มิตรภาพ...
เช้าสดใส...ที่ริมฝั่งโขง
ทบทวน...ตน...เมื่อลืมตา...จนรุ่งสาง
นึกถึงมิตรภาพที่เรามี...ให้บุคคลต่อบุคคล
บางมิตรภาพ...ได้คืนกลับอย่างสวยงาม
บางมิตรภาพ...มักล้อเล่น...กับมิตรภาพนั้น
...
มิตรภาพ...คำก็เป็นมิตรด้วยนัย...
แต่บางคน...ที่เข้ามาในชีวิต...มักหลอกล่อ...ให้ติดกับแห่งมิตรภาพ
การเรียนรู้...เรื่องมนุษย์...ทำให้เราเข้าใจแห่งความเป็นไปนี้มากขึ้น
...
แม้บางครั้ง...บางเวลา...บางบุคคล
แอบอาศัยมิตรภาพนี้...เพื่อแสวงหา
แต่นั่น...เราก็ได้ให้มิตรภาพนั้นไป...โดยไม่มีเงื่อนไข
จนถึงวันหนึ่ง...ที่มิตรภาพนั้นย้อนกลับมาทำร้ายเรา...
...
จึงได้แต่นิ่ง...และทบทวน...พร้อมเฝ้ามองแห่งความเป็นไป
แต่มิตรภาพ...ก็ยังคงมีให้...
เพราะห้วงแห่งเวลาที่...เรามีอยู่นั้นสั้นนัก...
พยายามทำดีทุกลมหายใจ...
อภัยให้กับตนและสิ่งอื่นเสมอ...ยามผิดพลาด
...
ด้วยมิตรภาพที่ยังคงไว้ใจ...และดีงามเสมอ
ทุกลมหายใจ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดร.กะปุ๋มคนสวย
ขอบพระคุณดอกเตอร์เป็นอย่างสูงค่ะ สำหรับข้อคิดกำลังใจที่งดงาม.. สว่างไสว... (ประมาณ 1 นาฬิกาของวันนี้) ในบันทึกก่อนหน้า ของท่านค่ะ
ปรับปรุงแพลนเน็ตอีกแล้วเพื่อเป็นการบอกตัวเองให้รวบรวบพลังใจที่มีต่อสิ่งที่ศรัทธาทั้งมวล..คือคุณธรรม ความดีงาม ที่ยังคงเบ่งบานในจิตใจของผู้คนและสรรพสิ่งในโลก ซึ่งแน่นอนรวมมิตรภาพของท่านผู้หนึ่งที่มีเสียงที่ไพเราะ ก้องกังวาน หวานสดใส และเปี่ยมไปด้วยพลังบริสุทธิ์...ที่อาจมีอานุภาพยิ่งใหญ่สามารถชุบชีวิตคนสิ้นลมหายใจให้ฟื้นขึ้นได้เลยนะคะ...
โอ๋เลือกใช้ชื่อดอกหญ้าแดนดิไลออน เพราะนึกถึงภาพเกสรที่สามารถปลิวไปได้ทั่วทิศ แล้วไปให้ประโยชน์กับผืนดินได้บ้างแม้เพียงเล็กน้อย อย่างน้อยการหลุดกระจายตัวเอง(ซึ่งท้ายที่สุดเหลือแต่ก้านดอกเปลือยเปล่า) ก็อาจช่วยทำให้เด็กน้อยที่วิ่งเล่นอยู่คนเดียวรู้สึกมีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ อยากให้ตัวเองเป็นเหมือนอย่างดอกหญ้านั้นได้บ้างน่ะค่ะก็เลยใช้ชื่อนี้ (ว่าแล้วก็ยังไม่ได้ขออภัย ท่านเลยนะคะที่ทำให้ปวดมือมานานที่จะต้องพิมพ์ชื่อยาวๆนั่น)
ด้วยเคารพและศรัทธาค่ะ
โอ๋ค่ะ
หมายเหตุ: เมื่อวานพยายามปรับสมดุลตลอดทั้งวัน สำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง จึงไม่ได้กลับเข้ามาเรียนท่านเลยค่ะว่า ขออนุญาตนำ ฯ จากบันทึกของท่านบันทึกหนึ่งไปเป็นขวัญและกำลังใจสำคัญที่ชื่อ จะเป็นต้นกล้าฯ ที่มีคุณค่าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในชีวิตแสนสั้นนี้
เห้น ฯ ทุกครั้งโอ๋จะระลึกถึง ดร.กะปุ๋มคนสวย ผู้ที่เคารพศรัทธาเป็นอย่างยิ่งค่ะ..
