น้ำท่วมน่าน ( 4 ) การเตือนกัน

ผมติดตามข่าวธรรมดา ที่ไม่มาจากประกาศทางราชการ แม้เป็นวิทยุของทางราชการ

                           ภัยน้ำท่วมน่านครั้งนี้  ส่วนตัวเราตื่นเช้าวันอาทิตย์ ที่ 20 สิงหาคม 2549 แปลกในที่เหตุใด อาจารย์ราเชนทร์และอาจารย์ทักษิณา ที่จัดรายการที่ สวท.น่าน คลื่น FM 94.75  ( วิทยุกระแสหลัก : แห่งประเทศไทย จังหวัดน่าน ) คนแรกจัด 06-00 -07.30 น. คนต่อมาจัด 06.30 -07.00  น. ทั้งสองร่วมกันจัดรายการ เพราะมีประชาชนสายเหนือแจ้งเตือนกันเกี่ยวกับการมีน้ำท่วมที่อำเภอทางสายเหนือตั้งแต่เช้า

                            วันนั้นที่รับทราบครั้งแรก สาย ๆ  ก็เงียบไป ทั้ง ๆ ที่ระยะการเดินทางของน้ำจาก อ.ท่าวังผา ถึง อ.เมืองน่าน ร่วม 6 ชั่วโมง  ผู้รู้  ผู้รับผิดชอบหลัก ไปอยู่ไหน เหตุใดให้ผู้จัดรายการแจ้งเตือนภัยให้ตื่นเต้น  คนเชื่อรอดตัวไป  คนไม่เชื่อ หรือเอาแต่ดูหนัง ดูละคร  ทำกิจการงานส่วนตัว  ไม่สนใจข่าวสารใด ๆ  หรือต้องไปธุระต่างจังหวัด  เดือดร้อนเสียหายกันมาก แม้ว่าคุณนามโรจน์  ศรีวรรณนุสรณ์ นายกเทศบาลเมืองน่าน จะโทร.เข้ารายการ ของ สวท.น่านว่า หากระดับน้ำที่ผมขวาง 13 เมตร จะมาถึงน่าน 11 เมตร หมายถึง ลบ 2 เมตรและช่างก่อนบ่าย 3 วันนั้นไปส่งลูกแถวบ้านดอนแก้ว ผมได้เห็นรถดับเพลิงเทศบาลเมืองน่าน ประกาศเตือนภัยให้ประชาชนรับทราบ ผมและลูกต้องขับรถยนต์ตามจากซอยเลียบน้ำน่านจนถึงหน้าวัดดอนแก้ว เข้าใจว่าตั้งใจจะให้ประชาชนทั่วไปรับรู้การเตือน  คงไม่มีใครคาดคิดว่าจะเป็นจริงและส่งผลเสียหาย  ผมเองฟังก็งง  คาอกคาใจ  เพราะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก แต่ฟังแล้ว น้ำท่วมครั้งนี้ไม่ธรรมดาแน่

                            เราพอเอาตัวรอดได้  เพราะฟังรายการและคิดคำนวน  ไม่กล้าไปป่าวประกาศ  เพราะเราเองไม่มีอำนาจ  ไม่ใช่ผู้รู้  ช่วงบ่ายวันอาทิตย์   ผมเอง คาอกคาใจ กับการเตือนกันทาง สวท.น่าน  หากผมดื้อไปไม่เชื่อ  คงเสียหายมาก  ราวบ่าย 3 - 4 โมงวันอาทิตย์ที่ 20 ส.ค.2549 หลังเสร็จธุระช่วยงานฌาปนกิจศพคุณนิวัติ มะโนแสน  ได้พาลูก ๆ ไปดูที่ริมน้ำน่าน  และคำนวนระดับน้ำว่า  น่าจะสูงขึ้นอีก 2 เมตรจากจุดที่กะประมาณระดับน้ำ  แล้วไปที่ทำงานถามข้อมูลจากคนระแวกใกล้เคียงว่าสำนักงานฯ ว่า ตั้งแต่เขาจำความได้  ระดับน้ำระแวกนี้สูงสุดเท่าใด เขาระดับข้อเท้าเท่านั้น   ผมบอกว่า น่าจะสูงกว่าเพราะมีการถมที่ 

