53.กระทงไม่หลงทาง (ภาค 2)

กระทง

วันนี้ผู้เขียนว่าจะไม่เขียนบล๊อคใน GTW แล้วเพราะเพื่อนให้ข้อคิดว่า "เลิกเถอะ หมดเวลาแล้ว" ผู้เขียนเชื่อนะ เพราะมันหมดเวลาแล้วจริงๆ แต่ขอเขียนอีกซักครั้งสองครั้งเถอะนะ...แล้วจะเลิกตามคำที่เพื่อนบอก....

ปลายเดือน ต.ค. 52 ผู้เขียนเริ่มฝึกหัดเขียนบล๊อคใน GTW ในบล๊อคที่2และ 3 ต่อเนื่องกัน ในหัวข้อ "วันเพ็ญเดือนสิบสอง" และ "กระทงไม่หลงทาง"....นั่นแสดงว่ามันผ่านมาแล้ว 2 ปีเต็ม...วันนี้เป็นวันลอยกระทง ทำให้คิดถึงเมื่อสองปีที่ผ่านมา...เราฝึกหัดเขียนในบล๊อค GTW มีเพื่อนๆให้กำลังใจจำนวนมาก...ลองอ่านดูใหม่ก็ขำดี

แต่กระทงในปีนี้ไม่เหมือนและเหมือนเมื่อสองปีที่แล้ว ที่เหมือนคือพระจันทร์ขึ้นเต็มดวงสวยงามมาก และเสียงประทัด พลุ ดอกไฟ ก็คงเหมือนเดิม....แต่ปีนี้มีโคมไฟให้ได้ดูเหมืนจะคอยเตือนทุกคนว่าชีวิตคนเราอาจจะรุ่งโรจน์ สดใสเหมือนโคมไฟแต่สุดท้ายชีวิตก็มอดดับกันทุกคนเหมือนดวงไฟไม่วันหนึ่งวันใดมันก็ต้องถึงวันดับ...ดังนั้นจงทำแต่ความดี...คิดถึงบุคคลที่เขาทำดีกับเรา...ไม่คิดทำลายเขาหรือใครทั้งนั้น...ต้องมองโลกในแง่ดีและนึกถึงผู้มีพระคุณกับเรา.........สายน้ำที่สร้างความทุกข์ระทมให้เพื่อนพี่น้องแทบทุกหย่อมหญ้า...ก็จงมองว่ามันคงจะมีดีบ้างแหละ.....เห็นหนุ่มสาวควงคู่กันไปลอยกระทงแล้วคิดถึงตนเองตอนเป็นหนุ่มสาว...แล้วตอนนี้ละเป็นท่าน สว.แล้วแต่ถึงอย่างไรเราก็ยังมั่นใจว่า "กระทงไม่หลงทาง" ????

เขียนใน GotoKnow โดย ผศ. เดชา สว่างวงศ์
ใน ชีวิตของฉัน

คำสำคัญ (Tags): #กระทง

หมายเลขบันทึก: 467853เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2011 23:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 21:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน