มิตรภาพด้วยหัวใจ


มิตรภาพ...

เช้าสดใส...ที่ริมฝั่งโขง
ทบทวน...ตน...เมื่อลืมตา...จนรุ่งสาง
นึกถึงมิตรภาพที่เรามี...ให้บุคคลต่อบุคคล
บางมิตรภาพ...ได้คืนกลับอย่างสวยงาม
บางมิตรภาพ...มักล้อเล่น...กับมิตรภาพนั้น
...
มิตรภาพ...คำก็เป็นมิตรด้วยนัย...
แต่บางคน...ที่เข้ามาในชีวิต...มักหลอกล่อ...ให้ติดกับแห่งมิตรภาพ
การเรียนรู้...เรื่องมนุษย์...ทำให้เราเข้าใจแห่งความเป็นไปนี้มากขึ้น
...
แม้บางครั้ง...บางเวลา...บางบุคคล
แอบอาศัยมิตรภาพนี้...เพื่อแสวงหา
แต่นั่น...เราก็ได้ให้มิตรภาพนั้นไป...โดยไม่มีเงื่อนไข
จนถึงวันหนึ่ง...ที่มิตรภาพนั้นย้อนกลับมาทำร้ายเรา...
...
จึงได้แต่นิ่ง...และทบทวน...พร้อมเฝ้ามองแห่งความเป็นไป
แต่มิตรภาพ...ก็ยังคงมีให้...
เพราะห้วงแห่งเวลาที่...เรามีอยู่นั้นสั้นนัก...
พยายามทำดีทุกลมหายใจ...
อภัยให้กับตนและสิ่งอื่นเสมอ...ยามผิดพลาด

...
ด้วยมิตรภาพที่ยังคงไว้ใจ...และดีงามเสมอ
ทุกลมหายใจ

หมายเลขบันทึก: 46984เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2006 07:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)
มิตรภาพอยู่ที่ใด...ที่นั่นไซร้...ไร้มลทิน
มิตรภาพ..ที่ยลยิน....
มีมิตรจริง...มีมิตรเทียม
ผู้รับจักต้องเทียม.. เทียบดูได้...ด้วยใจตน
มิตรภาพนั้นหอมหวาน.....
หากพบพาน.....ต้องครอบครอง...
มิตรภาพ...ตามครรลอง.....
ต้องไม่ปอง......ทำร้ายกัน....

อรุณสวัสดิ์ค่ะ.....ไปทำงานก่อนนะคะ
  • สวัสดียามเช้าครับ
  • มิตรภาพอยู่ที่ใจ
  • มิตรภาพอยู่ในความทรงจำ
  • มิตรภาพคือ การรู้จักให้อภัยซึ่งกันและกัน....ถูกไหมครับ

KittyKitty 3Bunny







อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดร.กะปุ๋มคนสวย

ขอบพระคุณดอกเตอร์เป็นอย่างสูงค่ะ สำหรับข้อคิดกำลังใจที่งดงาม.. สว่างไสว... (ประมาณ 1 นาฬิกาของวันนี้) ในบันทึกก่อนหน้า ของท่านค่ะ

ปรับปรุงแพลนเน็ตอีกแล้วเพื่อเป็นการบอกตัวเองให้รวบรวบพลังใจที่มีต่อสิ่งที่ศรัทธาทั้งมวล..คือคุณธรรม ความดีงาม ที่ยังคงเบ่งบานในจิตใจของผู้คนและสรรพสิ่งในโลก  ซึ่งแน่นอนรวมมิตรภาพของท่านผู้หนึ่งที่มีเสียงที่ไพเราะ ก้องกังวาน หวานสดใส และเปี่ยมไปด้วยพลังบริสุทธิ์...ที่อาจมีอานุภาพยิ่งใหญ่สามารถชุบชีวิตคนสิ้นลมหายใจให้ฟื้นขึ้นได้เลยนะคะ...

โอ๋เลือกใช้ชื่อดอกหญ้าแดนดิไลออน เพราะนึกถึงภาพเกสรที่สามารถปลิวไปได้ทั่วทิศ แล้วไปให้ประโยชน์กับผืนดินได้บ้างแม้เพียงเล็กน้อย อย่างน้อยการหลุดกระจายตัวเอง(ซึ่งท้ายที่สุดเหลือแต่ก้านดอกเปลือยเปล่า) ก็อาจช่วยทำให้เด็กน้อยที่วิ่งเล่นอยู่คนเดียวรู้สึกมีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ   อยากให้ตัวเองเป็นเหมือนอย่างดอกหญ้านั้นได้บ้างน่ะค่ะก็เลยใช้ชื่อนี้ (ว่าแล้วก็ยังไม่ได้ขออภัย ท่านเลยนะคะที่ทำให้ปวดมือมานานที่จะต้องพิมพ์ชื่อยาวๆนั่น) 


