่กี่คน ยังไม่รวมเทปเพลงที่ยืมกันฟังในห้องจนยืดแล้วยืดอีก แช่ตู้เย็นกันก็หลายรอบ (สมัยก่อนหากเทปยืดเราต้องเอาไปแช่ตู้เย็น ได้ผลจริงไม่จริงก็ไม่แน่ใจ) ทั้งหมดนี้บ่งบอกกันได้ถึงฐานะของพวกเราในห้อง

พูดถึงเรื่องเทป สมัยนั้นราคาประมาณ 80-90 บาท (ถ้าจำไม่ผิด) ซึ่งก็ถือว่าพอควรสำหรับเราที่เป็นนักเรียน มีอีกวิธีที่ผมทำบ่อยๆ เมื่อ "คาราบาว" ออกเทปชุดใหม่ๆ คือการ "อัดเพลงจากรายการวิทยุ" ตอนนั้นผมมีวิทยุที่มีเครื่องเล่นเทปอยู่เครื่องหนึ่งซึ่งสามารถอัดเสียงได้ (ก็เป็นมรดกตกทอดมาจากคุณอานั่นแหละ) วันๆ ก็จะนั่งฟังรายการเพลงเพื่อรอ "อัดเพลง" ที่เราต้องการ แต่ก็มักเจอปัญหาบ่อยๆ คือ ผู้จัดรายการมักพูดทับตอนต้นเพลงบ้าง กลางเพลงบ้าง ทำให้เพลงที่อัดไม่ค่อยสมบูรณ์ สุดท้ายก็ต้องพยายามเก็บค่าขนมเพื่อไปซื้อเทปของจริง

"มนต์เพลงคาราบาว" เป็นเพลงที่ผมมารู้จักหลังจากคาราบาวมีชื่อเสียงแล้ว แต่เรียกว่าเป็น "เพลงครู" สำหรับผมที่ตอนหลังเริ่มรวมกลุ่มกันเล่นดนตรี เรียกว่าก่อนจะเล่นเพลงอะไรต้อง "วอร์มอัพ" กันด้วยเพลงนี้ เพราะรู้สึกเหมือนเป็นการทดสอบเครื่องดนตรีทุกชิ้นไปในตัว ทั้ง กลอง เบส กีตาร์ ทุกวันนี้เมื่อเล่นเพลงนี้ทีไรก็ยังรู้สึกสนุกอยู่

เขียนมาพอควรยังไม่ถึงเรื่องไปดูคอนเสิร์ตเลย ไว้ต่อคราวหน้านะครับ