สวัสดียามเช้าค่ะ Dr.Ka-poom รู้สึกว่าวันนี้จะเป็นเช้าที่สดใสนะคะ อ่านบันทึกใดใดก็มีแต่คำหวาน ทำให้มีพลังแอบแฝงแห่งความดีโผล่ขึ้นมา หลังที่เงียบหายไปนานแสนนาน
ขอให้มิตรภาพของเรายืนยาวเหมือนชื่อถนนมิตรภาพที่ยาวตลอดประเทศไทยนะคะ
สุขสันต์ทั้งวันนะคะ สวัสดีค่ะ
มิตรภาพ...ตามครรลอง.....
ต้องไม่ปอง......ทำร้ายกัน....
พี่จิ๊บคะ...ท่อนนี้กะปุ๋มชอบจังเลยคะ...หากว่ามิตรภาพที่แท้จริงต้องไม่มีการทำร้ายกัน นอกเสียจากว่ามิตรภาพนั้นจะแอบแฝงและเคลือบแคลง...ในเป้าประสงค์แห่งมิตรภาพที่จอมปลอม...
ขอบคุณคะ
*^__^*
คุณจ๊อด...
น้องชาย..ที่น่ารัก..ขอบคุณมาก..มิตรภาพคือสิ่งที่สวยงาม...เสมอ...แต่คนบางคนก็มักมาล้อเล่นกับมิตรภาพที่เรามีให้เสมอ...
แต่...เราก็ไม่เคยเสียศรัทธาต่อมิตรภาพนั้น...เพียงแต่ระวังมากขึ้นเท่านั้น...กับการที่เราจะได้เจอมิตรภาพที่ไม่แท้...
*^__^*
อ.โอ๋คะ...
กะปุ๋มยังคงเชื่อในสิ่งที่ดีงาม...และการสัมผัสได้..
บางครั้ง บางเวลาอาจมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเรา..
แต่เราไม่จำเป็นต้องไปวิ่งร้องขอให้คนทั้งโลกมาชอบเรา..
สิ่งสำคัญ...อยู่ตรงที่ว่า..
เรานั้นนับถือตัวเราเองมากแค่ไหน...
อาศัย..พึ่งพิงจิตวิญญาณใครบ้างหรือเปล่าต่อการต่อลมหายใจเขาเรา...
...
เราควรยืนอย่างทรนงในศักดิ์และศรีแห่งความเป็นมนุษย์...
มากกว่าที่จะไปห้ำหั่น..ใคร...
กะปุ๋มยังเชื่อในความนิ่ง...และศรัทธาต่อการทำดี...
สิ่งที่ปองร้ายทั้งทางกาย วาจา และใจ...สิ่งนั้นกะปุ๋มคิดว่าหากเราเปิดใจไม่รับ...สิ่งร้ายนั้นก็อาจจะสลายหรือย้อนกลับ...
ต่อศรัทธาที่ดีงามในมิตรภาพที่สัมผัสได้
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
*^__^*
ครูอ้อย..
กะปุ๋มมาไม่ทันได้ทักสวัสดีกับครูอ้อยเลยคะ...ช้าหน่อยหวังว่าก็คงไม่เป็นไรนะคะ...
...
ขอบพระคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีงามเสมอนะคะ...
สื่อสัมผัส..ที่อกมาจากความจริงใจ...แม้ไกลแสนไกลเพียงใดหากสื่อนั้นบริสุทธิ์...เราก็สามารถสัมผัสได้...ด้วยใจนะคะ...
*^__^*
พี่เม่ยและครูอ้อยคะ...
ด้วยเพราะที่เราเชื่อในสิ่งที่ดีงามในมิตรภาพอย่างบริสุทธิ์ใจนี่แหละคะ..จึงเหมือนเป็นด้านมืดอีกด้านแห่งชีวิตที่ทำให้เกิดมิตภาพที่จอมปลอม...จากคนที่เข้ามาเพื่อหวังอะไรจากมิตภาพนั้น
...
แม้..ใครนั้นจะทำลายมิตรภาพลงด้วยจิตที่อกุศล..แต่หากเราไม่ขุ่นมัวไปตามนั้น...สักวันเราก็จะหลุดพ้นนั้นได้อย่างถาวร
...
บางครั้งมิตรภาพที่ไม่แท้นี้...อาจส่งผลให้เรามองเห็นอีกมิตรภาพหนึ่งที่หยิบยื่นให้เราเสมอทั้งในยามเราทุกข์และสุข...ทั้งทางตรงและทางอ้อม...
ทำให้เรามองเห็นมิตรภาพที่แท้และไม่แท้ได้ชัดเจนขึ้น..
