หวั่นใจ: สี่แผ่นดิน เดอะมิวสิคัล

คงจะไม่เขียนถึงไม่ได้ เพราะเป็นละครเวทีที่รอคอยครับ ตั้งแต่รู้ว่า คุณบอย จะหยิบบทประพันธ์ชิ้นเอกของหม่อมคึกฤทธิ์มาทำเป็นละครเวที และยิ่งรู้ว่า คุณสินจัย รับบทแม่พลอย

อยากไปดูเพราะ สงสัย ว่าจะทำได้ยังไง จะเก็บรายละเอียดมากมายของชีวิตแม่พลอยให้เหลือแค่สามชั่วโมงได้อย่างไร

เหตุการณ์น้ำท่วมทำให้ละครเลื่อน ทำเอาผมหวั่นใจว่าจะไม่ได้ดูเสียแล้ว แต่สุดท้ายก็ได้ดู..สมใจ

---

ขอไม่เขียนยืดยาวถึงประเด็นหลักๆที่ใครๆก็พูดถึง เพราะเป็นสิ่งที่คาดการณ์หรือหวังไว้ได้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรักในหลวงที่เป็นเหมือนลมหายใจของแม่พลอย หรือความสามารถของนักแสดงอย่างสินจัย ซึ่งจากเก้าอี้ที่ผมนั่งแถวแรกตรงกลาง ผมเห็นน้ำตาของคุณนกแกไหลออกมาได้ตรงจังหวะพอดิบพอดี ราวสั่งได้

แต่อยากจะเขียนถึง สิ่งที่เกินคาด

---

ก่อนไปดูละครอาทิตย์หนึ่ง ผมลองค้นว่ามีเพลงในละครอะไรออกมาโปรโมทบ้าง เผื่อจะฟังให้คุ้นหู จะได้เก็บอารมณ์ระหว่างดูได้ดีขึ้น เลยได้ดูคลิปและฟัง ในหลวงของแผ่นดิน เป็นครั้งแรก

เพลงเพราะมากครับ ดีทั้งคำร้องและทำนอง เนื้อร้องโดย วิเชียร ตันติพิมลพันธ์ ทำนองโดย สราวุธ เรืองปัญญานุช  กระตุ้นอารมณ์ได้ดีจริงๆ

นอกจากจะชอบเพลงแล้ว ผมยังชอบคลิปชุดนี้ด้วย โดยเฉพาะตรงช่วงหลังที่เป็นภาพนักร้องหมู่ที่เห็นคนอื่นๆที่ไม่ใช่นักร้องนำ ผมชอบดูว่ามีใครมาร้องบ้าง นอกเหนือไปจากนักร้องดังๆที่ยืนแวดล้อมคุณบอยซึ่งเหมือนไข่แดงอยู่กลางวง ผมเห็น เด็กตัวเล็กตัวน้อยบางคนยืนคอเอียงร้องเพลงอย่างตั้งใจ เห็นป้าปอบหยิบ..ณัฐนี สิทธิสมาน ซึ่งสวยกว่าในหนังผี คนเบื้องหลังอย่างคุณม้า..อรนภา ญานี ตราโมทหรือแม้แต่นักดนตรีคลาสสิกวงสามพี่น้อง Vie Trio อย่างเป้..ทวีเวท กับปุย..พินทุสร ก็มายืนร้องอยู่ขอบๆด้วย

นักแสดงที่ประทับใจที่สุด คือ แม่พลอยวัยเด็ก น้องพินต้า...ดญ.ณัฐนิช รัตนเสรีเกียรติ ได้ยินน้ำเสียงจากคลิปข้างล่าง แล้วพอไปฟังเสียงจริง แล้วทึ่งมาก เด็กอะไรไม่รู้เสียงดีจริงๆ และที่สำคัญ..ไม่ดัดจริตเกินเด็ก เหมือนนักร้องบางค่าย ขนาดต้องนั่งคุกเข่าร้อง ร้องไปร้องไห้้ไป ก็เสียงดีไม่มีตก แถมบทสัมภาษณ์ในสูจิบัตร น้องแทนตัวเองว่า..หนู  หายากนะครับที่เด็กสมัยนี้เรียกตัวเองอย่างนั้น