                            ผมต้องคิดคำนวนหลังจากฟัง  ที่ไปดูระดับน้ำที่ริมน้ำน่าน และถามข้อมูลระแวกใกล้เคียง  จึงประมาณความสูงของน้ำน่าน  และเก็บสิ่งของขึ้นให้พ้น  โดยเผื่อไว้อีกพอสมควรตกลงรอดพ้นเพราะ ผมติดตามข่าวธรรมดา  ที่ไม่มาจากประกาศทางราชการ ได้เห็นรถดับเพลิงเขาก็ประกาศแบบต้องรีบร้อน แข่งกันเวลา และที่ได้ฟังจากวิทยุกระจายเสียงของทางราชการ  ข่าวที่ผมคิดว่าน่าจะออกมา  ควรมาจากหน่วยงานที่รับผิดชอบด้านการเตือนภัยไปทั้งจังหวัด ประกาศซ้ำ ๆ เทศบาลทำได้อย่างเก่งก็เสียงตามสาย ผ่านระดับเพลิง  หากได้ทบทวน ประกาศเป็นกิจลักษณะ และเป็นระบบจะทำให้มีน้ำหนัก  และไม่ทำให้ผู้รับข่าว หรือสื่อสารต่อให้ต้องถูกหัวเราะเยาะ   

                             ผมเองเพียงได้ฟังข่าวสารจากผู้จัดที่เป็นข้าราชการครูที่เป็นเหมือนอาสาสมัครไปจัดรายการ   และแสวงหาข้อมูลประกอบอีก ทำให้ได้เสียหายไม่มาก แต่ก็ต้องไปล้างโคลน ไปทำความสะอาด เพราะระดับน้ำที่คำนวนไม่เกิน 30 เซนติเมตร จากพื้นสำนักงานฯ   ได้ทำใจคงเพราะไม่มีใคร  ไม่มีหน่วยราชการหลักไหน คาดคิดหรืออย่างให้เกิดกระมัง  เขียนแบบนี้  ไม่ต้องไปสั่งเครื่องมีเตือนภัยให้เสียเงิน เสียทอง เพียงแต่ต้องงัดแผนมาใช้ หรือเอาใจใส่สื่อสาร ไม่ประมาท  ส่วนประชาชนควรได้ติดต่อข่าวสารจากสื่อของรัฐใกล้ตัว และให้มีข่าวที่น่าเชื่อถือเพื่อการเตือนภัย ที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล   คลื่นกระแสหลัก และคลื่นวิทยุชุมชน  เพื่อส่วนรวมไม่ต้องถามว่าจะช่วยกันหรือไม่   ผู้มีอำนาจต้องมีความเด็ดเดี่ยว เด็ดขาดให้เขามาร่วมคลื่นรวมคนกันให้ได้ ให้มีแม่ข่าย มีใช้โทรศัพท์  มีการใช้ดีเจ ผู้จัดมารวมร่วมเตือนภัย แล้วสั่งการให้หน่วยงานราชการ  หรือองค์กรเอกชนที่มาร่วมมือ ได้ฟังวิทยุกระจายเสียงคลื่นเดียว จะได้รู้กัน  เชื่อมั่นว่าจะทำให้การเตือนกันและการช่วยเหลือประชาชนชาวน่านด้วยการเตือนกันจะสมบูรณ์กว่าที่เป็นอยู่

                             ที่ผมได้ยินมาตามที่เขียนมานี้นั้น ผมไม่อยากจะเรียกว่า  เป็นการเตือนภัย แต่อยากจะเรียกว่า การเตือนกัน เพราะการเตือนภัยในความเข้าใจของผม  คงจะมีประสิทธิภาพ และ ประสิทธิผล เข้าถึงกลุ่มเป้าหมายให้ได้มากที่สุด  ที่สำคัญเมื่อมีการเตือนภัยไปแล้ว กลุ่มเป้าหมายจะมีความเข้าใจ แล้วร่วมมือระแวดระวัง  จนได้รับผลกระทบกันน้อย หรือไม่ได้ผลกระทบใด ๆ เลย ประชาชนเหล่านั้นไม่ใช่ใครก็เพื่อนร่วมชาติพวกเรานี่เอง.