เกษียนอายุราชการ
ปัจฉิมบทวาจา ภาษาคนที่เคารพรักบูชาอย่างสูง
ผมยังจำภาพเก่าๆ ได้ไม่เคยลืมเลือนในนาม ดร.สุวัฒนา สุวรรณเขตนิคม หรือ อาจารย์แหว๋ว ต่อมาเปลี่ยนเป็น ดร.สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา แต่ถึงจะเปลี่ยนเป็นชื่อใดไม่สำคัญ แต่ความดีความ ความเป็นตัวของตัวเองของอาจารย์แหว๋วยังปรากฏชัดในใจของลูกศิษย์เสมอ กล่าวคือ ท่านเป็นบุคคลที่มีลักษณะพิเศษในการมองคนทุกคนที่เป็นศิษย์ว่า เวลามีปัญหาและมีความเดือดร้อนอะไร ท่านจะช่วยแนะนำปัดเป่าให้คลายทุกข์ได้ในทันใด โดยเฉพาะตัวผมตอนเรียน ป.เอก ท่านบอกว่า อีตาเชาวฤทธิ์ ฉันต้องมีส่วนช่วยเธอในการทำวิจัย คำนี้ซึ้งใจมาก และตราตรึงจิตใจมาโดยตลอด แต่เวลาท่านไม่ค่อยจะว่างเท่านั้น เพราะงานเยอะมากๆๆๆ ซึ่งเป็นที่เข้าใจของศิษย์ทุกคน ส่วนตัวผมศรัทธา และเคารพรักท่านมาก แต่ไม่ได้มีโอกาสได้ดูแลและรับใช้ท่านเท่าใดนัก แต่ก็หวัง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า สักวันคงมีโอกาสนั้นกลับมา ถึงแม้ว่าจะนานเพียงใดก็จะรอ ผมเคยได้มีโอกาสเขียนบทความลงในหนังสือของท่านเรื่องการนิเทศ ในโครงการ SEET ก็อดที่จะภูมิใจในประวัติศาสตร์ชีวิตตัวเองมิใช่น้อย ผมรักและศรัทธาครูแหว๋วมาก วันสุดท้ายได้พบกันที่จุฬา งานวันที่สโมสรนิสิตเก่าจุฬาจัด ท่านก็ยังจำผมได้เหมือนเดิม เป็นปกติ นี่แหละ คือ ความเป็นครู อาจารย์ อย่างสมบูรณ์แบบ เป็นตัวอย่างที่ดีเยี่ยมของครู ผมจะจดจำทำตามแบบของท่านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เสียดายที่ท่านอายุครบ ๖๐ เสียแล้วแต่ท่านไม่เคยแพ้แน่นอน ดูอย่างไรท่านก็ยังสดใสเสมอ
สุดท้าย ในโอกาสที่ท่านจะเกษียณอายุราชการ ผมขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย โดยเฉพาะหลวงพ่อพุทธมงคลศักดิ์แห่งเมืองอุทัยธานี จงดลบันดาลประทานพรให้ท่าน รศ. ดร.สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา และครอบครัวจงประสบแก่ความสุข ความเจริญ ตลอดไป
ด้วยความเคารพรักยิ่ง จาก ดร.เชาวฤทธิ์ จงเกษกรณ์ สพม.เขต ๔๒ (นครสวรรค์และอุทัยธานี
ความเห็น (2)
บูชาคนที่สมควรบูชา
ขอบคุณบันทึกดี ที่เชิดชูครูบาอาจารย์นะครับ
บูชาคนที่สมควรบูชา
ขอบคุณบันทึกดี ที่เชิดชูครูบาอาจารย์นะครับ