สภากาแฟ ก่อชุมชน"ก็อปแก็ป"
ชุมชนนักปฎิบัติ "ก็อปแก็ป" ร่วมกันทำเรื่องเล็ก ให้เป็นเรื่องใหญ่
...
ช่วงพักทานอาหารกลางวัน
รุ่นน้องเล่าให้ฟังถึงประสบการณ์ตกเครื่องบินระหว่างประเทศ
เพราะเวลาออก ที่ระบุในตั๋วเครื่องบิน 28 พฤศจิกายน 0.05 น.
หากเป็นท่าน จะออกจากบ้านเวลาใด
ก. 22.00 น. วันที่ 27 พฤศจิกายน
ข. 22.00 น. วันที่ 28 พฤศจิกายน
..
เมื่อรุ่นน้อง เลือกข้อ ข. เมื่อไปถึงสนามบิน
เจ้าหน้าที่สายการบิน
"เอ่อ เที่ยวนี้ออกไปเมื่อวานนี้คะ !"
ทำให้นึกไปถึงว่า หากเอเยนซี่ออกตั๋วบิน
ช่วยเขียนเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่า
0.05 น. 28 พฤศจิกายน ( 2 ชั่วโมงจาก 4 ทุ่มวันที่ 27 พ.ย)
อาจช่วยลดจำนวนคนตกเครื่อง จากความสับสนนี้ได้หลายคน
..
เราคุยกันต่อ ไปถึงเรื่องฉลากยา ที่มีปัญหา
ยากินก่อนอาหาร (ac) ที่ผู้ป่วยมักลืม
เนื่องจาก ยาส่วนใหญ่กินหลังอาหาร (pc)
จะเป็นอย่างไร หากเขียนเพิ่มเติมในฉลาก
เช่น Glibenclamide 1 X 2 ac (กินตอนยังหิว) ?
###
เชื่อมโยงมาถึง สิ่งที่ข้าพเจ้าขอเรียนเชิญชวน
ผู้ที่สนใจจะทำเรื่องเล็ก ให้เป็นเรื่องใหญ่ (ในทางดี)
หากท่านเป็นผู้ได้สัมผัสกับโรคเรื้อรัง โรคมะเร็ง
ไม่ว่าท่านจะเป็นคนให้การดูแล หรือ ผู้ได้รับการดูแล
..
ชุมชนนักปฎิบัติ โรคเรื้อรังและบริบาลบรรเทา
"ก๊อปแก๊ป" Cops CAP: Chronic And Palliative
เชิญมาคุยแบบคนกันเองคะ
..
เรื่องเล็กๆ ไปสู่เรื่องใหญ่..
ไม่มีประสบการณ์ใดไร้ค่า
เหมือนประสบการณ์ตกเครื่อง ในวงกินข้าว
ก็ยังจุดประกายความคิดได้
..
ปฎิบัตินำไปสู่ Model
โดยส่วนตัวข้าพเจ้าสนใจ Macoll's chronic care model
เรียนรู้แนวทางเพื่อให้ได้มา และการใช้สอย
แต่ไม่คิดว่าควร "นำเข้า" Model มาใช้เป็นเครื่องมือนำไปสู่การปฎิบัติ
ตรงกันข้ามการปฎิบัติต่างหากนำไปสู่ Model
หลายประเทศ รวมทั้งประเทศจีน ได้พัฒนา Model ของตนเอง
(ดูภาพได้ที่นี่คะ)
**เหตุใด คนไทยจะพัฒนา Model ของเราเองบ้างไม่ได้เล่า ? **
...
Model นี้ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง
เป็นผลงานในนามของทีม
ฐานความรู้ของ Model นี้ก็ไม่ได้เป็นของใคร เป็นของแผ่นดิน
การเข้าสู่ชุมชนแห่งนี้
ท่านไม่ต้องย้ายสำมะโนครัว..
ต่างคนต่างอยู่บนจุดยืน
เคารพ บนความเชี่ยวชาญที่หลากหลายของแต่ละคน
ท่านมิได้เข้ามาอยู่ภายใต้ชายคาใคร
ท่านเข้ามาเพื่อช่วยกันปลูกต้นไม้ ในสวนสาธารณะ
ข้อมูล เครื่องมือต่างๆ ที่ท่านสร้างขึ้น ก็ยังเป็นของท่าน
เพียงนำมาเป็นอุปกรณ์ สร้างงานร่วมกัน
..
