ชีวิตที่พอเพียง : ๑๓๓๔. สุขสดชื่นที่บ้านผู้หว่าน
ผมชอบไปประชุมและนอนพักค้างคืนที่บ้านผู้หว่าน เพราะไปแล้วรู้สึกสงบเย็นทางจิตใจ ด้วยบรรยากาศของการเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความดี เมล็ดพันธุ์ของการทำประโยชน์แก่ผู้อื่น แก่สังคม
ดังนั้น การไปประชุมระดมความคิดเพื่อจัดทำคู่มือ R2R ในวันที่ ๑๘ – ๑๙ ส.ค. ๕๔ ที่บ้านผู้หว่าน จึงคล้ายๆ เป็นการ “ขึ้นสวรรค์ชั่วคราว” สำหรับผม
รวมทั้งบรรยากาศและสาระของการประชุม ที่แสนจะประเทืองจิตวิญญาณและปัญญา ยิ่งทำให้ผมมีความสุข
เช้าวันที่ ๑๙ ส.ค. ผมออกวิ่ง ผ่านสวนริมสระไปออกถนนที่ด้านหนึ่งคือสุสาน ผมชอบวิ่งผ่านบริเวณนี้เพราะมีความงดงามของธรรมชาติ และความสงบ ผมใช้สัมผัสนี้เตือนใจตนเองว่าไม่ช้าผมก็จะได้เข้าสู่ความสงบนี้ จึงควรฝึก “ตายก่อนตาย” ไว้แต่เนิ่นๆ
ผมวิ่ง (จริงๆ คือเดินเร็ว) ไปตามถนน ที่วนเป็นวงรอบกลับมาที่ด้านหน้าของอาคารที่พัก ผ่านโรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ วิ่งตามถนนที่ขนานกับถนนเพชรเกษม จนมาชนกับถนนทางเข้าบ้านผู้หว่าน ระยะทางคงจะประมาณ ๒ ก.ม.
เป็นการวิ่งยามเช้าตรู่ที่อากาศเย็นสบาย เส้นทางวิ่งเงียบสงบไร้ผู้คน มีแต่ธรรมชาติต้นไม้สองข้างทาง ที่มีการดูแลและปลูกเพิ่มเติมเป็นอย่างดี จนวนมาที่หน้าอาคารบ้านผู้หว่าน
ที่หน้าอาคารเป็นสวนเล็กๆ ผมถูกดึงดูดด้วยช่อดอกปาล์มสามเหลี่ยม ที่มีทั้งช่อดอกและช่อเมล็ด สวยงามตามธรรมชาติ ผมเข้าไปทดลองถ่ายรูปเพื่อดึงเอาความงามนั้นออกมาบันทึกไว้ และขยายส่วน micro world ให้เด่นชัดขึ้น ด้วยการถ่ายโคลสอัพช่อดอกที่กำลังบาน จึงเห็นมดแดงฝูงใหญ่กำลังตอมดอกปาล์ม เป็น micro world ที่ผมไม่เคยสัมผัส จึงเอารูปมาอวด
จากคอต้นปาล์ม ผมถูกต้นไม้ดอกในสวนดึงดูดเข้าไป จึงได้ดอกหงส์พู่ กับม่วงนที มาฝาก
ระหว่างหยุดพักการประชุม ผมออกไปซึมซับความสดชื่นในสวน และบันทึกภาพธรรมชาติมาฝาก
ผมเคยบันทึกเกี่ยวกับบ้านผู้หว่านไว้ที่นี่
วิจารณ์ พานิช
๒๐ ส.ค. ๕๔
|
ความงามของสวนที่มีลำธารน้ำสะอาด
|
|
มีน้ำพุให้ชีวิตชีวา
|
|
หลากพรรณไม้ประดับสองข้างลำธาร
|
|
แต่ละมุมงดงามแตกต่างกัน
|
|
มุมนี้ก็งาม
|
|
ปาล์มจีบยามได้จังหวะแสงเงา
|
|
อีกมุมงามของสองฝั่งธาร
|
|
ความงามของคอปาล์ม
|
|
ความงามของใบว่าน
|
|
คอปาล์มสามเหลี่ยม
|
|
มดแดงแฝงพวงดอกปาล์ม
|
|
พวงเมล็ดปาล์ม
|
|
หงษ์ฟู
|
|
ม่วงนที
|
ความเห็น (4)
ธรรมชาติทำให้เรามีความสุข
ภาพสวยมาก
น่าจะมี ลปรร คุณอำนวย แห่งบ้านผู้หว่านอีกนะครับ
รูปภาพเหมือนมีชีวิต
ที่อยู่ตรงหน้าผมเลยครับ
ธรรมชาติคือรูปของพระเจ้า
ปรากฎเป็นแสงเงาให้เราเห็น
ให้เรียนรู้จากสัมผัสร้อนเย็น
ฟังให้เป็นดมกลิ่นลิ้นลองชิม
จะเข้าถึงธรรมชาตินั้นแสนง่าย
เพียงคุมกายประคองใจให้สงบ
เปิดรับรู้สิ่งที่มากระทบ
รู้แล้วจบหยุดต่อยอดขยายความ
สงบนิ่งท่ามกลางธรรมชาติ
สูดอากาศเข้าในระบายออก
เชื่อมลมปราณกับสายลมภายนอก
ลอกปลอกเปลือกตัวตนจนสิ้นไป.