รอยทาง...แห่งศรัทธา

ทางนี้มีร่องรอย

รอยทาง...แห่งศรัทธา

                         เส้นทางที่เราท่อง
                   ล้วนก่ายกองด้วยขวากหนาม 
                   ต้องฝ่าพยายาม
                   เรียนรู้ตามทางที่ไป

                                       จุดหมายใช่เร็วช้า
                                   หรือใช่ว่าไกลหรือใกล้
                                   สำคัญเดินอย่างไร
                                   และที่ไหนเราหมายปอง

                                        ถนนมีสองเส้น
                                   ให้เลือกเฟ้นด้วยสมอง
                                   เส้นหนึ่งความถูกต้อง
                                   เส้นที่สองความเลวทราม

                                       ก้าวแรกที่เราเลือก
                                   จักเป็นเชือกห้อยติดตาม
                                   ก่อตัวเป็นคำถาม
                                   ให้ครุ่นคิดและใคร่ครวญ

                                        ดูนั่นสิไม้ดอก
                                    ชูช่อหยอกกับลมหวน
                                    และนี่คือเปลยวน
                                    ไว้เอนกายยามอ่อนแรง

                                         ดอกหญ้ายังท้าลม
                                    ผืนฟ้าห่มสุรีย์แสง
                                    คนกล้าจึงต้องแกร่ง
                                    เพื่อทอดทางแห่งศรัทธา

                                         ก้าวแรกคือก้าวเริ่ม
                                    ที่ต่อเติมปรารถนา
                                    ก้าวหลังจักตามมา
                                    เพื่อก้าวหน้าที่มั่นคง...

[แว่นธรรมทอง]

ก้าวแรกคือก้าวเร่ิม

ที่ต่อเติมปรารถนา

ก้าวแรกเพื่อนำพา

สู่เส้นทางที่เป็นเส้นทอง