คุณภาพของเสียงในการร้องเพลงลูกทุ่งไทย
ทุกครั้งที่จะต้องตัดสินการขับร้องเพลงลูกทุ่ง เมื่อก่อนนั้นสิ่งสำคัญที่สุดในการพิจารณาของคณะกรรมการ คือ การพิจารณา แก้วเสียง ว่า นักร้องคนใด เสียงดีกว่ากัน..อีทีนี้..มานั่งนึกดูถึง เรื่องนี้แล้ว ทำให้หนักใจมาก..เพราะคนที่เสียงดีในปัจจุบันนี้ ตีความออกได้หลายแบบ พวกที่แก้วเสียงใสกระจ่างน่าฟัง..มักเป็นเสียงกลาง..แต่คนที่ร้องเพลงมีทั้งพวกเสียงแหลมปรี๊ด เสียดแทงใจดีนัก อย่าง ศรเพชร ศรสุพรรณ ก็มีคนนิยมมาก..และยังมีพวกเสียงแหบเสน่ห์ หรือพวกเสียงทุ้มนุ่มน่าฟังอีกหละ..อันนี้จึงเป็นที่มาของการใช้คำรวมว่า คุณภาพของเสียง ในการพิจารณา..ซึ่งน่าจะหมายรวมองค์ประกอบหลายอย่างที่เป็นต้นทางของการขับร้อง ได้แก่
๑. น้ำเสียง จะต้องชวนฟัง หมายความว่า ร้องคำ อะไร ออกมา ผู้ฟัง ก็ รู้ เข้าใจ บางทีจะบอกว่าชัดเจน ก็ง่ายไป เพราะบางคำไม่ต้องชัดเจน ก็ เข้าใจ ต้องใจ ขึ้นมาได้ และหากชัดเจนนักใน บางคำ ก็ทำให้กระด้างไป เช่น คำว่า น้ำ เป็นต้น
..ในตอนนี้อาจหมายว่า เป็นแก้วเสียง ก็ได้ครับ..ซึ่งอันนี้นับว่าสำคัญที่สุดเพราะ มันสามารถถึง ขั้นสะกด คนฟังให้ ใจจรดจ่ออยู่กับ การขับการร้องได้
๒. ลูกคอ อันนี้บังคับเลยว่า เพลงลูกทุ่งไทย ต้องมี ลูกคอ และ การเอื้อน ในบางปลายเสียงอยู่ เค้าว่ากันว่า ให้ใช้เสียง อ ไม่ใช่เสียง ฮ ในลูกคอและการเอื้อน นะครับซึ่งในที่นี้ อาจหมายว่า เป็นเทคนิคเสียง ก็ได้ครับ..
๓. มีการ เปิดเสียง ปิดเสียง เก็บเสียง หยอดเสียง ยืดเสียง กระแทกเสียง ที่พอเหมาะซึ่งถือเป็นลีลาของแต่ละคน แต่ละแนว ตรงนี้ ขอใช้คำว่า มีลีลาของเสียง ครับ..
ทั้งสามประการ ที่เกี่ยวกับ คุณภาพของเสียง ถ้าพิจารณาจนเข้าใจลึกซึ้ง จะเห็นว่า คนปรกติทุกคน ที่ใช้ภาษาไทยประจำอยู่แล้ว มีความสามารถพอๆกัน และสามารถฝึกฝน คุณภาพเสียงได้..แต่ที่สำคัญ อย่าเน้นในการใช้คุณภาพเสียงมากจนทำให้ ผู้ฟัง รู้สึกได้นะครับ..เพราะ การขับร้อง เป็น ศิลปะ มิใช่ศาสตร์ คนที่เสพศิลปะที่ผู้นำเสนอชำนาญมากๆจนไม่รู้สึกถึง การแสร้งทำ จึงจะเกิดความรู้สึกสะเทือนใจ ครับ
ความเห็น (4)
สมัยก่อนนักร้องลูกทุ่งไม่ต้องหล่อก็ดังได้นะครับ
คุณภาพเสียงเป็นอย่างไร ช่วยวิจารณ์ด้วยครับ
บางทีความชอบของคนคนหนึ่ง อาจไม่ใช่สิ่งที่ชอบของเราก็ได้นะคะ
ลางเนื้อชอบลางยา
บางทีผลการตัดสินอะไรต่างๆ ก็ไม่ตรงกับใจที่เราชอบ ก็ต้องยอมรับกันไป
บางทีก็ต้องรับเพลงที่เพราะ(บ้าง ไม่เพราะบ้าง)
เพราะเขาอยากนำเสนอ.......