หวังว่า อีก 6-12 เดือนข้างหน้า
เราคงได้มาจิบกาแฟ (ดอยช้าง?) กันนะคะ
ความเห็น (24)
เห็นด้วยค่ะ.. คิดการใหญ่ได้ แต่ควรขับเคลื่อนจากจุดเริ่มต้นเล็กๆ เพื่อปูรากฐานที่มั่นคงในกลุ่มคนที่มีศรัทธาร่วมกัน..ขอให้กำลังใจค่ะ..
เรื่องตกเครื่อง แรก ๆ ครูน้องก็มีปัญหาประมาณนี้ แต่หลัง ๆ ต้องไปถึงสนามบินตั้งแต่ 27 พย.ล่ะค่ะ เพื่อขึ้นเครื่องเวลา 0.05 น. ของเช้า 28 พย.
เห็นด้วยว่า การสร้าง Model ในการดูแลโรคเรื้อรังตามบริบทไทย นั้นเป็นเรื่องใหญ่ครับผม
ที่ป่าติ้วคนไข้เบาหวานตกรถ(มีเที่ยวเดียวในหมู่บ้านที่ห่างไกลที่สุดบ้านคำกลาง)
พัฒนาระบบจนเกิดความร่วมมือเพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยเบาหวานหลายภาคส่วน
เป็นชุมชนต้นแบบ ขยายผลต่ออีกหลายแห่งเชียวค่ะ
อาจารย์หมอสบายดีนะคะ
ขอบคุณคะพี่ใหญ่ โครงการใหญ่ที่ก่อฐานจากจุดเล็กๆ ของคนที่มีศรัทธาร่วมกัน..
เช่นเดียวกับ Model ที่มีได้มีขึั้นลอยๆ ในอากาศ ควรมีตัวอย่าง หลักฐาน จากจุดเล็กๆ ขึ้นมาสนับสนุนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูนิภารัตน์..กับดักจากเครื่องออก ช่วงคาบลูกคาบดอก เที่ยงคืน ตีหนึ่ง (และมักเป็นบินระหว่างประเทศ)
หลายคนเรียนรู้จากความผิดพลาด
แต่ส่วนหนึ่ง ทางเอเยนซี่ รวมทั้งสายการบินที่ออกตั๋วน่าจะช่วยย้ำเตือนได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ป๊อป..
Model การดูแลโรคเรื้อรังตามบริบทไทย
น่าจะเป็นโอกาส แสดงพลัง จากการผสมผสานศาสตร์หลายแขนง
..
การสร้าง "Model" เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้เห็นภาพร่วมกัน
แต่คุณค่าที่แท้จริง คือ ผลผลิตจากโครงการเล็กโครงการน้อย
อย่างที่ อาจารย์เอ่ยถึง Evidence based practice ใน focus system เป็นแนวทางที่น่าสนใจอย่างยิ่งค่ะ
ยอดเยี่ยมมากคะ ตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมอย่างนี้เป็นสิ่งที่มีคุณค่า
เริ่มจากความสำเร็จหนึ่งหน่วยงาน
สามารถสกัดบทเรียนไปสู่การปฎิบัติ ในหน่วยงานอื่นได้
...
ในมุมมองส่วนตัว อาจแตกต่างไปจากท่านอื่นบ้างคือ
ไม่จำเป็นที่หน่วยงานต้นแบบ ต้องเผยแพร่ในรูปถอดบทเรียนตนเอง (ไม่ต้องเผยแพร่ แต่เก็บไว้ใช้พัฒนาตนเอง)
ส่วนที่เผยแพร่น่าจะเป็นข้อมูลตามจริง ส่วนที่เป็นคีย์เวิร์ด who, what, when, where
ส่วนการวิเคราะห์ "why" ละทิ้งไว้ให้เป็นความท้าทาย ต่อผู้มาเรียนรู้ภายหลัง
.
สวัสดีครับ...
ผมสมัครมาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ...
ชุมชนนักปฎิบัติ โรคเรื้อรังและบริบาลบรรเทา
"ก๊อปแก๊ป" Cops CAP: Chronic And Palliative
เพราะบรรทัดสุดท้ายนี้แหละครับ...
จะได้มาจิบกาแฟ (ดอยช้าง?) กันครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอป.
- การตกเครื่องคราวนี้เป็นประสบการณ์ชีวิตนะคะ คงไม่ถึงกับเครียดนะ
- สำหรับแนวทางการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ที่เป็นสิ่งดีๆแบบนี้ คุณยายสนับสนุนเต็มที่ค่ะ
นอกจาก "ดอยช้าง" ก็มี "ดอยตุง", "ดอยวาวี" ฯลฯ
แล้วมี "ดอย" อะไรอีกอ่ะ คุณหมอบางเวลา ป. กุ้งเผา
ขึ้นไปทานกาแฟกันบน "สถานีเกษตรที่สูงขุนช่างเคี่ยน ดอยปุย" เลยบ่ ;)...