ภาพจาก www.gmmgrammy.com

การนำเสนอเนื้อเรื่อง ผมคิดเองว่า ละครเก็บประเด็นสำคัญไว้ได้หมด แถมโยงกับเหตุการณ์การเมืองในปัจจุบันได้อย่างไม่ล้าสมัย ระหว่างดูไปก็คิดไปว่า เอ..เราหรือคนโน่นคนนี้ ลักษณะเหมือนลูกแม่พลอยคนไหน

อีกเรื่องที่ผิดคาด คือ เพลงเอกของตาอ๊อด ที่รับบทโดยสิงโต เดอะสตาร์ สิงหรัตน์ จันทร์ภักดี ชื่อเพลง ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ ตอนฟังรอบแรก ช่วงที่ตาอ๊อดอ้อนแม่พลอย ฟังแล้วขัดๆ เพราะเนื้อหาไม่ค่อยไปด้วยกัน แต่ตอนหลังพอตาอ๊อดตาย แล้วมาเข้าฝันแม่พลอย แล้วร้องซ้ำอีกครั้ง เนื้อเพลงเล่นเอาน้ำตาซึมเหมือนกัน

สุดท้ายคือ ประเด็นหลักที่ละครนำเสนอ นอกจากจะเป็นเรื่องความรักสถาบันพระมหากษัตริย์ ซึ่งรู้อยู่แล้ว ยังมีอีกประเด็นที่ผมคิดไม่ถึงมาก่อนเวลาอ่านหนังสือ แต่ละครนำเสนออย่างตรงเป้าทั้งในบทพูดและเนื้อเพลง คือ อนิจจัง การเปลี่ยนแปลงของทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต การยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบของชีวิต ทั้งของแม่พลอยและของเราทุกคน

ทำเอาผมเดินออกจากโรงละครมาด้วยความรู้สึกแรงๆอย่างหนึ่ง ความหวั่นใจ ว่าตนเองจะรับมือกับการเปลี่ยนแปลงต่างๆในอนาคต ได้หรือไม่

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ขอบคุณค่ะ.."ดูหนังดูละคร..แล้วย้อนดูตัวเรา..โลกใบนี้คือละครโรงใหญ่..เปรียบได้กับชีวิตไม่ผิดเชียว"..คำโบราณว่าไว้ทั้งนั้นนะคะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ขอบคุณครับพี่

• ในละครก็มีย้ำประเด็นนี้อยู่ครับ ตอนมีทหารหัวใหม่มาทักคุณเปรมว่า มัวแต่ดูละครไร้สาระ คุณเปรมก็ตอบว่า ดูละครแล้วก็ได้ย้อนมาดูตัวเอง
• ดูละครเรื่องนี้ แล้วได้สาระมาเยอะครับ
• บางครั้งการใช้เหตุผลคุยกัน มันไม่สำเร็จ อาจต้องใช้ความรู้สึกและอารมณ์จากการดูละคร นำก็ได้ครับ

[ป.]

ดีใจที่ได้อ่านบันทึกงดงาม ทำให้เห็นภาพ

..ตอนหลังพอตาอ๊อดตาย แล้วมาเข้าฝันแม่พลอย แล้วร้องซ้ำอีกครั้ง เนื้อเพลงเล่นเอาน้ำตาซึมเหมือนกัน..

