(เรื่องเล่า KM จาก อ.JJ ต่อ)
โดยทั่วไปการที่มีข้อจำกัดด้านทรัพยากรในแต่ละโรงพยาบาลไม่ว่าจะเป็นด้านงบประมาณหรือกำลังคนเป็นภาวะคุกคามของโรงพยาบาลทั้งสิ้น เพราะบนข้อจำกัดดังกล่าวยังคงตามมาด้วยนโยบายที่ต้องให้โรงพยาบาลผ่านการรับรองคุณภาพตามระดับขั้นบันไดอีกด้วย จึงเป็นงานท้าทายความสามารถบุคลากรทางสาธารณสุข... KM จึงจัดว่าเป็นเครื่องมือสำคัญในการเรียนรู้สู่การเรียนลัดเพื่อลดขั้นตอนการลองผิดลองถูกได้
ภายหลังการฝึกเทคนิค KM จึงมีการจัดกิจกรรมให้ผู้เข้าร่วม workshop ได้นำความสำเร็จ ที่เรียกว่า Key Success Factor ในการทำให้โรงพยาบาลผ่านคุณภาพขั้นต่างๆออกมาเล่าแลกเปลี่ยนกัน ถอดความรู้และประสบการณ์กัน... โดยหวังว่าจะได้นำความรู้ที่ได้กลับไปใช้ด้วย
การนำสิ่งดีๆจากการถอดประสบการที่เป็นความรู้ฝังลึกในตัวคนเป็นสิ่งที่มีคุณค่า
การจัดเวทีให้ผู้มีประสบการณ์มาพบกันก่อให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ต่อยอดกันไปเรื่อยๆ ทำให้ผู้ที่ไม่รู้ได้รู้ ทำให้ผู้รู้ได้รู้มากขึ้น เรียกว่าไม่ต้องมีการลงทุนเสียเวลากับการลองผิดลองถูกคนเดียวในเรื่องที่เพื่อนเคยลองทำแล้ว
การนำประสบการณ์ "ความสำเร็จ" ในการทำงานของแต่ละคนมารวมกันทำให้เห็นประเด็นที่เป็นความสำคัญร่วมได้ชัดเจนมากขึ้น
อ.จิตเจริญกล่าวว่า
ที่เล่ามายังไม่ใช่ KM... KM ที่แท้จริงคือการนำสิ่งที่ได้ยิน ได้เรียนรู้กลับไปลงมือทำจริง
การทำ KM ไม่มีสูตรสำเร็จ
ผู้เขียนขอขอบพระคุณ อ.จิตเจริญ ไชยาคำเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ให้พวกเราผู้ปฏิบัติได้รับทราบ และให้ผู้เขียนได้พยายามถอดประเด็นให้เพื่อนๆได้อ่าน ซึ่งไม่อาจครอบคลุมได้หมดเท่าเจ้าของต้นฉบับพูดเอง
ไม่มีความเห็น