คนค้นฅน ; ปู่สอน...ผีบ้าปลูกต้นไม้
ผมกลับจากนครปฐมเมื่อคืนดึก ๆ เมื่อวาน...
ไม่ได้เขียนบันทึกหลายวัน จึงขอปล่อยของ...เขียน 2 บันทึก (นอนตีห้า)
...เมื่อบ่ายวาน...คุณตู่..รายการคนค้นตน อยากคุยกับปู่สอน...
จึงติดต่อมาหาผม...ผ่านการส่งต่อจากรายการปราชญ์เดินดิน...
วันนี้ ผมจึงเดินทางมาหาปู่สอน เพื่อให้สองคนได้คุยกัน
ผมได้เรียนรู้จากปู่สอนวันนี้...มากมาย
1. ปู่กำลังตากข้าวนาปรังที่เก็บเกี่ยวเมื่อวานมาตากแดด...อย่างคล่องแคล่ว
2. ปู่เล่าว่า...แรงในการปลูกต้นไม้ลดลง...หันมาเพาะกล้า...แบ่งปันคืนทุกอย่างที่มี...ไปทำความสะอาดถนนสายไปหาอาจารย์ "ต้นไม้" เช้ามืดทุก ๆ วัน
3. สิ่งที่ทำอยู่ไม่มีใครให้รางวัลหรือสิ่งตอบแทน...แต่สิ่งที่ค้นพบ คือ ความสุข...จากการค้นพบตัวเอง...ธรรมะจากธรรมชาติ
4. การปลูกต้นไม้...เป็นการดับทุกข์...และหนีพ้นวัฎสงสาร
5. พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใต้ต้นไม้ให้เป็นแบบอย่างให้ผู้คน...อย่างน้อยเกิดมาในชีวิตหนึ่ง...คนเราน่าจะศึกษาธรรมะจากต้นไม้...บันไดขั้นแรก คือ รักต้นไม้...บันไดสุดท้าย...หนีพ้นวัฎสงสาร...ปู่เล่าว่า...แล้วแต่การปฏิบัติของตนเอง
6. ปู่กำลังแบ่งปันความรู้ให้พระหนุ่ม ๆ ในหมู่บ้าน...สนใจศึกษาธรรมะจากการปลูกต้นไม้ เพราะเป็นเครื่องมือหนึ่งสู่การเดินทางของ... ศีล-ทาน-สมาธิ
วันนี้...ผมได้กลับมาทบทวนชีวิตของผมอย่างกลับไปกลับมาหลายรอบ
และเริ่มค้นพบว่า...ชีวิตของคน ๆ หนึ่ง...ที่เกิดมาบนโลก
จะสร้างความหมายและคุณค่าต่อตนเองได้อย่างไร ? (นอกเหนือมิติด้านวัตถุ)
สิ่งนั้นก็คือ การเดินทางเพื่อค้นเข้าศึกษาใจของตนเองอย่างมีปัญญา
ถึงแม้สำหรับผม...ตลอดบั้นปลายสุดท้ายของชีวิตบนโลก...จะยืนอยู่แค่บันไดขั้นที่หนึ่งเท่านั้น
แต่ผมก็ภูมิใจแล้ว...ที่ได้มาเรียนรู้ใจตัวเอง
ผ่านลมหายใจเข้า-ออก
ซึ่งบางครั้ง...รู้สึกเหมือนมันช่างยาวนาน และลุ่มลึก
และหลายครั้ง...กลับรู้สึกเหมือนมันช่างเนิบนาบ และตื้นบาง
นั้นก็เป็นเพราะ...ความไม่นิ่งของใจของผมเอง....
(วันเสาร์ที่ 17 กันยายน 2554 ณ ลานข้าวหน้าบ้านปู่สอน)
ความเห็น (7)
สวัสดีครับ
วันนี้ผมก็อยู่บ้านได้โอกาส ตัดแต่งต้นไม้ รอบๆบ้าน
พื้นที่เล็กๆแต่ปลูกไม้ไว้หลายชนิด
บางต้นก็ตายไปเพราะเจ้าของไม่ได้อยู่บ้านคอยดูแล
แต่เจ้าสะตอนี้ไม่ต้องดูแลปีนี้ติดฝักมากมาย
แต่ไม้อย่างอื่นหลังจากโดนภัยธรรมชาติในปีที่ผ่านมา มันไม่ยอมติดดอก
สวัสดีครับ
วันนี้ผมก็อยู่บ้านได้โอกาส ตัดแต่งต้นไม้ รอบๆบ้าน
พื้นที่เล็กๆแต่ปลูกไม้ไว้หลายชนิด
บางต้นก็ตายไปเพราะเจ้าของไม่ได้อยู่บ้านคอยดูแล
แต่เจ้าสะตอนี้ไม่ต้องดูแลปีนี้ติดฝักมากมาย
แต่ไม้อย่างอื่นหลังจากโดนภัยธรรมชาติในปีที่ผ่านมา มันไม่ยอมติดดอก
ชอบปลูกต้นไม้ ชอบคนปลูกต้นไม้
และดำรงชีวิตเพื่ออนุรักษ์โลก
สิ่งที่ทำอยู่ไม่มีใครให้รางวัลหรือสิ่งตอบแทน...แต่สิ่งที่ค้นพบ คือ ความสุข...จากการค้นพบตัวเอง...ธรรมะจากธรรมชาติ
นี่คือรางวัลมีค่าสูงสุด ที่ไม่มีใครให้ได้ และไม่มีใครแย่งไปจากเราได้
นอนดึก รักษาสุขภาพด้วยคะ :-)
ปู่สอน คนบ้านโนนเสลา แม่นบ่ คุณหมอ
ลึกเข้าไปในใจอีกแล้ว
ขอบคุณค่ะ
- ลึกซึ้งมากค่ะ ทิมดาม
- รักและรักษ์ต้นไม้ และชอบปลูกต้นไม้
- บางครั้งเราก็ค้นพบตัวเองจากลมหายใจ
- ไม่ต้องไปค้นหาที่อื่นให้เสียเวลานะค่ะ
- ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