ด้วยเคารพและศรัทธาค่ะ

โอ๋ค่ะ

 หมายเหตุ:   เมื่อวานพยายามปรับสมดุลตลอดทั้งวัน สำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง จึงไม่ได้กลับเข้ามาเรียนท่านเลยค่ะว่า ขออนุญาตนำ  จากบันทึกของท่านบันทึกหนึ่งไปเป็นขวัญและกำลังใจสำคัญที่ชื่อ จะเป็นต้นกล้าฯ  ที่มีคุณค่าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในชีวิตแสนสั้นนี้

เห้น ทุกครั้งโอ๋จะระลึกถึง ดร.กะปุ๋มคนสวย ผู้ที่เคารพศรัทธาเป็นอย่างยิ่งค่ะ..

 

สวัสดียามเช้าค่ะ  Dr.Ka-poom  รู้สึกว่าวันนี้จะเป็นเช้าที่สดใสนะคะ  อ่านบันทึกใดใดก็มีแต่คำหวาน  ทำให้มีพลังแอบแฝงแห่งความดีโผล่ขึ้นมา  หลังที่เงียบหายไปนานแสนนาน 

ขอให้มิตรภาพของเรายืนยาวเหมือนชื่อถนนมิตรภาพที่ยาวตลอดประเทศไทยนะคะ

สุขสันต์ทั้งวันนะคะ  สวัสดีค่ะ

  • "เมื่อใดที่มิตรภาพได้ก่อเกิด...ขอให้เฝ้าทะนุถนอมและบำรุงรักษามิตรภาพนั้นไว้ให้เติบโตสวยงามต่อไปตามกาลเวลา..." พี่เม่ยยกประโยคยาวๆนี้มาจากบันทึกของตัวเองค่ะ บ้านนี้มีมิตรภาพ
  • พี่เม่ยเชื่อมั่นว่า...มิตรภาพไม่ทำร้ายใครค่ะ...เพียงขอให้เราเลือกที่จะรับในสิ่งดีๆแห่งมิตรภาพนั้น...เข้ามาไว้ในใจตนนะคะ....
  • จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ เท่าที่ต้องการค่ะ...
ขอรับมิตรภาพจากคุณเม่ยด้วยคนหนึ่งนะคะ ขอจับจองความช่างสังเกตและจดจำของคุณเม่ย  ประทับใจในมิตรภาพมากค่ะ  ขอบคุณ  สวัสดีค่ะ

มิตรภาพ...ตามครรลอง.....
ต้องไม่ปอง......ทำร้ายกัน....

พี่จิ๊บคะ...ท่อนนี้กะปุ๋มชอบจังเลยคะ...หากว่ามิตรภาพที่แท้จริงต้องไม่มีการทำร้ายกัน นอกเสียจากว่ามิตรภาพนั้นจะแอบแฝงและเคลือบแคลง...ในเป้าประสงค์แห่งมิตรภาพที่จอมปลอม...

ขอบคุณคะ

*^__^* 

 

คุณจ๊อด...

น้องชาย..ที่น่ารัก..ขอบคุณมาก..มิตรภาพคือสิ่งที่สวยงาม...เสมอ...แต่คนบางคนก็มักมาล้อเล่นกับมิตรภาพที่เรามีให้เสมอ...

แต่...เราก็ไม่เคยเสียศรัทธาต่อมิตรภาพนั้น...เพียงแต่ระวังมากขึ้นเท่านั้น...กับการที่เราจะได้เจอมิตรภาพที่ไม่แท้...

*^__^*

อ.โอ๋คะ...

กะปุ๋มยังคงเชื่อในสิ่งที่ดีงาม...และการสัมผัสได้..
บางครั้ง บางเวลาอาจมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเรา..
แต่เราไม่จำเป็นต้องไปวิ่งร้องขอให้คนทั้งโลกมาชอบเรา..
สิ่งสำคัญ...อยู่ตรงที่ว่า..
เรานั้นนับถือตัวเราเองมากแค่ไหน...
อาศัย..พึ่งพิงจิตวิญญาณใครบ้างหรือเปล่าต่อการต่อลมหายใจเขาเรา...
...
เราควรยืนอย่างทรนงในศักดิ์และศรีแห่งความเป็นมนุษย์...
มากกว่าที่จะไปห้ำหั่น..ใคร...
กะปุ๋มยังเชื่อในความนิ่ง...และศรัทธาต่อการทำดี...
สิ่งที่ปองร้ายทั้งทางกาย วาจา และใจ...สิ่งนั้นกะปุ๋มคิดว่าหากเราเปิดใจไม่รับ...สิ่งร้ายนั้นก็อาจจะสลายหรือย้อนกลับ...

