สภาพจิตใจของผู้ประสบภัยน้ำท่วม

เห็นน้ำแล้วใจหาย...

          เมื่อวานช่วงบ่ายได้มีโอกาสไปจัดรายการ "ห่วงใยสุขภาพ ห่วงใยคุณ" ทาง FM 93.25 MHz. เวลา 14.35 - 15.00 น. ตั้งใจไว้ตั้งแต่เช้าว่าวันนี้ไปจัดรายการจะถ่ายภาพแม่น้ำเจ้าพระยาเก็บไว้  ประมาณสัก 2 อาทิตย์แล้วที่เดินทางไป-กลับ จากที่ทำงาน และได้ดูปริมาณน้ำที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน ทางเทศบาลนครฯ ก็ได้นำดินมาถมเป็นเขื่อนดินกั้นน้ำซ้ำหลายรอบ กระสอบทรายก็ต่อเติมเสริมเพิ่มขึ้นอีกเรื่อยๆ เห็นภาพข่าวจากหลายๆ จังหวัด ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่พอมองที่แม่น้ำใกล้บ้านเรายิ่งใจหายมากขึ้น "น้ำมีคุณค่ามากมายมหาศาล  แต่ก็มีแรงทำลายล้างมหาศาลเช่นกัน" น่ากลัว !... หลายพื้นที่ของ จ.นครสวรรค์ ขณะนี้ประสบภัยน้ำท่วมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และก็เห็นหน่วยงานราชการให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ตามศักยภาพ ตามกำลังคน ตามกำลังเงิน..สิ่งเหล่านี้มีคนให้ความช่วยเหลือตามที่เราเห็น...แต่มีสิ่งหนึ่งที่เป็นภัยร้ายแรง..ยังมองไม่เห็น  กว่าจะเห็นก็อาจจะรุนแรงไปเสียแล้วก็ได้ นั่นก็คือ "สภาพจิตใจของผู้ประสบภัย" นี่คือสิ่งที่อยู่ภายใน จะมีใครบ้างที่มองเห็น

          การสูญเสียทรัพย์สิน  บ้านพังจะอยู่ที่ไหน  จะเอาอะไรกิน ที่ทำมาหากิน พืช สวน ไร่ นา เสียหาย จึงจำเป็นต้องเฝ้าระวังภาวะซึมเศร้าที่ตามมาหลังจากการสูญเสียเนื่องจากน้ำท่วม  ภาวะเหล่านี้ควรต้องรู้ เพราะถ้าไม่ได้รับการดูแลรักษาอาจทำให้ผู้ที่อยู่ในภาวะนี้คิดทำร้ายตนเองได้  ดังนั้นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดอาจจะต้องช่วยกันสังเกตุพฤติกรรมของผู้ประสบภัยน้ำท่วม ซึ่งอาจจะเป็นคนในครอบครัว เพื่อนร่วมงาน หรือคนรู้จัก หากมีพฤติกรรม ดังนี้ "พฤติกรรมเปลี่ยนไปจากคนร่าเริง เริ่มเก็บตัว  บ่นท้อแท้  เบื่ออาหาร  ย้ำคิดอยู่แต่เรื่องเศร้าที่ผ่านไปแล้ว" คุณคือคนสำคัญ ที่จะช่วยเป็นเพื่อน โดยให้เขาเล่าระบายความรู้สึกอัดอั้นภายใน และคอยสังเกตุว่าเขาดีขึ้นหรือไม่  หากไม่ดีขึ้นควรพาไปปรึกษาแพทย์เพื่อรับคำแนะนำเพิ่มเติมค่ะ