เมื่อฉันเป็น.....มะเร็งเต้านม


เมื่อฉันเป็น.....มะเร็งเต้านม

                                     เมื่อฉันเป็น.....มะเร็งเต้านม

           วันที่ฉันรู้ว่าตนเองเป็นมะเร็งเต้านมแน่นอนคือ วันจันทร์ที่  ๒๖  กันยายน  ๒๕๕๔ ด้วยความใจดีของคุณหมอ คุณพยาบาลที่ศูนย์มะเร็งอุบลฯ และที่จะต้องจำไว้จนวันตายคือน้องชายคนเดียวของฉันเองที่เมื่อเขารู้ว่าพี่เป็นมะเร็งเขากระวนกระวายกว่าเราอีก  ในใจของเราแล้วเมื่อรู้สมองนี้นิ่งเลย  แต่แสดงอาการไม่ได้เพราะตนที่รักเราห่วงเราเขานิ่งจะกังวล และลูกสาวของฉันก็กำลังไม่สบายไม่อยากให้เขาห่วงเรา วันศุกร์ที่  ๓๐  กันยายน  ๒๕๕๔  อาจารย์คุณหมอประวิทย์นัดผ่าตัดเอาเต้านมออกหมด  กำลังใจเยอะมากจากสามี  ลูกสาวที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาล น้องๆ หลานๆ เพื่อนครูที่โรงเรียน ผ่าแล้วแต่บอกยังไม่ได้ว่าเป็นระยะใดต้องตรวจก้อนเนื้อก่อน คุณหมอเก่งมากนอนโรงพยาบาล  ๔  วันคุณหมอให้กลับบ้านได้ดูแลแผล ล้างแผลโรงพนาบาลใกล้บ้าน  ได้ถุงระบายเลือด น้ำเหลืองกลับบ้านด้วย ไปตัดไหม้เมื่อวันที่  ๑๒  ตุลาคม  ๒๕๕๔ ฟังผลด้วย  คุณหมอบอกกำลังเริ่มระยะ ๒ ไม่ลามไปที่ใด  แค่ฟังว่าไม่ลามก็มีกำลังใจแล้ว คุณหมอธนุตย์นัดให้คีโม  วันศุกร์ที่  ๒๘  ตุลาคม  ๒๕๕๔  นอนให้คีโมที่ศูนย์ฯ เป็นครั้งแรก  กำลังใจมากมายคุณพยาบาลก็ให้ความรู้ ให้คึโม ๓ ถุง ก่อนให้ฉีดยาแก้อาเจียน ทานยาอีก ๑ เม็ด เริ่มให้บ่าย ๒ โมง เสร็จเมื่อประมาณ ๖  โมงเย็น พอให้เสร็จยังไม่ถึงชั่วโมง อาเจียนทั้งคืนไม่ได้นอน ตื่นเช้ามาเหม็นทุกอย่างจะอาเจียนอย่างเดียว เวียนศรีษะ คลื่นไส้ ประมาณ ๙ โมงเช้าคุณหมอให้กลับบ้านได้ นั่งรถกลับบ้าน ๒ ชั่วโมง คิดในใจว่าจะตายในรถไม่ได้เพราะเหนื่อยมาก  พอถึงบ้านรอดแล้วเรา แต่  ๑-๔ วันแรกทานข้าวไม่ได้ นอน ทานน้ำ ทานผลไม้ วันนี้วันที่ ๖ เรื่มทานข้าวได้บ้างแต่ไม่มาก วันที่  ๑๖  พฤศจิกายน ๒๕๕๔  คุณหมอนัดให้ยาคีโมครั้งที่  ๒ สู้อย่างเดียว เพื่อคนที่รักและเป็นห่วงเราและที่ลืมไม่ได้คือเราต้องดูแลตนเองให้แข็งแรงด้วย เอาไว้พบกันอีก .....ตอนที่  ๒ นะคะ

หมายเลขบันทึก: 467073เขียนเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2011 13:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม 2012 20:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ได้เห็นพลังของกำลังใจ และความเข้มแข็งของคุณครูคะ

ในรอบให้เคมีบำบัดถัดๆ ไป หวังว่าอาการอาเจียนน่าจะค่อยๆ ดีขึ้นนะคะ

ขอคุณพระคุ้มครอง หายดีโดยเร็วนะครับ


ท่านอาจารย์โสภณ  Ico48

            สาธุสำหรับพรที่ท่านอาจารย์โสภณให้

            ขอบคุณมากนะคะ  สู้ๆ  ค่ะ

ขอบคุณมากนะตะ  คุณ  ป  Ico48

สู้ๆ  กำลังใจ และท่องพุทโธ ได้กำลังใจเพิ่มขึ้นค่ะ

สวัสดีค่ะครูพี่อี๊ด

เห็นพี่อี๊ดเงียบหายไป ขอส่งกำลังใจนะคะ

มีคุณแม่ของเพื่อนเค้าก็เป็น ไปรักษาตัวและก็หาย

กลับมามีนมเป็นของตัวเอง มากกว่าเดิมอีกค่ะ :)

ส่งกำลังใจพี่อี๊ด สุขีส่งท้ายปีเก่า และรับสิ่งดีๆปีใหม่เด้อค่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท