....ตึง ตึง ตึ๊ง ตึ๊ง ตึ่ง โป๊ะ ตึงๆ ...นี่คือเสียง การจัดกิจกรรมต่างๆ ที่เด็กๆนักเรียนหลายคนกำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน ภายใต้กฎเกณฑ์บางอย่างที่เรา..มักอ้างว่า..การศึกษา..หลายครั้งที่เด็กๆเหล่านี้ต้องมีการทำกิจกรรมต่างๆนานา...ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมการเข้าค่าย..กิจกรรมของชมรม...และกิจกรรมอื่นๆที่ทางโรงเรียนหรือหน่วยงานต่างๆพยายามที่จะให้กับนักเรียน...ผู้เป็นอนาคตของชาติ...สิ่งใหนที่คิดว่าดี..ก็ส่งเสริม..จัดหาให้...นี่คือประสบการณ์ที่ปะปนมากับการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน...เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร...
...สิ่งที่เกิดขึ้นก่อน..กิจกรรมจะเริ่ม..คือ การเตรียมตัว..การฝึกซ้อม..การทุ่มเท..เสียสละ..และอีกหลายๆอย่างผสมปนเปกันไป...เพื่อให้เกิดกิจกรรมเหล่านั้น...เช่น ความห่วงใยของพ่อแม่ ...การเข้าใจกันผิดระหว่าง...ลูก...กับ...พ่อแม่..ความเป็นห่วงของครู..ความเดือดร้อนของชุมชน...
...เป็นที่น่าแปลกที่เด็กเหล่านี้..มีการทุ่มเท..เสียสละแรงกาย..แรงใจ..อย่างมาก..กับกิจกรรมเหล่านี้..เมื่อเที่ยบกับการ..ทุ่มเทแรงกาย..เสีรยสละเพื่อ..กิจกรรมทางบ้าน... เช่น การทำงานบ้าน ..การช่วยกิจกรรมทางท้องไร่..ท้องนา...กลับพบว่า..มีลักษณะในทางกลับกัน..อย่างน่าตกใจ...นี่หรือคือการจัดการศึกษา..ทีมุ่งพัฒนาให้เป็นคนดี...รู้รักกตัญญู..ช่วยงานทางบ้าน..หรือ..?. เป็นคำพูดที่ติดปากของพ่อแม่..ว่า..งานโรงเรียนถึงหนัก..ก็..สู่..และเต็มใจทำ..แต่งานที่บ้าน..ต้องบอกแล้ว..บอกเล่า..กว่าจะทำให้...มันน่าน้อยใจ...กับการศึกษาของเรา...
...
ไม่มีความเห็น