ต่อศรัทธาที่ดีงามในมิตรภาพที่สัมผัสได้
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

*^__^*

ครูอ้อย..

กะปุ๋มมาไม่ทันได้ทักสวัสดีกับครูอ้อยเลยคะ...ช้าหน่อยหวังว่าก็คงไม่เป็นไรนะคะ...

...

ขอบพระคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีงามเสมอนะคะ...

สื่อสัมผัส..ที่อกมาจากความจริงใจ...แม้ไกลแสนไกลเพียงใดหากสื่อนั้นบริสุทธิ์...เราก็สามารถสัมผัสได้...ด้วยใจนะคะ...

*^__^*

พี่เม่ยและครูอ้อยคะ...

ด้วยเพราะที่เราเชื่อในสิ่งที่ดีงามในมิตรภาพอย่างบริสุทธิ์ใจนี่แหละคะ..จึงเหมือนเป็นด้านมืดอีกด้านแห่งชีวิตที่ทำให้เกิดมิตภาพที่จอมปลอม...จากคนที่เข้ามาเพื่อหวังอะไรจากมิตภาพนั้น

...

แม้..ใครนั้นจะทำลายมิตรภาพลงด้วยจิตที่อกุศล..แต่หากเราไม่ขุ่นมัวไปตามนั้น...สักวันเราก็จะหลุดพ้นนั้นได้อย่างถาวร

...

บางครั้งมิตรภาพที่ไม่แท้นี้...อาจส่งผลให้เรามองเห็นอีกมิตรภาพหนึ่งที่หยิบยื่นให้เราเสมอทั้งในยามเราทุกข์และสุข...ทั้งทางตรงและทางอ้อม...

ทำให้เรามองเห็นมิตรภาพที่แท้และไม่แท้ได้ชัดเจนขึ้น..

*^__^*

Dr.Ka-poom  นอนดึกจังเลยนะคะ  รักษาสุขภาพ  Take Care  นักเรียนพูดกับครูตอนเลิกเรียน  ครูอ้อยจะขอยืมมาพูดตอนจบการทักทายนะคะ

ไปทำงาน  ไปไกล  ยังเข้ามาหากัน  เพื่อมิตรภาพที่ยั่งยืน

ครูอ้อยก็เตรียมไปทำงาน  ไม่ไกล  แต่อาจจะหายหน้าไปจาก gotoknow 

ไปเก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีมาฝาก 

คิดถึงกันและกันนะคะ  สวัสดีค่ะ

Take Care***

อรุณสวัสดิ์เช้าวันสดใสค่ะ ^_^ 

ขอบพระคุณดร.กะปุ๋มคนสวยมากค่ะ ^_^ สำหรับพลังใจในอีก 1 วันงดงาม 

ดั่งที่เราคุยกันทาง E-mail ครั้งนั้น มีบางกรณีเล็กๆ ที่เกิดจากการสื่อสารที่ไม่เห็นตัว แววตา และหัวใจ ก็อาจทำให้เกิดความผิดพลาดในการสื่อสารได้ ^_^ แต่โอ๋จะพยายามใหม่อีกครั้งค่ะ  ด้วยจิตบริสุทธิ์  ติดตามความเป็นไป...  และหวังให้ GotoKnow.org เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ที่พึงประสงค์และสวยงามของไทยค่ะ

ด้วยความนับถือศรัทธาในสุภาพสตรีในดวงใจจากใจที่เต็มตื่นยิ่งขึ้นทุกวัน...

โอ๋คะ ^_^

ครูอ้อยคะ...

เราต่างมีเวลาเหลือน้อยมากเลยต่อการมีลมหายใจอยู่...หากทุกขณะจิตที่เราสามารถทำสิ่งที่ดีงามในชีวิตได้กะปุ๋มก็ไม่อยากที่จะละเลยต่อการทำสิ่งนั้นเลย...

ชีวิตใช่ว่าไม่เคยผิดพลาด...เนื่องเพราะความผิดพลาดนี่แหละจึงต้องรีบแก้ไข...เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่อยู่ด้วยความศรัทธาใน"ตนเอง"อย่างแท้จริง...

...

ขอบคุณนะคะสำหรับความห่วงใย

ครูอ้อยก็ดูและสุขภาพเช่นเดียวกันนะคะ...หากเราสามารถสร้างทุนแห่งชีวิตให้แก่ตนไว้ได้ทั้งกายและจิต...ทำได้ก็รีบลงมือทำนะคะ...กะปุ๋มดูเหมือนทำงานเยอะ..พักผ่อนน้อย...แต่นั่นก็ไม่ได้ประมาทต่อชีวิต ยิ่งงานเข้ามามากเท่าไร...ยิ่งต้องสร้างทุนแห่งการมีอยู่สุขภาพที่ดีทั้งกายและจิตมากขึ้นเท่านั้นคะ

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

อ.โอ๋คะ...

