การอนุรักษ์รูปเก่า ๆ วิธีหนึ่งก็คือ การนำรูปภาพเก่ามาถ่ายด้วยกล้องดิจิตัล แล้วจึงนำมาตัดแต่งและปรับแสงสีอย่างง่ายด้วยโปรแกรมอย่างเช่น Photoscape หรือ Photoshop เพื่อเป็นการเปลี่ยนจากรูปภาพให้มาอยู่ในรูปของไฟล์ภาพ ผมเริ่มทำเช่นนี้ค่อนข้างบ่อยก็ในช่วงปีที่แล้ว ที่ไปอยู่ที่บ้านที่ปักธงชัย เพื่อช่วยอาโกดูแลอาม่าและพูดคุยกับอาม่าในเรื่องเก่า ๆ ดังที่ได้บันทึกไว้ใน อาม่าเล่าเรื่อง รวม ๑๘ บันทึก พร้อมรูปเก่า ๆ ประกอบ ที่อาม่าเก็บสะสมไว้ บางรูปมีอายุมากกว่า ๗๐ ปี เช่นรูปครอบครัวพร้อมบุตรชายสองคน ที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ที่แม้จะเก็บอย่างดีแต่ด้วยกาลเวลาที่ยาวนานก็มีการเสียหายไปบางส่วน
และหลังจากเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ที่ ตลาดปักธงชัย และ จังหวัดนครราชสีมา ในเดือนตุลาคม ๒๕๕๓ ที่ผ่านมา นอกเหนือจากความเสียหายด้านอาคารบ้านเรือน สิ่งของต่าง ๆ แล้ว ก็ยังสร้างความเสียหายให้แก่รูปถ่ายต่าง ๆ จำนวนมากอีกด้วย ทั้งที่เก็บไว้ในอัลบั้มและรูปขนาดใหญ่ที่แขวนไว้หรือเก็บไว้ในตู้ที่สูงไม่พ้นน้ำที่ท่วมสูงมากที่สุดในครั้งนี้ ทำให้ไม่สามารถกู้กลับมาคืนได้ จึงเป็นสิ่งจูงใจให้นำรูปเก่า ๆ ที่ยังเหลืออยู่มาแปลงให้อยู่ในรูปของไฟล์ภาพ รวมทั้งปรับแต่งสีที่ซีดไปตามเวลา ให้เข้มขึ้นอีกด้วย เพื่อการอนุรักษ์รูปเก่าเหล่านี้ไว้ต่อไปได้โดยปลอดภัยจากน้ำท่วมอีกด้วย
หลังจากทำกับรูปภาพเก่าๆ เหล่านี้มาได้บางส่วน ก็ทำให้คิดถึงภาพเก่า ๆ
อีกจำนวนมาก ที่มีอยู่ในรูปของสไลด์สี ๓๕ มม.
ที่เป็นที่นิยมมากในช่วงเวลาก่อนที่จะมีกล้องดิจิตัล ว่าจะทำอย่างไรดี
ในการที่จะเปลี่ยนให้มาอยู่ในรูปของไฟล์ภาพ
เคยเห็นบางคนเอาภาพสไลด์มาสแกนด้วยเครื่องสแกนเนอร์
เพื่อเปลี่ยนเป็นไฟล์ภาพดิจิตัล
แต่เท่าที่สังเกตจะต้องใช้เวลาในการสแกนนานมากในแต่ละสไลด์
เพราะต้องใช้ความละเอียดสูง
จึงจะได้ภาพที่คมชัดพอเพื่อการใช้งาน
ท่านใดมีประสบการณ์และวิธีที่จะเปลี่ยนภาพสไลด์ให้เป็นไฟล์ภาพดิจิตัลที่ง่ายกว่าการใช้วิธีสแกนได้
ช่วยชี้แนะด้วยครับ
ขอบคุณเทคนิคการแปลงรูปเป็นไฟล์ดิจิตอลค่ะ
ทำให้คิดว่าน่าจะเริ่มทยอยนำรูป และเอกสารสำคัญมาสแกนเก็บไว้บ้างแล้ว
..
สมัยเป็นนักศึกษา เคยรับจ๊อบ อาจารย์นำสไลด์มาแสกนเป็นไฟล์ สำหรับใส่ ppt.
จำได้ว่ามีเครื่องสำหรับสแกนสไลด์โดยเฉพาะ ไม่ใช้เวลานานมาก
มหาวิทยาลัย หรือร้านถ่ายรูป เขาน่าจะมีเครื่องนี้นะคะ
มาคารวะ อากง อาม่า ครับ รูปแบบเดิม ดูแล้ว ขลังดี นิ
ผมเคยเอารูปเก่าคุณตามาทำใหม่ คนที่ทำงานเห็นก็ชอบใจ เลยเอารูปคุณพ่อซึ่งขาดครึ่งหน้ามาให้ทำ ผมก็ใช้การหมุนภาพแล้วประกอบใหม่ ได้รูปใหม่ที่สมบูรณ์ แต่...
วันที่ผมทำรูปภาพคุณพ่อของพี่ที่ทำงานนั้น ผมเข้าเวรดึกที่ทำงาน นั่งทำรูปอยู่คนเดียว สองทุ่มยามที่ประตูหน้าก็เดินมาบอกผมว่า "คุณๆ ผมจะปิดประตูใหญ่แล้ว ขอให้คนที่มากับคุณออกจากอาคารด้วยครับ" ผมก็ว่าผมมาคนเดียวนะ ยามก็ไม่เชื่อ บอกว่าผมเดินเข้ามากับคนแก่คนหนึ่ง เขาก็บรรยายรูปร่างเสื้อผ้า แต่พอเค้าเห็นรูปที่ผมกำลังแต่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้นหล่ะ "คนนี้เลยครับ ไหนบอกไม่รู้จักไงคุณ" ผมรีบโทรหาพี่เจ้าของรูปเลย "คุณพ่อพี่ท่านเสียไปนานมากแล้วน้อง" นั่นหล่ะคำตอบ หวิวจริงๆเลยครับ
ภาพคลาสสิคมากค่ะอ. หมีแพนด้า
ไว้ต้องนำภาพคู่รักวัยดึกไปปรับบ้าง
ขอบพระคุณนะคะ สุขสันต์ฝันดีค่ะ
ขอบคุณมากครับที่ชม
การอนุรักษ์ของเก่าโดยการทำภาพอย่างนี้ ก็เป็นอีกทางหนึ่งของการใช้เวลาของ สว. ครับ