*^__^*
Dr.Ka-poom นอนดึกจังเลยนะคะ รักษาสุขภาพ Take Care นักเรียนพูดกับครูตอนเลิกเรียน ครูอ้อยจะขอยืมมาพูดตอนจบการทักทายนะคะ
ไปทำงาน ไปไกล ยังเข้ามาหากัน เพื่อมิตรภาพที่ยั่งยืน
ครูอ้อยก็เตรียมไปทำงาน ไม่ไกล แต่อาจจะหายหน้าไปจาก gotoknow
ไปเก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีมาฝาก
คิดถึงกันและกันนะคะ สวัสดีค่ะ
Take Care***
อรุณสวัสดิ์เช้าวันสดใสค่ะ ^_^
ขอบพระคุณดร.กะปุ๋มคนสวยมากค่ะ ^_^ สำหรับพลังใจในอีก 1 วันงดงาม
ดั่งที่เราคุยกันทาง E-mail ครั้งนั้น มีบางกรณีเล็กๆ ที่เกิดจากการสื่อสารที่ไม่เห็นตัว แววตา และหัวใจ ก็อาจทำให้เกิดความผิดพลาดในการสื่อสารได้ ^_^ แต่โอ๋จะพยายามใหม่อีกครั้งค่ะ ด้วยจิตบริสุทธิ์ ติดตามความเป็นไป... และหวังให้ GotoKnow.org เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ที่พึงประสงค์และสวยงามของไทยค่ะ
ด้วยความนับถือศรัทธาในสุภาพสตรีในดวงใจจากใจที่เต็มตื่นยิ่งขึ้นทุกวัน...
โอ๋คะ ^_^
ครูอ้อยคะ...
เราต่างมีเวลาเหลือน้อยมากเลยต่อการมีลมหายใจอยู่...หากทุกขณะจิตที่เราสามารถทำสิ่งที่ดีงามในชีวิตได้กะปุ๋มก็ไม่อยากที่จะละเลยต่อการทำสิ่งนั้นเลย...
ชีวิตใช่ว่าไม่เคยผิดพลาด...เนื่องเพราะความผิดพลาดนี่แหละจึงต้องรีบแก้ไข...เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่อยู่ด้วยความศรัทธาใน"ตนเอง"อย่างแท้จริง...
...
ขอบคุณนะคะสำหรับความห่วงใย
ครูอ้อยก็ดูและสุขภาพเช่นเดียวกันนะคะ...หากเราสามารถสร้างทุนแห่งชีวิตให้แก่ตนไว้ได้ทั้งกายและจิต...ทำได้ก็รีบลงมือทำนะคะ...กะปุ๋มดูเหมือนทำงานเยอะ..พักผ่อนน้อย...แต่นั่นก็ไม่ได้ประมาทต่อชีวิต ยิ่งงานเข้ามามากเท่าไร...ยิ่งต้องสร้างทุนแห่งการมีอยู่สุขภาพที่ดีทั้งกายและจิตมากขึ้นเท่านั้นคะ
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
อ.โอ๋คะ...
สิ่งใดที่เข้าไปกระทบแห่งจิตไม่ว่าจะด้วยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม กะปุ๋มต้องขออภัย อ.โอ๋ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ...ด้วยเจตนาที่ดีงามไม่เคยคิดที่จะทำร้ายใคร...แต่บางครั้งบางครา...สิ่งที่เราทำไปอาจทำให้ใครอีกหลายคนต้องกระทบ...
...
เมื่อทราบจะรีบพยายามแก้ไข...และกะปุ๋มก็ยังคงเชื่อและศรัทธาในความจริงใจและเจตนาที่ดีงามเสมอ แม้บางคนบางท่านอาจแปลเจตนาเราผิดไป...กะปุ๋มก็จะไม่อธิบายอะไรมากมาย หากแต่หยิบยื่นความจริงใจที่ผ่านจิตที่แท้ไม่เคลือบแฝง...
...
ดูๆ...กันไปนะคะ อ.โอ๋ ภาพที่เราเห็นอาจไม่ใช่ที่เราคิด หรือสิ่งที่เราคิดอาจไม่ใช่ภาพที่เห็น...มีสิ่งมากมายที่เราต้องเรียนรู้กันนะคะ...แต่กะปุ๋มก็ยังเชื่อมั่นในเจตนาที่ดีงามเสมอ
ด้วยความศรัทธาแห่งความจริงใจ
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณฟ้าใหม่...พี่สาวของกะปุ๋ม...
เราต้องเชื่อและศรัทธาในตัวเอง...
การเรียนรู้ที่เราร่วมเรียนรู้เรื่อง...ต่างๆ สมัยเรียน satir' Model ทำให้กะปุ๋มเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างต่อ "ชีวิต"...
และบอกกับตนเองว่าเราต้องผ่านแบบทดสอบแห่งชีวิตนั้นไปให้ได้...และไม่ค้างคาสิ่งที่เป็น unfinish ในจิตใจตน...
ระลึกถึงและเป็นกำลังใจเสมอนะคะ
กะปุ๋ม