สิ่งใดที่เข้าไปกระทบแห่งจิตไม่ว่าจะด้วยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม กะปุ๋มต้องขออภัย อ.โอ๋ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ...ด้วยเจตนาที่ดีงามไม่เคยคิดที่จะทำร้ายใคร...แต่บางครั้งบางครา...สิ่งที่เราทำไปอาจทำให้ใครอีกหลายคนต้องกระทบ...

...

เมื่อทราบจะรีบพยายามแก้ไข...และกะปุ๋มก็ยังคงเชื่อและศรัทธาในความจริงใจและเจตนาที่ดีงามเสมอ แม้บางคนบางท่านอาจแปลเจตนาเราผิดไป...กะปุ๋มก็จะไม่อธิบายอะไรมากมาย หากแต่หยิบยื่นความจริงใจที่ผ่านจิตที่แท้ไม่เคลือบแฝง...

...

ดูๆ...กันไปนะคะ อ.โอ๋ ภาพที่เราเห็นอาจไม่ใช่ที่เราคิด หรือสิ่งที่เราคิดอาจไม่ใช่ภาพที่เห็น...มีสิ่งมากมายที่เราต้องเรียนรู้กันนะคะ...แต่กะปุ๋มก็ยังเชื่อมั่นในเจตนาที่ดีงามเสมอ

ด้วยความศรัทธาแห่งความจริงใจ

*^__^*

กะปุ๋ม

หลังจากสี่ห้าวันก่อนได้รับข้อความจากกะปุ๋มเข้ามา ความรู้สึกตื้นตันใจก็เข้ามา... ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่ดีๆและมิตรภาพที่ส่งมาจากแดนไกล ขอบคุณอินเทอร์เน็ตที่ทำให้เราสามารถติดต่อถึงกันได้ง่ายและเร็วขึ้น(แม้บางทีอาจมีปัญหาเข้า/ต่อเน็ตไม่ได้ก็ตาม) ...ใจตอนนี้มันนิ่งขึ้นและชักเริ่มรู้สึกว่าการบ้านหรือข้อสอบชีวิตหนักๆนี่มันน่าท้าทายดีและหวังว่าจะสอบผ่านได้คะแนนดีเหมือนอย่างกะปุ๋มและปรมาจารย์อีกหลายท่านในบล็อกได้บอกเล่าให้ได้อ่านและขบคิด ปล.ขอโทษที่ไม่ได้ตอบปล่อยให้เวลาผ่านไปเสียหลายวันมีสองข้ออ้าง ข้อแรกป่วย(หวัดกะใจ) ข้อสองติดส่งรายงานของที่ทำงานน่ะค่ะ

คุณฟ้าใหม่...พี่สาวของกะปุ๋ม...

เราต้องเชื่อและศรัทธาในตัวเอง...

การเรียนรู้ที่เราร่วมเรียนรู้เรื่อง...ต่างๆ สมัยเรียน satir' Model ทำให้กะปุ๋มเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างต่อ "ชีวิต"...

และบอกกับตนเองว่าเราต้องผ่านแบบทดสอบแห่งชีวิตนั้นไปให้ได้...และไม่ค้างคาสิ่งที่เป็น unfinish ในจิตใจตน...

ระลึกถึงและเป็นกำลังใจเสมอนะคะ

กะปุ๋ม

  • น้องกะปุ๋มเปลี่ยนลุคใหม่เมื่อไหร่เนี่ย สดใสจังยิ้มกว้างเชียวนะ
  • พี่เล็กหายไปหลายวันเพราะเจอ Food poisoning เข้าเต็มเปา หยุดพักไป 3 วันเต็มเพิ่งฟื้นค่ะ
  • พอมีแรงก็เปิดบล็อกอ่านไม่ทันเลยขยันจังเลยค่ะ
  • ไม่น่าเชื่อว่าเพียงการพบกัน 1 ครั้ง และความรู้สึกที่ดี ๆ ให้กันมาต่อเนื่อง 3 เดือนจะก่อเกิดมิตรภาพที่แน่นแฟ้นระหว่างเราได้
  • มิตรภาพมอบไว้ด้วยใจรัก
  • ผูกสมัครตรึงแน่นดังแผ่นหิน
  • ตราบใดที่ฟ้ายังอยู่คู่แผ่นดิน
  • มิตรภาพก็ไม่สิ้นไปจากกัน
เวลาผ่านไปนานแค่ไหน..ครูอ้อยก็ยัง  รักและหวังดีกับกะปุ๋มเสมอ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท