นักศึกษาปริญญาเอกของมหาวิทยาลัยวิจัยคือใคร
ผมมีข้อสังเกตว่า มีหลายมหาวิทยาลัยในประเทศไทยเปิดหลักสูตรปริญญาเอกเพื่อบริการคนที่ อยากได้ปริญญาเอก และในหลายกรณี ไม่อยากเรียนแบบที่ยากนัก อยากเป็นด็อกเตอร์ ไม่ได้อยากเรียน การทำเช่นนี้ ไม่ใช่กิจของมหาวิทยาลัยวิจัย
มหาวิทยาลัยวิจัยไทย ควรนิยามความหมายของ นศ. ป. เอกเสียใหม่ ว่าไม่ใช่คนที่ต้องการเข้ามารับ ถ่ายทอดความรู้ และหัวใจของการเข้ามาเป็น นศ. ป. เอก ไม่ใช่เพียงเพื่อได้ปริญญา แต่ต้องการเข้ามาบ่มเพาะ และแสวงหาโอกาสการสร้างตัวไปเป็นนักวิจัย หรือนักวิชาการ
นศ. ป. เอก ใน ม. วิจัย คือผู้เข้ามาร่วมทำงานวิจัย ไม่ใช่ผู้เน้นการเข้ามาดูดซับความรู้ที่มีอยู่แล้ว แต่เป็นผู้เน้นการเข้ามาร่วมสร้างความรู้ใหม่
เกณฑ์ในการเสาะหา นศ. ป. เอก ของ ม. วิจัย คือ ความพิศวง (fascination) คลั่งใคล้เรื่องที่ต้องการเรียนรู้นั้น ที่แสดงออกมาเป็นพฤติกรรม ไม่ใช้สักแต่บอกว่าตนคลั่งใคล้
นศ. ที่มีความพิศวง คลั่งใคล้ รุนแรง แสดงออกมาเป็นพฤติกรรมการเข้าร่วมงานวิจัย การตั้งคำถาม การเสนอแนวทางวิจัย ที่ดี มีนวัตกรรมและความเป็นไปได้สูง คือคนที่มีพลังภายในด้านการวิจัย คนแบบนี้คือสินทรัพย์ทางปัญญาด้านการวิจัย มหาวิทยาลัยวิจัยต้องหาเงินเป็นทุนเล่าเรียน (scholarship) สำหรับคนแบบนี้
มหาวิทยาลัยวิจัยแห่งใด มีสัดส่วนของ นศ. ป. เอก ที่มีคุณสมบัติดังกล่าวมาก ก็จะมีโอกาสผลิตผลงานวิจัยใหม่ๆ ออกมามาก เป็นการสร้างผลงานหลักของมหาวิทยาลัยวิจัย
จะให้ นศ. ป. เอกที่มีเลือดบ้าอยู่ภายใน ทุ่มเททำงานวิจัยอย่างได้ผล ก็ต้องมีเครื่องอำนวยความสะดวกที่เหมาะสม เช่นที่พัก ซึ่งอาจต้องจัดที่พักชนิดครอบครัว เพราะ นศ. เหล่านี้เป็นผู้ใหญ่ หลายคนมีครอบครัวแล้ว
นอกจากนั้น มหาวิทยาลัยวิจัยต้องอดทดต่อเลือดบ้าของคนเหล่านี้ เพราะเลือดบ้าแบบนี้มีทั้งส่วนดีและส่วนที่เกินพอดี ผู้บริหารมหาวิทยาลัยวิจัยควรได้อ่านหนังสือชีวประวัติของ John Nash นักคณิตศาสตร์รางวัลโนเบล ชื่อหนังสือว่า A Beautiful Mind โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่บอกว่าผู้บริหารมหาวิทยาลัย Princeton ต้องแกล้งทำไม่รู้ไม่เห็นต่อพฤติกรรมแผลงๆ ของ John Nash ตอนเป็นนักศึกษา
วิจารณ์ พานิช
๒๑ พ.ย.๕๔
กำลังอยากต่อศึกษาต่อพอดี เลยแวะมาอ่าน
ขอบคุณมากนะคะ จะแวะมาติดตามบ่อยๆๆค่ะ