ใจเปล่า เล่าเปลือย

ยุ่งกับความว่าง จึงไม่ว่าง ว่างจากความหมาย ว่างจากคุณค่า แต่ไม่ว่างจากปัญญาในความจริง

ใจเปล่า เล่าเปลือย

            บทกวีซื่อๆ กับรอยยิ้มที่แฝงในทุกท่วงถ้อยแห่งคำ  บทความนี้อ่านแล้วมีความสุข  สะท้อนความรู้สึกตนเองอย่างหลีกเลี่ยงมิได้  ผ่านไปจนจบก็รีรอทิ้งช่วงเวลาให้กับชีวิตแล้วก็นำมาอ่านใหม่อีกรอบ  ความสวยงามแห่งธรรมที่สื่อทอดออกมาด้วยภาษาแห่งใจย้ำอรรถรสในการอ่านยิ่งขึ้น  เนื้อความผ่านตา  หยิบยกมาเตือนใจ....ใคร่อยากบอกกล่าว......

ยุ่งกับความว่าง  จึงไม่ว่าง

        ว่างในความยุ่ง คือ ว่าง

                 ว่างกับไม่ว่าง ไม่ต่างกัน

                       วางความยุ่ง จะได้ว่าง

                          วางความว่าง จะได้ไม่ยุ่ง

          “ ทุกสรรพสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ”

          ว่างเมื่อวางใจเป็น

          ว่างจากความหมาย ว่างจากคุณค่า

          แต่ไม่ว่างจากปัญญาในความจริง.//

“””””บางคนเรียกร้องความรัก จึงกลายเป็นคนไม่น่ารัก

บางคนแสวงหาความสำเร็จจนชีวิตครอบครัว มิตรภาพ และสุขภาพล้มเหลว

ความทุกข์นั้นเจ้าเล่ห์แสนกล

*****ในทุกข์นั้นไม่ยาก เพียงรู้จักอด “ความอยาก”  ก็จะไม่รู้สึกขาดแคลน

[โสภณ เปียสนิท]

ยุ่งกับว่าง จึงไม่ว่าง เอ....จะคม หรือ งง ดีนะนี่