ก้าวแรกแห่งการจัดการความรู้

เพิ่งรู้จักคำว่า "Blog" เมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่เจอเพื่อน และเธอเป็นสมาชิกอยู่ที่นี่ ทำให้ต้องมาเปิดดู และอ่านๆๆ เรื่องเล่าของหลายๆท่านซึ่งน่าสนใจมากๆ และคิดว่า นี่แหละแหล่งความรู้จริงๆที่ไม่มีวันเบื่อ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาสาระที่หลากหลาย ประสบการณ์แบบไม่รู้จบ ตลอดจนอรรถรสในการเล่า แบบว่าเห็นภาพเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง ทำให้ชุมชนรูปแบบนี้มีเสน่ห์ สมาร์ท และลุ่มลึกอยู่ในตัว ต่างกับกระทู้ฉาบฉวยที่มีอยู่ดาษดื่น (ตาย!เค้าจะว่ามั้ยน่ะ ไปว่าเค้าฉาบฉวย)ทำให้รู้สึกอยากเข้ามาคลุกคลีมีส่วนร่วม เพื่อนำประสบการณ์ไปใช้ในองค์กรค่ะ คือที่ทำงานน่ะมีนโยบายว่า "เราจาทำ KM..เราจาทำKM" แต่ก็ยังเงียบๆอยู่ค่ะเพราะยังตกลงว่าจะเชิญใครมาบรรยายดี! ดิฉันในฐานะที่เป็นกรรมการกับเขาด้วย ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยลองมาเล่นนอกสนามดู แต่ระหว่างนี้ก็บอกน้องๆที่งานคอมพิวเตอร์ (ดิฉันดูแลงาน IT ที่ทำงานค่ะ) ให้ศึกษาและลองออกแบบให้เรามีชุมชน ลปรร.(ที่นี่เขาใช้คำนี้กันใช่ไหมคะ ตอนแรกดิฉันก็งง อะไรกัน ลปรร.)จะทดลองให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันผ่านระบบ Intranet ขององค์กร เพราะปกติมี webboard อยู่แล้ว ซึ่งสมาชิกคับคั่ง (มีแต่น้องๆวัยโจ๋น่ะค่ะ เค้าคุยอะไรกันนักก็ไม่รู้) เลยคิดว่านี่น่าจะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่เราจะเรียนรู้กันจากประสบการณ์ของเพื่อนพ้อง หรือทีมงานต่างๆกันในองค์กร อ้อ! ลืมบอกไปดิฉันทำงานในโรงพยาบาลค่ะ แต่ตอนนี้ Upgrade เป็นสถาบัน เพราะเราเป็นสถานที่ที่มีการเรียนการสอนแพทย์ประจำบ้านที่จะจบออกไปเป็นจิตแพทย์ และพยาบาลจิตเวชทั่วประเทศ เพราะฉะนั้นความรู้ทั้ง Explicit และ Tacit เยอะมาก...ก ขอบอก โดยเฉพาะอาจารย์แพทย์ที่อาวุโส อย่างที่เราเรียกอาจารย์แม่น่ะ ท่านเก๋ามากค่ะ ซึ่งนี่ก็เป็นโอกาสดีขององค์กรเรา โดยที่ไม่ต้องรอวิทยากร (ที่ยังตกลงกันไม่ได้ซักที) มาอบรม (มีอาจารย์ประพนธ์ อยู่ใน list ด้วยนา แต่ดิฉันเคยฟังท่านบรรยายข้างนอก ท่านบอกไม่มานั่งบรรยายปูพื้นแล้ว ทำเลยดีกว่า...เห็นด้วยค่ะ!! ดิฉันยก 2มือเลย สนับสนุน เลยเป็นที่มาว่ามาเข้าร่วมชุมชนนี้ ซึมซับบรรยากาศของการ ลปรร.แล้วเอาไป apply กับของหน่วยงาน สร้างให้เกิดชุมชน blog ขึ้นในสถาบันฯ คงสนุกนะคะ ความรู้วิชาการแน่นปึ๊ก ผ่านการกรองจากเครื่องกรองสุดเลิศในสมอง บวกประสบการณ์ความเก๋าของแต่ละท่าน เหยาะสีสรรบุคลิกเฉพาะตัว จะทำให้เรื่องวิชาการที่ดู serious มีเสน่ห์ น่าค้นหา น่าเอาไปคิด น่าเอาไปต่อยอดได้ เหมือนชุมชนที่นี่ไงคะ และนี่เป็นก้าวแรกค่ะสำหรับดิฉัน และไม่แน่ว่าสำหรับองค์กรดิฉันด้วยหรือไม่ แต่จะมีก้าวต่อๆไปมาเล่าสู่กันฟังแน่นอนค่ะ