ณ ชิงช้า ตอน ท้อ
ที่เฉลียงหน้าบ้านสวน...
"ป้าเคยท้อมั่งมั๊ยครับ"
"ก็มีบ้าง เวลามีปัญหา.." ป้า ตอบ ก่อนจิบกาแฟ
"แล้วทำไง ถึงหายครับ" ผม ถามต่อ
"ก็แล้วแต่ ... บางทีกินกาแฟสักแก้วก็หาย..."
"บางทีก็ไปเที่ยว พักสมองบ้าง..." ป้า อธิบาย
"บางทีก็นั่งสมาธิ ... หรือไม่ก็ไปปลูกต้นไม้" แม่ ช่วย
"แล้วป้าท้อบ่อยมั๊ยครับ" ผม ถามต่อ
"ก็ดูเอาจากจำนวนต้นไม้ในสวนก็แล้วกัน" ป้า ตอบยิ้มๆ
"ที่ถามเนี่ย ตอนนี้แกท้อเหรอ" ป้า ถามบ้าง
"ใช่ครับ"
"แล้วหายหรือยัง..."
"ก็ยังเลยครับ"
"งั้นก็เล่ามา..." ป้า เอนหลังพร้อมฟังเต็มที่
ผมจำไม่ได้ว่าเล่าอะไรไปบ้าง แต่หลังจากเล่าจบ...
ความท้อใจ ดูคล้ายๆ จะลดลง ไม่ทำตัวกร่างในใจเหมือนเคย...
แปลกดี ที่ไม่สบายใจ กลับใช้ปากรักษาได้...
มีความสุขมากมายครับ
vrt
คำสำคัญ (Tags): #ณ ชิงช้า
หมายเลขบันทึก: 461732เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2011 13:33 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น