เฮ้อ......
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณท่านอจ.โสภณ และคุณกระติก ครับ.. ยุคสมัยที่เปลี่ยนไปก็เป็นอย่างนี้แหละครับ..ผู้ฟังส่วนใหญ่ในปัจจุบันถูกกระทำให้ชอบหรือเห็นด้วย ตามกระแสและกลวิธีของระบบการตลาด ทำให้ ความเป็นปัจเจกชน น้อยลง..เพราะถ้าคิดเห็นไม่สอดคล้องกะคนส่วนใหญ่ ก็ จะถูกมองว่าเป็นตัวประหลาด ซึ่ง อันนี้เค้า(ระบบ)ก็ทำให้เราคิดอายไปด้วย..หุ หุ..เหมือนคนจมูกแบน..ต้องพยายามไปผ่าตัดเสริมสวยนะแหละ555..ทั้งที่สมัยก่อนเราไม่เคยรู้สึกเดือดร้อน..นักร้องที่ขายได้จึงต้องมีจุดขายเพิ่มขึ้น..สมัยก่อนคนร้องเพลงเป็นกันน้อย..แต่เด๋วนี้ คัยๆ ก็ร้องได้..จึงต้อง+รูปร่างบุคคลิก และ การสร้างแบรนด์เอกลักษณ์ เพิ่มขึ้น งัย คับ..(ลองพิมพ์ภาษาเพี้ยนๆบ้างเพื่อสร้างอารมณ์คนอ่าน..หุ หุ)..ทีนี้มาว่าเรื่องผลการตัดสินของกรรมการที่อาจไม่ตรงกะคนฟัง(บางคน)..ขอย้ำว่า บางคน นะครับ..เพราะถ้าตัดสินไม่ตรงกะคนส่วนใหญ่ มีหวังโดยโห่แหลกราญครับ..เว้นแต่ คนส่วนใหญ่ในที่นั้น ซื่อบื้อ สุดๆ555..หมายความว่า ฟังไปยังงั้นๆและก็หัวอ่อนเชื่อกรรมการหมด..ซึ่งคงไม่มีทางเป็นไปได้ดอกครับ สมัยนี้..เพราะมีผู้ประท้วงผลการตัดสินกันบ่อยๆแม้แต่ ศาล ยังโดนเลย..หุ หุ..เพราะงั้น..หากมีการตัดสินโดยคณะกรรมการหลายคนและเชื่อได้ว่าไม่มี การล็อบบี้ (อันนี้ไม่ค่อยมีคนเชื่อ นอกจากคณะกรรมการด้วยกัน)..คณะกรรมการ คณะไหนๆที่มี ปัญญาบริสุทธิ์ ย่อมถือเสมือน เป็นตัวแทน ความคิดเห็น ของคน ส่วนใหญ่ ตรงนั้น ครับ..จะมีบ้างที่ท่านอาจจะพยายาม ควบคุม หลักการ ทฤษฎี ค่านิยม ที่เป็นคุณลักษณะที่สำคัญในการสืบทอดไว้..เพื่อไม่ให้ปรับเปลี่ยนผันแปรไปเร็วเกินไป นะครับ..แต่ถ้าตรวจสอบกันดู เป็น แต่ละยุค แต่ละสมัย..มันก็มีการปรับเปลี่ยนไปตามกระแส ในที่สุด ..ตามกฏของ อนิจจัง แหละครับ..
เอ้อ..ได้คลิกลิงค์ไปฟังเพลง โทน ของ คุณสังข์ทอง สีใส ร้องแล้วครับ ท่าน อจ.โสภณ..555 แหม ตอนแรกนึกดีใจว่า จะได้ฟังเสียงของท่านเอง..เพลงนี้เป็นเพลงประกอบในหนังเรื่อง โทน ดังตอนผมยังวัยรุ่นอยู่เลย..สังข์ทอง (ท่านเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว)ร้องเพลงได้สนุกด้วย ลีลา ท่าทาง น่ารัก น่าเอ็นดู แม้จะร้องไม่ค่อยชัด แต่ ด้วยความแปลกแหวกแนวและผลงานการแสดง ทำให้คนชอบกันมาก..