ทำไม...ไม่เข้าใจ

    หลายสัปดาห์ก่อน ท่านอาจารย์ท่านหนึ่งได้พูดคุยเรื่องที่น่าเรียนรู้มากก่อนเข้าเนื้อหาที่เรียน อาจารย์กล่าวเกี่ยวกับความรัก ความอบอุ่น ความเอาใจใส่ ของครูที่มีต่อลูกศิษย์นั้นมากเสมือนการได้เป็นพ่อแม่คน วันนี้มีเหตุการณ์หนึ่งที่น่าชวนคิดมาก ที่มีอาจารย์ที่หวังดีกับศิษย์มากท่านหนึ่งพยายามทุกทางที่จะทำให้ศิษย์ของท่านที่ท่านรักเสมือนลูกได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆให้ได้ด้วยตนเอง พยายามกระตุ้น พูดแนะให้เราได้มองเห็นแนวทาง คิดออก ทำให้ฉันนึกถึงพ่อของฉังเอง พ่อเวลาจะสอนหรือกล่าวตักเตือนสิ่งใดท่านมักจะกล่าวอ้อมๆให้เราได้คิดถึงเหตุและผลของการกระทำเสมอ เหตุการณ์ต่างๆที่ได้เจอตลอดเทอมที่เรียนกับท่าน ทำให้ฉันและเพื่อนๆหลายๆคนรู้สึกเหมือนกับว่าได้เรียนกับพ่อเราจริงๆ อาจเพราะความหวังดีที่ท่านถ่ายทอดออกมาผ่านการดูแล การสอน การแนะนำเรื่องต่างๆ ทำให้ฉันและเพื่อนๆอีกหลายๆคนรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น ความรัก ความหวังดีของท่านเสมอ แต่เพราะสิ่งนี้หรือเปล่าที่ทำให้ลูกศิษย์ส่วนมากชอบต่อลองกับท่านในเกือบทุกๆเรื่อง หรือเพราะท่านใจดีและรับฟังเรามากเกินไปจนทำให้เราเริ่มตั้งข้อต่อลองเกินไป? เพราะอะไรฉันไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ในหลายๆครั้งท่านพยายามมอบสิ่งดีๆให้แก่เราแต่เรากลับรับไม่ได้ ด้วยเหตุผลหลายๆประการ ทำไม...ฉันไม่เข้าใจ