คนตัวน้อยๆ ลุกขึ้นมาทำวิจัย
เพราะเรามัวคิดว่าวิจัยนั้นเป็นเรื่องที่ยาก เราจึงไม่ลงมือทำเสียที ... ความหวาดกลัวต่อความยาก ทำให้เรานั้นปิดกั้นโอกาสต่อการเรียนรู้
R2R เครือข่าย คปสอ.ค้อวัง หรือแม้แต่ R2R รพ.ป่าติ้ว ทำให้ข้าพเจ้าได้เกิดการเรียนรู้ว่า การปราศจากความหวาดกลัวนั้น สามารถดึงศักยภาพแห่งความเป็นมนุษย์ออกมาได้...
"ทำจนสุดความสามารถ"... เป็นบทเรียนที่คนตัวน้อยๆ จาก รพ.ป่าติ้วทำให้ดูทำให้เห็น เป็นตัวอย่าง จากการศึกษา กศน. และเป็นลูกจ้างรายวัน แต่มีพลังมหาศาลที่จะคิดค้นแก้ปัญหางานประจำของตนเองด้วยการทำวิจัย
และนี่เป็นอีกพื้นที่หนึ่ง ... รพ.ค้อวังและเครือข่าย
มีคนตัวเล็กๆ ที่นอกเหนือไปจากแพทย์ พยาบาล เภสัช ทันตแพทย์หรือนักวิชาการสาธารณสุข แต่...มีคนหน้างานที่เป็นกำลังสำคัญมากมายในหลายงานด้วยกันได้เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และมาอย่างมีพลังใจมาก
"เจ้าหน้าที่ศูนย์เปล อย่างน้องโจ๊กเกอร์"...
"หน่วยซ่อมบำรุง อย่างน้องจัน"
หรือ... "คนสวนอย่างตาบุญ"...
ผู้ช่วยเหลือคนไข้อย่าง "น้องปัน"
...
และอีกหลายๆ คนที่มาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพแห่งความเป็นมนุษย์ ด้วยข้อจำกัดของการเรียนรู้ที่จัดขึ้นเพียงหนึ่งวันต่อหนึ่งรุ่น และเพื่อให้ได้มาซึ่งประเด็นการทำ R2R สำหรับผู้ทำกระบวนการถือว่าเป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างยิ่ง
R2R เครือข่ายค้อวัง : คือการเริ่มต้น
R2R เครือข่ายค้อวัง : รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และพลังใจ
จากการมองงานที่ในรุ่นแรกของศูนย์เปลที่มองเรื่องการจัดการเรื่องเปลไม่พอให้บริการ พอมารอบสองน้องโจกเกอร์ มองในเรื่องการคัดกรอง ที่เป็นการคัดกรองในระดับเบื้องต้นของหน่วยด่านหน้าเมื่อผู้ป่วยมาถึง พี่พยาบาลและน้องศูนย์เปลต้องคัดกรองร่วมกันในการพิจารณาผู้ป่วยว่าจะให้นั่ง หรือเดิน หรือใช้เปลนอน
เดิมที...เมื่อก่อน พี่พยาบาลจะเป็นคนตัดสินใจ แต่การจัดการรอบนี้ น้องศูนย์เปลแสดงศักยภาพในการวางแผนเองว่า จะมีแนวทางในการคัดกรองอย่างไร ...ในเบื้องต้น และจะทดลองตามแนวทางการพัฒนารูปแบบการคัดกรองนั้น จากนั้นก็วัดและประเมินผลว่าได้ผลเป็นอย่างไร
ส่วน...ปัญหาหน้างานของน้องจัน ที่เจอปัญหาท่อระบายน้ำตันอยู่เสมอ และต้องคอยไปแก้ไขอยู่เรื่อยๆ ... ก็จะมาวางแผนในการเชิงรุกที่ไม่ต้องมาคอยตั้งรับว่าจะป้องกันการอุดตันท่อนั้นได้อย่างไร
หลายคนบอกว่า ตั้งแต่ทำงานมาไม่เคยได้อบรมหรือเรียนรู้อย่างนี้มาก่อน
สนุกและมีความสุขที่จะทำ
สำหรับผู้อำนวยการอย่างคุณหมอเต๋าเอง...ท่านมองว่าการขับเคลื่อน R2R ครั้งนี้ท่านปรารถนาเพื่อให้บุคลากรในโรงพยาบาลมีชีวิตชีวา มีพลังอันเปี่ยมสุขในการทำงาน โดยดึงผ่านศักยภาพการทำงาน ที่มองเห็นผลสำเร็จของงานร่วมไปด้วย จึงตัดสินใจใช้กระบวนการ R2R เข้ามาเป็นเครื่องมือในการเดินเรื่องพัฒนาคน พัฒนางาน พัฒนาองค์กรในครั้งนี้
...
๒๗-๒๘ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ดูภาพ ;
ความเห็น (6)
คือความศรัทธาในศักยภาพมนุษย์ เมื่อไม่ต้องกลัว ศักยภาพนั้นก็ปรากฎ
ขอบคุณคะ :-)
ศรัทธาและเชื่อมั่น จึงลงมือทำ พลังแห่งศรัทธา
เห็นภาพแล้ว ทำให้หัวใจอิ่มเอิบ ทุกวันนี้ขาดคนดำเนินการ ทำให้งานวิจัยเป็นเรื่องที่มีความสุขและสนุก จนไม่กลัวที่จะทำงานวิจัย อยากเริ่มที่หน่วยงานตนเอง แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร อยากให้ อ.kapoom มาช่วย แต่ยังไม่สามารถทำได้ เพราะภายในองค์กรยังมีมุมมอง R2R เป็นอีกแบบหนึ่ง จะเริ่มได้ก็แต่ตนเอง ทำ R2R ไปเรื่อยๆ คิดถึงวันเก่าๆ ที่ อ.kapoom คุณอุ้มบุญ มาให้แนวคิด R2R ขอบคุณจริงๆ
ขอให้กำลังใจ
กับเส้นทางความสุข กับ R2R
กับทุกท่าน กับทุกเครือข่ายครับ