วันที่ท้อแท้

วันนี้ที่ฉันเริ่มท้อแท้

เหมือนเริ่มแพ้เริ่มหยุดในทุกสิ่ง

เพราะบางทีความฝันกับความจริง

ก็ไม่เคยที่จะวิ่งมาชนกัน

 

ดอกไม้ที่เคยมองว่าสวยดี

กลับกลายเป็นว่าไร้ซึ่งสีสัน

รอยิ้มที่เคยยิ้มให้แก่กััน

เหมือนเพิ่มวันเวลาแห่งความเศร้าใจ

 

เพราะโลกไม่เคยหยุดหมุน

อะไรอะไรก็ยืดหยุ่นเปลี่ยนผันได้

ความรักความหวังดีในหัวใจ

ก็ยังเปลี่ยนคนได้ในบัดดล

 

จึงไม่เหลืออะไรสักอย่าง

มีเพียงที่ว่างว่างให้สับสน

เดินสวนทางกับใครหลายหลายคน

แต่ความทุกข์ทนก็ยังมีในหัวใจ

 

ฉันเหลียวกลับมามองตัวเอง

พึมพำร้องเพลงคนเดียวก็ยังไหว

แล้วจะใส่ใจกับใครอื่นไปทำไม

โลกใบเก่าใบเดิมยังคงมี

 

กลับมามองดอกไม้ดอกเดิมเดิม

แล้วค่อยค่อยบรรจงเติมสีใส

แต่งแต้มวาดเสริมจนพอใจ

ใครไม่เห็นไม่เป็นไรไม่สำคัญ

 

เพราะดอกไม้นั้นใช่ของใคร

เป็นดอกไม้ที่บานในใจของฉัน

ผลิดอกออกกลีบใหม่ได้ทุกวัน

ตามที่ "ใจ" ของฉันจะวาดเติม

 

[โสภณ เปียสนิท]

• ยามท้อแท้แม้ไร้ในสิ่งหวัง
• จะกี่ครั้งหวังสลายไปหลายหน
• แต่ชีพเรายังอยู่ต้องสู้ทน
• เพื่อช่วยคนหมดหวังในสังคม เอย

[อักขณิช]

ลูกท้อ....กินได้

แต่ความท้อแท้....กินไม่ได้น่ะ

[กิ๊กก้า]

ูู^^ ขอบคุณมากๆ ค่ะ