เป็นครูเพื่อเลี้ยงชีพ...หรือ...ชีพนี้เพื่อนักเรียน

คำว่า "ครู" ที่กิ๊กเคยเข้าใจมาตลอดตั้งแต่อ่านออกเขียนได้นั้น

ต่างไปจากคำว่า "ครู" ในตอนนี้เหลือเกิน

"ครู" ที่กิ๊กเคยเข้าใจ ที่เคยเห็น ที่เคยสัมผัส

คือ ผู้เสียสละ คือผู้ที่คอยสั่งสอนให้นักเรียนมีความรู้

แต่ "ครู" ที่กิ๊กได้สัมผัสในตอนนี้คือ...อะไร...

"ครู" คนหนึ่งอาจเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของ "นักเรียน" บางคน

เพราะ "นักเรียน" บางคนไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ อาศัยอยู่กับญาติ ปู่บ้าง ย่าบ้าง

"ครู" จึงเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง

"นักเรียน" บางคนโหยหาความรัก ความเมตตาจากครู

เมื่อกิ๊กได้เข้ามาใช้ชีวิตในคำว่า "นักศึกษาฝึกสอน"

ทำให้กิ๊กเข้าใจอะไรมากขึ้น

เหมือนกานเปิดประตูบ้านแล้วเดินเข้ามายังประตูโรงเรียน

โรงเรียนกลายเป็นบ้านหลังที่ 2 ของกิ๊ก

ในบางวันกิ๊กใช้เวลาอยู่ที่โรงเรียนกับบ้านเท่ากัน

กิ๊กเข้าใจถึงคำว่า "บ้านคือที่ซุกหัวนอน" ก็คราวที่ได้มาฝึกสอนนี่แหล่ะค่ะ

"บ้าน" มีไว้แค่นอน เท่านั้นจริงๆ

 

ในโรงเรียนมีผู้คนมากมายไม่ใช่แค่ครูกับนักเรียนเท่านั้น

แต่ยังมีบุคคลากรสายสนับสนุนการศึกษาอีกมากมายนัก

รวมทั้งลุงยาม ป้าแม่บ้าน พี่ๆ คนทำความสะอาด

โรงเรียนจึงเหมือนบ้านหลังใหญ่ ใหญ่มากๆ

ที่สมาชิกทุกคนต้องเคยเห็นหน้ากันบ้าง เดินสวนกันบ้าง

แต่สมาชิกบางคนก็ทำเป็นไม่รู้จักกัน

ไม่ยิ้มให้กันหรือแม้แต่การเหยียดหยามกัน

เพราะหน้าที่ที่แตกต่างกันอย่างนั้นหรือ?

เพราะความแตกต่างที่ทำให้คนในบ้านหลังเดียวกันไม่ค่อยพูดจากัน

กิ๊กไม่ค่อยชอบอยู่บ้านที่สมาชิกไม่ชอบกันเลย

แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อบ้านหลังนี้ใหญ่เกินไป

ใหญ่่เกินไปที่จะมีกิจกรรมที่ให้ทุกๆ คนได้เรียนรู้ ได้รุ้จักกันมากขึ้น

 

เราทุกคนทำงานแตกต่างกันไปตามหน้าที่ ตามความถนัดของตน

แต่สิ่งที่ทุกคนคาดหังนั่นคือ "สิ่งเดียวกัน"

คือ การให้ความรู้แก่นักเรียน พัฒนาโรงเรียนให้ดีขึ้น มีประสิทธิภาพและคุณภาพ

 

แค่เปลี่ยนจากการเดินสวนกันเฉยๆ

เป็นการ "ยิ้ม" ให้กันแค่วินาทีเดียว

บ้านหลังใหญ่หลังนี้คงเต็มไปด้วย "รอยยิ้ม"

อะไรจะมีความสุขไปมากกว่านี้คงไม่มีอีกแล้ว

 

การได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในบ้านหลังใหญ่นี้

ทำให้กิ๊กรู้ถึงอีกด้านหนึ่งของครู

เพราะก่อนหน้านี้กิ๊กรู้ในด้านของนักเรียน นักศึกษาแล้วเป็นอย่างดี

ใครจะรู้บ้างว่าหลังจากที่นักเรียนกลับบ้าน

ครูบางคนยังไม่กลับถึงห้องพักครู

ครูบางคนยังคงกวาดห้องให้นักเรียนอยู่

ครูบางคนกำลังเดินเก็บขยะตามระเบียง

และครูบางคนกำลังตรวจการบ้านนักเรียนทีละบรรทัด

ในขณะที่ลูกและครอบครัวกำลังรอทานข้าวเย็น...

 

สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่กิ๊กได้รับรู้และรู้สึกได้ว่า...

"ครู" เป็นยิ่งกว่า "ครู"

กิ๊กนึกย้อนไปถึงตอนที่กิ๊กเรียนอยู่ชั้นมัธยม

กิ๊กเข้าใจแล้วว่าทำไม...

1."ครู" ถึงไม่ยอมบอกคะแนนสอบสักที

ก็เพราะการตรวจข้อสอบมันต้องใช้เวลามากทีเดียว

2.ทำไมครูมาถึงห้องช้า

ก็เพราะครูมีคาบสอนติดกันจึงเสียเวลาในการเดินมาอีกตึกซึ่งไกลกันมาก

3.ทำไครูทุกคนต้องทำเหมือนยุ่งตลอดเวลา

เพราะนอกเหนือจากการสอน ครูยังมีหน้าที่อย่างอื่นที่ต้องทำอีกมากมาย เช่น งานที่ห้องวิชาการ การนำเสนอผลงานเพื่อพัฒนาโรงเรียน เป็นต้น

 

เวลาต่อจากนี้อีกหลายเดือนกิ๊กคงได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมอีกมากมายนัก..

[ป.]

มาให้กำลังใจคะ

ทำบล็อกได้อ่านง่ายและน่าอ่านมาก

คุณครูคนใหม่ของเด็กๆ เก่งจริง