คุณหมออดิเรก สั่งสมประสบการณ์ จนตกผลึกทางความคิด
โดยเฉพาะเรื่องเล่า การเยี่ยมบ้าน มีคุณค่าจริงๆค่ะ
จึงยินดีมากมายที่ได้ร่วมกลุ่มผ่านทั้ง R2R, AI และ CAP นี้..
ส่วนจิบกาแฟ..แน่นอนค่ะ :-D
ขอบคุณค่ะ พี่มนัสดา อยากเรียนเชิญเข้ากลุ่ม CAP ด้วยกัน
ฟังจากเรื่องโรงเรียนเบาหวานแล้ว
เรื่องเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอย่าง
คนไข้ที่ได้รับยาหลายตัว ไม่กล้ากินพร้อมกันเพราะกลัวจะไปตีกันในท้อง.. ก็เป็นสิ่งน่าสนใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
แค่นึกถึงกลิ่นกาแฟหอมๆ รายล้อมด้วยแมกไม้ป่าเขา
กับเหล่าเทวดา-นางฟ้าใจดี สนทนาเชิดชูปัญญากัน บรรยากาศคงอบอุ่น
ช่วงนี้เทวดาปลูกต้นไม้คงจะยังไม่ได้ออกไปไหนหลายปีค่ะ คงต้องเฝ้ารักษาดูแล
ลูกๆต้นไม้ให้เติบโตซะก่อน(อีก5ปีข้างหน้า)
แต่ก็วางแผนชีวิตไว้ว่าอายุ40เมื่อไหร่ จะได้วางถอยจากสิ่งที่ทำมามากมาย(พอ-และเหนื่อย!)
ปล่อยให้หลานๆคนรุ่นใหม่ได้สานต่อ.
เมื่อนั้นชวนกันไว้จะสะพายเป้คนละใบ(กะพ่อหนุ่ม(เหลือ)น้อย)ขึ้นรถไฟไปทัวร์เมืองเหนือ(จิบกาแฟบนดอย)เที่ยวชมโครงการหลวงและเยี่ยมบรรดาญาติๆที่อยู่ เชียงใหม่ พะเยา เชียงราย น่าน แพร่ ลำปาง พิษโลก ฯลฯ (ให้ฉ่ำแกร่)
.....(ถึงวันนั้นหากข้าพเจ้ายังไม่กลับบ้านเก่าซะก่อน!
หวังว่าคงได้พบเจอกับคุณหมอนะคะ).....
ไม่มีอะไรไร้ค่าจริงๆครับอาจารย์..
เรื่องธรรมดาของเราอาจกลายเป็นเรื่องไม่ธรรมดาของคนอื่นอีกนับไม่ถ้วนได้..ครับ
และคนไทยคิด Model ได้ครับ..
อนุโมทนากับก็อปแก็บ คอมมูนิตี้ด้วยนะครับ..
ผมมีเรื่องคล้ายๆกันมาเล่าในตอนต่อๆไปครับ..
อ้อกาแฟดอยช้างอร่อยมากมายครับ
พูดถึงเรื่องกาแฟ..ได้กลิ่นกาแฟหอมๆ ลอยท่ามกลางอากาศเย็นๆ ยามเช้า..เชิญเลือกตามใจชอบคะ
ดอยช้าง : รู้จักสาขาเดียว ที่อยู่ติดสวนสุขภาพ แต่งไฟสวยงามโดดเด่น
ดอยตุง สาขาบนถนนนิมมาน คงเพิ่งเปิดใหม่ ยังไม่เคยลองค่ะ แต่ว่ากันว่าภายในมี outlet แสดงสินค้าพื้นเมืองด้วย
วาวี มีสาขามากมาย เจาะตั้งแต่ใต้อาคารห้องสมุดคณะแพทย์
แต่สาขาที่ชื่นชอบเป็นพิเศษคือ นิมมานซอย 9
ภาพจาก http://www.visit2cm.com
ดอยปุย..ยังไม่เคยไปแต่น่าลองค่ะ
คุณหมอบางเวลา ป. กุ้งเผา ...
จากบันทึก แวะไปกินกาแฟสดที่ดอยปุย ( ๔ ) : กาแฟสด และ การเดินทางกลับ พร้อมคำร่ำลาของพระอาทิตย์ยามอัสดง
กาแฟสด สถานีเกษตรที่สูงขุนช่างเคี่ยน ดอยปุย มีแต่กาแฟสดร้อน เพราะไม่มีน้ำแข็ง ;)...
