ความมีจิตใจสาธารณะ

วันนี้...ได้มีโอกาสเข้าไปเยี่ยมชมบล๊อกของหน่วยงานพัฒนาองค์กร ม.วลัยลักษณ์ รู้สึกชื่นชมและยินดี ในความมีจิตใจเป็นสาธารณะ และอยากแบ่งปันความรู้ของทีมงาน ดิฉันได้รับความอนุเคราะห์ทุกอย่างตามที่ขอ และยังร่วม ลปรร. ในบล๊อกของดิฉัน เพื่อช่วยเติมเต็มเนื้อหาในส่วนที่ยังขาด ขอบคุณจริงๆค่ะ... การจัดการความรู้จะเห็นได้ว่ายิ่งแลกยิ่งได้ ยิ่งให้ยิ่งเพิ่ม เมื่อก่อนดิฉันเริ่มรับงานนี้มาทำใหม่ๆ มักจะมีคุณอำนวยอำเภอ และผู้อยากรู้ มักจะมาสอบถาม เพื่อขอปรึกษาในเรื่อง KM ดิฉันมักจะบอกพวกเขาว่า ถามเรื่องอื่นได้ไหม เรื่องอื่นรู้ดี ยกเว้นเรื่อง KM (พูดเล่นค่ะ เรื่องอื่นก็ไม่รู้ ขำๆ นะค่ะ) ตอนนี้ดิฉันจึงเปลี่ยนไป กลับกรายเป็นคนใฝ่รู้ ใฝ่เรียน ชอบจด (แต่จำไม่ค่อยได้) ดิฉันพยายามพัฒนาตนเองขึ้นเรื่อยๆ สัจธรรมของการ ลปรร. อีกอย่างที่ค้นพบว่าการเรียนรู้ ยิ่งเพิ่มวงเรียนรู้มากขึ้น ทำให้ทราบว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่เรายังไม่รู้ ยังมีอีกหลายอย่างที่เราต้องศึกษา ดังนั้นถ้าเรายังอยู่บนโลกใบนี้ที่ยังหมุนไปไม่มีวันหยุด เราก็จะหยุดอยู่เฉยๆ นิ่งๆ ไม่ได้แล้ว เราต้องศึกษาค้นคว้า เพราะเป็นการศึกษาตลอดชีวิตค่ะ...