หยิบความฝันอันเลือนรางมาวางใกล้มือ : ห้องสมุดในฝันของน้องดาว alphabet

“สวัสดีค่ะ พี่บอน… ขอบคุณอีกครั้งสำหรับหนังสือ ดาวอ่านแล้วก็คิดถึงโครงการห้องสมุดของตัวเอง…ก็คงจะยากอย่างที่ครูศศิพร

เคยบอก…แล้วคิด ๆ ดู โครงการของดาวมีแต่ภาพในฝัน…ยังไม่ได้วางแผนออกมาเป็นรูปธรรม…ไม่มี ทั้งกำลังคน…ไม่มีทั้ง

เงินทุน…แต่หนังสือพี่ก็ให้แนวทางที่ดีเหมือน กัน…แล้วก็ยังคงอยากทำอยู่ค่ะ…เอาไว้จะขอคำแนะนำนะพี่บอน…”

โดย alphabet เมื่อ 16 สิงหาคม 2549 เวลา : 22:02

นั่นคือข้อความจากน้องดาว alphabet ถึงนายบอน เกี่ยวกับหนังสือพ็อตเกตบุคส์ที่นายบอนส่งไปให้
ตามบันทึก

* * * * * * ของขวัญไร้ราคา * * * * * * *

สิ่งที่สะท้อนออกมา คือ น้องดาว มีความฝัน ที่ยังไม่เป็นจริง

หากพูดในเชิงงานพัฒนา คงคล้ายกับการที่จะมีแผนแม่บท ที่เป็นหัวใจหลัก โดยมีภาพรวมแบ่งเป็นหมวดๆ คือ

1) ยุทธศาสตร์ –  2) แผน –  3) โครงการ - -  4) กิจกรรม

โดยแยกย่อยรายละเอียดของแต่ละหมวดหมู่และการประสานสอดคล้องกันของส่วนต่างๆ

หลายคนมีความฝันที่อยากจะทำหลายอย่าง แต่สำหรับน้องดาว ที่มีความฝันอยากจะทำห้องสมุด
อะไรคือแรงบันดาลใจของดาว…

“…..ตอนเด็กๆ เคยโดนไล่ออกจากหอสมุด เพราะไปกับน้องๆแล้วทำเสียงดัง…
… ก็หนังสือเด็กๆ อ่านแล้วสนุก… ใครจะไปห้ามใจได้…ชวนกันดู แล้วหัวเราะกันลั่น…

….วันหยุดที่ไม่ได้ไปโรงเรียน… ก็จะพามาอยู่หอสมุดแห่งชาติ…
….ถ้าวันไหนโดนไล่ออกมา…. เราก็จะไปเล่นกันที่สนามเด็กเล่นหน้าหอสมุด…

…โตขึ้นมาก็เลยติดห้องสมุดกับร้านหนังสือ…ต้องเข้าไปอยู่ที่นั่นคราวละนานๆ…
…เหงาๆ ไปห้องสมุด…เบื่อๆ ไปห้องสมุด…คิดอะไรไม่ออกก็ไปห้องสมุด…

… เวลาที่ฉันไปห้องสมุดจะสบายใจมาก… โดยเฉพาะชั้นบนๆที่ไม่ค่อยมีคนอยู่…
…บรรยากาศจะเงียบๆลึกลับดี..มีกลิ่นกระดาษเก่าๆ ที่ดูขลัง และน่ายำเกรง…

…เคยเล่าให้ฟังนานแล้วว่า อยากทำห้องสมุด… เพราะหนังสือที่บ้านเยอะมากๆ…
…ตอนนี้ความฝันก็ยังไม่หายไป…ความตั้งใจที่มีก็ไม่เปลี่ยนแปลง…
…รอจังหวะ โอกาส สถานที่ และงบประมาณ… มั่นใจว่าต้องได้ทำ…

…เพื่อนเคยถามว่า… ถ้าเลือกได้ อยากตายแบบไหน…
…ฉันตอบอย่างมั่นใจว่าอยากตายคากองหนังสือ…

แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้นะ… ยังไม่ใช่ตอนนี้ …

ขอละเลียดชีวิตไปนานๆ ก่อนดีกว่า… มีความฝันที่ต้องทำอีกบานตะเกียง”

โดย alphabet เมื่อ 28 พฤศจิกายน.2548   เวลา 9:00:00 น.

“มีหนังสือเยอะ อยากรวบรวมมาทำห้องสมุด

..หนังสือที่กลับไปดู เสียหายเยอะค่ะ ..เพราะ..ปลวก..ความชื้น..
…เสียดายนะคะ..หนังสือดีๆ มีคุณค่าทั้งนั้น

..มีคนแนะนำว่าให้บริจาคหอสมุดแห่งชาติ
… เพราะว่าคงไม่สามารถดูแลให้ดีได้  (ไม่มีทั้งความรู้ / เวลา / ทุน )
… ในใจก็อยากทำเอง  อยากดูแลเอง..
… ตอนนี้ก็เลยสองจิตสองใจ…

ก็จะค่อยๆคิด ปรึกษากับทางบ้านดูค่ะ…”
โดย alphabet เมื่อ 19 มิถุนายน 2548  เวลา 18:32:00 น.

ได้มองเห็นความฝันของน้องดาวแล้ว
ได้มองเห็นอุปสรรค ที่ยังทำให้ฝันนั้น ยังคงเลือนรางอยู่ แล้วจะทำความฝันให้เป็นจริงได้อย่างไรดี

จากข้อความของน้องดาวในย่อหน้าแรก.. ที่อ้างถึง ครูศศิพรนั้น ครูศศิพรก็ได้แสดงข้อคิดเห็นต่อข้อความของน้องดาวดังนี้ครับ

“คนเราทุกคนมีความฝัน มีความคิดในหัวมากมาย ถ้ารู้จักวิธีการจับความคิดออกมาวางตรงหน้าได้ล่ะก็ เยี่ยมเลย น้องดาวคงจะเห็นและได้

อ่านแล้ว ก็หนังสือที่นายบอนเค้าส่งให้เป็นของขวัญวันเกิดของน้องดาวน่ะแหละ จับความคิดออกมาได้เป็นเล่มพ็อตเกตบุคส์เลยนะ ทำให้มอง

เห็นความฝันที่หลากหลายในหัวสมองของคนๆหนึ่ง

การที่ความฝันจะเป็นความจริงนั้น ถ้าสามารถมองเห็นรายละเอียด สัมผัส รับรู้ได้ เอาออกมาวางตรงหน้าได้ นั่นแหละ ฝันนั้นจะมีโอกาสเป็นจริง

ยังไงก็ตามชีวิตก็มีทางให้เลือกเยอะ เราจึงต้องรู้จักทางเลือกต่างๆไว้บ้าง การที่คนเรามีความฝัน แต่ไม่รู้ว่า จะทำให้ฝันเป็นจริงได้ยังไง ก็

เหมือนกับเราไม่รู้เส้นทาง ไม่รู้วิธีการก็เท่านั้นเอง

ผลงานต่างๆที่ได้เห็นนั้น เริ่มจากความฝันลมๆแล้งๆที่กลายเป็นจริงขึ้นมานี่เอง”

ในบันทึกตอนต่อไป นายบอนจะลองหยิบความฝันอันเลือนรางมาวางใกล้ๆมือของน้องดาวดูบ้าง
กับการพยายามหาคำตอบให้กับโจทย์ของน้องดาวที่ตั้งไว้ว่า

“ไม่มีทั้งความรู้ / เวลา / ทุน “

(to be continue)