ชุดละ ๓๐ บาท ผมชอบขึ้นไปนั่งละเมียดตรวจงานนักศึกษาที่นั่น และคุยกับป้าคนขาย
รถยนต์ขึ้นได้แต่ต้องระมัดระวังครับ ;)...
อ๋อ เดี๋ยวทางลงแม้วดอยปุย มีร้านกาแฟสดที่สถานีเกษตรสวนสองแสนด้วยนะครับ ;)...
ไปแอ่วเจียงฮายมา3วันเน้อ เลยนำภาพมาฝาก
สวัสดียามเช้าพร้อมกาแฟส่งกลิ่นละมุน ข้างตัวค่ะ :-)
การปลูกต้นไม้เป็นการลงทุนระยะยาว เป็นมรดกทั้งต่อลูกหลานและ ต่อแผ่นดินด้วย..มีอิสระท่องเที่ยวตอนอายุ 40 เป็นแผนชีวิตที่น่ารื่นรมย์จังค่ะ
..หากมาเชียงใหม่ อย่าลืมบอกกันนะคะ
"..เรื่องธรรมดาของเรา
อาจกลายเป็นเรื่องไม่ธรรมดาของคนอื่นอีกนับไม่ถ้วนได้"
เห็นด้วยค่ะ
เมื่อเปรียบเทียบกับคนใกล้ๆ ดูเหมือนใครๆ ก็ทำได้แบบนี้
แต่เมื่อเปรียบเทียบกับคนในบริบทอื่น
ทำให้เห็น จุดแตกต่าง..
ในประวัติศาสตร์ การคิดค้นยาโรคความดันโลหิตสูง
เช่น ACEI ก็เกิดจากการศึกษา
เปรียบเทียบคนธรรมดากับ
คนกลุ่มหนึ่งที่มีภาวะพร่องฮอร์โมนชนิดหนึ่งมาแต่กำเนิด
แล้วมีอาการคล้ายกับคนเป็นโรคไตจากความดันโลหิตสูง
...
การค้นหาสิ่งดีๆ จากเรื่องดีๆ ที่อาจารย์นำมาเป็นตัวอย่าง
เล่าใน G2K สร้างแรงบันดาลใจจริงๆ ค่ะ
บรรยากาศแบบนี้ใช่เลย :-)
ได้ไอเดีย การใส่ชื่อสถานที่ พร้อมผู้ถ่ายภาพ ใส่ไว้ในกรอบ
ง่ายต่อผู้นำไปใช้ต่อ อ้างอิง โดยไม่ละเมิดลิขสิทธิ์
..
ขอบคุณมากมายค่ะ
อาจารย์ได้ถ่ายภาพคู่กับอาจารย์เฉลิมชัย ด้วย
เป็นบุคคลที่น่าสนใจจริงๆ ค่ะ
อวยพรให้ก็อปแก็ป เจริญเติบโตมีพลัง ช่วยทั้งคนทำงานทุกฝ่ายและผู้ป่วยค่ะ
ไม่ใช่คอกาแฟนักจึงชอบเลือกร้านกาแฟที่มีเค้กอร่อย ดังนั้นเวลามาเชียงใหม่ นอกจากร้าน "เค้กอร่อย Love at first Bite" แล้ว ยังชอบอีกที่ที่บรรยากาศดีสงบเงียบและเค้กอร่อยเพราะเป็นเค้กโฮมเมด ที่มีผู้นำมาส่งใหม่ๆทุกวัน เป็นร้านกาแฟดอยวาวีปากทางเข้าFour Seasons แม่ริม มีGallery และร้านน่ารักๆสามสี่ร้านค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ
หวังไว้ว่า ชุมชนก๊อปแก๊ป จะพบปะที่ร้านเค้กและกาแฟสบายๆ
ได้เติบโตทั้งงาน และ(ออกข้าง :-)ทั้งผู้ร่วมงาน
ภาพเค้กช็อกโกแล็ตน่าทานจังค่ะ..สาขาแม่ริมยังไม่เคยไปสักที
สำหรับร้าน Love at first bite เคยไปทานกับเพื่อนเมื่อ..10 ปีก่อนได้ค่ะ จำได้ว่าเค้กก้อนละ 50 กว่าบาท ในความรู้สึกตอนนั้นค่อนข้างแพง แต่เนื้อเค้กเข้มข้นกว่าร้านทั่วไปจริงๆ