การรุกรานของจิตใจ

บางคนเชื่อว่า "การมีอยู่" คือการค้นพบด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 เช่นมองเห็น ได้กลิ่น ได้ยิน จับต้องได้

แม้แต่ผี จะเชื่อว่ามีก็ต้องไปพยายามถ่ายรูปให้ติด อัดวีดีโอให้เห็น หรือไปนั่งฟังเสียงแปลกๆตามสุสาน

 

อันที่จริงตัวการสำคัญที่ทำให้สิ่งต่างๆ "มี" หรือ "ไม่มี" คือจิตของเราเอง เพราะถ้าแค่อาศัยประสาทสัมผัส คงอธิบายการมีอยู่ความรู้สึกต่างๆ ต่อสิ่งที่เราจับต้องไม่ได้ด้วยประสาทสัมผัส เช่น ความกลัว ความรัก ความโกรธ ความหลง ซึ่งเราทุกคนยอมรับว่ามี อย่างผี ถึงเราจะสัมผัสไม่ได้ แต่ความกลัวผีมีจริง และความกลัวผีทำให้ผีมีจริงในจิตของเรา

 

เวลาเราซื้อคอมพิวเตอร์เปล่าๆ มาเครื่องนึง หลังจากลงโปรแกรมเป็นร้อยๆโปรแกรม น้ำหนักเครื่องก็ไม่ได้เพิ่มขึ้น การมีอยู่ของจิตในร่างกายเราก็เป็นแบบนั้น เวลาเราตายบางคนก็บอกตัวจะเบาขึ้นเพราะวิญญาณออกจากร่างจริงๆไม่เกี่ยวเพราะจิตไม่มีน้ำหนัก เราจึงใช้เครื่องมือวัดสัมผัสทั้งห้ามาวัดการมีอยู่ของจิตไม่ได้ แต่จิตทำงานตลอดเวลาเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมรอบๆตัวเราดังที่เห็น สร้างสิ่งที่เรียกว่าสวยงาม สิ่งที่เรียกว่าความดี ความชั่ว สิ่งที่เรียกว่าหล่อ อร่อย ฯลฯ

 

เพราะงั้นก็อธิบายต่อได้ว่าทำไมเราจึงเห็น "การมีอยู่" ของสิ่งต่างๆ ไปในลักษณะที่ต่างกัน บางคนบอกผู้หญิงคนนี้สวย บางคนกลับบอกเฉยๆ บางคนบอกขนมชิ้นนี้อร่อย บางคนบอกกินไม่ลง คนจนบอกหนึ่งพันบาทใช้ได้ทั้งเดือน ในขณะที่ท่านเศรษฐีบอกใช้ได้แค่ครึ่งวัน

 

จิตคือตัวการสร้างการมีอยู่ของสิ่งต่างๆ จิตของใครก็ของใคร เพราะฉะนั้นถ้าเราเข้าใจภาพรวม เราจะเข้าใจความแตกต่าง เข้าใจมุมมองของคนอื่น ปล่อยวางและเลิกยึดติดกับอารมณ์ และสิ่งสาระของคนอื่นที่เรามองว่าไร้สาระได้

 

และในฐานะมนุษย์ทั่วไป ถึงจะทำไม่ได้ทั้งหมด แต่การระลึกและเข้าใจด้วยสติเพื่อระงับความโกรธ เกลียด อิจฉา ริษยา ได้ในบางเวลาก็ถือว่าเก่งแล้ว และถ้าในชาติที่เกิดเป็นมนุษย์เล่นเฟซบุ๊คชาตินี้มีบารมีสะสมมากพอ คงมีโอกาสเจริญสติเพื่ออัพเกรดตัวเองได้ไม่มากก็น้อย ฝากให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