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณนะคะที่อ.เต็มเอามาเขียนเป็นบันทึก รู้สึกว่าได้อะไรมากกว่าตัวหนังสือที่อาจารย์เขียนเยอะมากๆค่ะ อาจารย์ถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกผ่านตัวหนังสือได้มีประสิทธิภาพมากๆเลยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

พี่แก้วก็ได้ไปชม ละครเรื่องนี้นำมาเป็นบทเรียนของคนไทยได้ดีมากในช่วงนี้

 

[Boo]

ขอบคุณค่ะอาจารย์หมอเต็ม

ได้อ่านรีวิว แล้วอยากชมเลยค่ะ

[มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)]

เข้ามาดูละครด้วยคนค่ะอาจารย์

อ่านแล้วชอบมากๆ

บางครั้งเรื่องในละคร  ไม่ได้ต่างกับชีวิตจริงเลย

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

"วันใดที่เธอมืดมน จะคอยเป็นคนชี้ทาง

วันใดเธออ้างว้าง จะคอยกุมมืออยู่ข้างกาย

วันใดที่เจอคลื่นลม จะเป็นเรือน้อยฝ่าสายลมพาเธอก้าวไป

จงอย่ากลัว จงอย่ากลัว เส้นทางสุดแสนไกล

ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ"

• ลองนึกภาพตามนะครับ
• ลูกซึ่งติดแม่ ปลอบแม่ด้วยเพลงบทนี้ตอนยังมีชีวิตอยู่ มันเข้ากันมั้ย
• แต่ตอนตายแล้ว กลับมาร้องเพลงบทนี้ ผมว่า..สุดยอด
• ทำให้ผมคิดถึง คนไข้หนุ่มๆที่ต้องเสียชีวิตก่อนแม่ ซึ่งผูกพันกันมาก มัน suffer จริงๆ ที่ไม่สามารถเป็นความหวังหรือที่พึ่งให้กับแม่ในอนาคตได้

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ผมหวั่นใจจริงๆ กับประเด็นที่ต้อง read between the lines เอาเองนะครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• พี่แก้วคิดเหมือนผมเรื่อง ความร่วมสมัย ของเนื้อหาที่ละครและหนังสือกล่าวถึงจริงๆ
• หรือนี่คือ ธรรรมชาติของมนุษย์

[อุชุจาโร]

นานแล้วที่ไม่ได้เข้ามาใน gotoknow และไม่ได้แวะเวียนมาทักทายอาจารย์เลย หวังว่าอาจารย์คงสบายดีนะครับ ตอนนี้ผมมาอยู่นนทบุรี เพิ่งผ่านพ้นน้ำท่วมมา ฮ่าๆๆ ช่วงนี้หาใหญ่ก็คงต้องเฝ้าระวังกันต่อไปนะครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• อยากชวนน้องปูว่า ถ้ามีโอกาสเข้ากทม. ก็น่าจะหาเวลาไปดู เขาเพิ่มรอบแสดงไปถึง 12 กพ.โน่น จนทำลายสถิติ ฟ้าจรดทราย ไปแล้วครับ
• ถ้าชอบภาษาปะกิต มี subtitle ให้อ่านด้วย ตอนผมไปดู มีฝรั่งนั่งอยู่ข้างหลัง ท่าทางจะดูพอรู้เรื่องครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• สวัสดีปีใหม่ครับพี่เขี้ยว
• ถ้าว่างก็ลงมาดูละครที่กทม. นะครับ
• ช่วงตรุษจีน ผมจะไปเที่ยว ราชพฤกษ์ กันทั้งบ้านเลย
• อยากหนาว...

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ผมก็เพิ่งกลับมาบ้าน G2K เหมือนกัน
• ไปอยู่เมืองนนท์ ก็ลุยน้ำสิครับ

[อุชุจาโร]

ครับ ช่วงนั้นก็ลุยน้ำ ไปช่วยน้ำท่วมอยู่ 2 เดือนไม่เป็นอันทำงาน ฮ่าๆๆ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ช่วงนี้ ต้องถามว่า เท้ากลับมาจากฮ่องกงแล้วยัง

[อุชุจาโร]

ออ ไม่ได้เป็นครับ อิอิ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• โล่งอกไปครับ